Lyrical murders [Dauntrose + spt]

♥ "Wicked is good" they say.

Haar lichaam lag stil. Ze kon niet meer vechten tegen het zwart. Heel even was ze bij bewust zijn geweest. Genoeg om haar naam te horen. Ze had niet kunnen thuisbrengen wie het zij of hoe het klonk. Het zwart kroop weer naar haar toe, vanuit haar ooghoeken. Haar lichaam zakte weer weg. Nu voor een langere slaap.

Ze heeft een ondiepe kras over haar neus; een grote, maar ook ondiep over haar rechter achterbil. Haar nek ligt open, dat is wel redelijk diep + zwaar dus. ~

Haar klauwen grepen zich vast op alle mogelijke plekken in de kater zijn vacht terwijl haar tanden het vlees uit zijn nek haast doorboorde. Tot haar grote spijt werkte de kater zich los uit haar greep waarbij hij zich op haar wierp. Zijn tanden drongen door haar nek heen. Het kleverige spul dat her en der over haar lichaam zat werd bedekt met een nieuwe laag bloed. Terwijl haar poten zich een weg zochten naar de kater zijn buik, weerklonk de stem van Blackpaw en Innerghost in de verte. Meteen schoten haar oren in haar nek zodra de zwarte kattin zich tot haar wende. Echter werden haar ogen gevaarlijk groot waarbij ze de kater over haar een stevige trap in de buik gaf en zich vervolgens tot de deputy wende. Haar klauwen in de aanslag, bewaarde ze toch een geruime afstand tussen hen. Klaar voor de aanval.

Ooc; Zo sorry dat het zo slecht is

Ravenheart zijn blauwe ogen werden groot toen hij zich vastbeet in Slendersteps nek. Waar was hij eigenlijk mee bezig? Hij zou toch niet een clanmate vermoorden? Nee. Dat zou hij nooit doen. Bloed lag over de twee katten verspreid terwijl nog meer getrokken werd uit krassen op zijn buik. De stemmen van Innerghost en Blackpaw lieten hem opgelucht zuchten. Het was nu over. De grote kater hisste nog bij het krabben over zijn buik maar werd al snel losgelaten door Slenderstep. Hij grauwde nog maar stapte wel achteruit. Hijgend ging hij bij Dauntrose staan terwijl zijn bloed op de grond droop. Wonden over zijn buik, nek en poten waren zichtbaar en zijn lichaam plakte een beetje van bloed. Toen zag hij wat Slenderstep deed. Ze ging toch niet echt ook de deputy van Shadowclan aanvallen? Dat zou haar dood worden.

Innerghost was tevreden dat Ravenheart en Dauntrose nu in veiligheid waren. Al onderschatte ze haar zoon echt niet tegen over Slenderstep, maar dan nog. Dat Slenderstep Innerghost ging aanvallen had de Deputy echter niet verwacht. Laf beest dat het was. "Ben je dit echt van plan, Slenderstep? Denk je hier mee het juiste te kunnen bereiken?" Klonk de stem van Innerghost in een grom. Ze deed zonder enige aarzeling een stap naar voren en ontblootte haar tanden. Zonder haar vroegere apprentice te verwonden kon ze haar zelfs nog wel aan. Innerghost was sterker, gespierder, en had meer ervaring. Wat dacht deze poes wel niet? "Maak je keuze, nu."

♥ I'm okey. I promise

Haar klauwen haalde een laatste maal uit naar de kater voordat die als een lafaard het spel verliet en naast Dauntrose ging staan. De poes gromde de kater vals na voordat ze zich weer op de deputy wende. Haar zwarte ogen in haar blauwe priemende. 'Ben je dit echt van plan, Slenderstep? Denk je hier mee het juiste t-' Haar klauw sloeg uit naar de poes haar snuit. Wel meteen schoot de warrior naar voren waarbij ze de deputy een stevige duw tegen de borstkas gaf en omver duwde. Haar klauwen boorden zich in de poes haar borstkas waarbij haar tanden zich rond haar poten klapten om zo de botten te verbrijzelen. Het laatste waar ze aan dacht was dat ze niet alleen waren.

Kill me. Believe me. ♥

Innerghost zag de beweging van Slenderstep's poot naar haar gezicht toe zwaaien. De zwarte poes met blauwe ogen aarzelde geen moment en stapte naar achteren, waardoor haar slag mislukte. Vervolgens sprong Slenderstep op haar af en sprong Innerghost opzij, haar aanval ontwijkend. "Ik dacht dat ik je beter getraind had," miauwde Innerghost kalm. innerghost sprong op de rug van Slenderstep en duwde haar iets tengerdere lichaam strak tegen de grond. "Maak je keuze nu. Of je gaat er nu vandoor, of je gaat met me mee en maakt nog een kans om in Shadowclan te blijven," grauwde de zwarte poes. Ze raakte intussen toch wel vermoeid. Shrewstar had haar vrijgesteld van haar deputy taken om te kunnen rouwen, echter leek dit onmogelijk. Ook had ze een ander soort gevoel wat haar vermoeide, ergens bekend, maar ook weer onbekend. Ze dacht er niet teveel over na en focuste zich op Slenderstep.

♥ I'm okey. I promise

Nog voordat ze een andere aanval kon uitbrengen ontweek de deputy met gemak de eerste van haar aanvallen. In een ruk draaide de poes zich grommend om waarbij de zwarte poes op haar sprong en haar tegen de grond pinde. Stom genoeg liet de poes haar poten vrij waarbij ze één daarvan over de ander haar kop haalde en van de verwarring gebruik maakte om zich onder haar door te wurmen. Het had een geluk dat ze nooit één van de zwaarste kittens van het nest was geweest. Meteen schoot de flashback aan Forestkit, Beatingkit en haar geboorte weer terug. De blik op de jonge apprentice dat moment liet haar nog meer doorslaan dan dat ze al was. Meteen schoot ze op Blackpaw af waarbij ze de leerling bij de keel greep en haar hoog boven de grond tilde. Als het nodig was zou ze niet twijfelen om haar te verstikken. Ze was al uit gratie gevallen.

Kill me. Believe me. ♥

Ravenheart zijn blauwe ogen schoten naar Innerghost, die Slenderstep dwong om een keuze te maken. Hij vond het lastig, hij wou dat Slender zich gewoon overgaf en zich weer normaal ging gedragen, maar de blik in haar ogen vertelde hem dat het niet zo snel goed ging komen. Ravenheart had verwacht dat ze Innerghost aan zou vliegen, maar toen Slenderstep naar Blackpaw schoot sloeg zijn hart twee slagen over. De zwarte kater - vol met krassen en wonden - bedacht zich geen moment en rende weer op de zwarte poes en beet zich vast in haar keel. Een wild grauwend geluid kwam diep uit zijn keel opzetten. Hij vond alles prima. Ze mocht hem aanvallen tot hij een ons woog, maar Blackpaw aanvallen zat er echt niet in. Ravenheart drukte zijn nagels in de grond en probeerde Slenderstep met haar keel naar de grond te duwen.

♥ I'm okey. I promise

Hoewel ze eerder een terugaanval van Innerghost verwachte was het de gehavende kater die bovenop haar sprong en haar in volle woede naar beneden trok. Maar wat hij kon kon zij beter. Een laag grommend geluid ontsnapte haar mond waarbij ze de druk op Blackpaw's keel alsmaar verhoogde. Voor zover ze het aankon krabde ze de kater zijn buik nog meer open om vervolgens zijn blik trachten te beschadigen. Ja het waren geen ideale omstandigheden. Ja ze was ontzettend kwetsbaar op dit moment. Maar dat was Black voorlopig ook. En zolang ze de apprentice vasthield kon niets haar weerhouden om door te bijten. Tot slot hadden ze haar allemaal maar met rust moeten laten.

Kill me. Believe me. ♥

Op de één of andere manier had Slenderstep zich toch kunnen bevrijden uit haar stevige, gecontroleerde greep. Nog voordat Innerghost weer kon ingrijpen schoot Slenderstep op Blackpaw af en greep de apprentice bij haar keel. Ravenheart kwam direct in actie en beet vervolgens in de keel van Slenderstep, waarbij Slenderstep harder in de keel van Blackpaw begon te bijten. Innerghost aarzelde geen moment en kwam op Slenderstep af. Slenderstep was waarschijnlijk zo gefocust dat ze de aanval van Innerghost niet aan zag komen. De zwarte deputy sloeg met beide klauwen naar de ogen van Slenderstep, in de hoop de poes te laten schrikken en goed te verwonden. "Laat haar los, Slenderpaw," klonk de strenge, woedende stem van Innerghost. Bewust noemde ze Slenderstep, Slendepaw,mwetend dat dit voor verwarring en afleiding zou zorgen.

♥ I'm okey. I promise

Ze wist dat ze het niet lang meer zou volhouden. Met twee volwassen warriors die meer en beter getraind waren als haar als haar aanvallers. De zwarte poes had haar aandacht al verdeeld op Ravenheart en Blackpaw toen de zwarte poes wie ooit haar mentor was geweest haar onverwachts weer aanviel. Ze voelde de klauwen over haar ogen en meteen trok ze deze dicht tot een rood straaltje uit haar ogen liep. De zwarte poes snoof de geur op maar meende het pas te herkennen zodra ze het spul met haar tong had weten op te likken. Laag gromde ze naar de kattin die dit veroorzaakt had waardoor ze de grip op Blackpaw wist te verlichten. 'Laat haar los, Slenderpaw,' Meteen keek de zwarte poes haar oud-mentor verward maar dreigend in de ogen. Haar staart sloeg gevaarlijk heen en weer. Ze zou dit afhandelen. Zij en Inner alleen. Zodra ze de greep op Blackpaw gelost had gaf ze Raven een flinke klauw over zijn ogen om hem nog maar eens over zich heen te gooien. De adrenaline bleef door haar bloed pompen, zette haar aan om nog meer slachtoffers te maken. De poes haar klauw sloeg opnieuw uit naar de apprentice haar keel om voor verwarring te zorgen. Daarvan maakte ze handig gebruik om bovenop Innerghost's rug te springen en haar vast te pinnen met haar klauwen door haar nek te drukken. Kill kill kill...

Kill me. Believe me. ♥