Like shadows during the day, like ghosts at night

Zonder ook maar een enkele aarzeling beet de bruine tabby de nek van zijn prooi door. Rustig likte hij het bloed van zijn lippen en poten. Snel pakte hij de spreeuw op en liep er mee richting de rivier. Hier waste hij zijn poten nog eens goed en dronk wat van het water. Tijdens het drinken spitste hij zijn oren. Hij hoorde de voetstappen van een andere kat zijn kant op komen, echter stopte hij niet met drinken. Zodra de andere kat hooguit drie vossenlengtes van hem vandaan was draaide hij zich om. Zijn klauwen uitgeslagen en vacht opgezet, vlies hij naar de andere kant. Echter liet hij meteen zijn vacht weer vallen, trok zijn klauwen in, en stopte met blazen. Het was een kat van zijn clan, sterker nog, het was zijn eigen neef.

{eerste post voor Mazepaw}

De gestreepte kater haalde diep adem. Tussen zijn kaken hing een zevenslaper die het blijkbaar een goed idee had gevonden om zijn winterslaap te onderbreken. Wel, hij dàcht dat het een zevenslaper was, geuren onderscheiden was niet echt zijn sterkste kant. Een bekende geur drong zijn donkerkleurige neus binnen. Het was zijn neef. "Hey, Chivepaw",

"Hey, Chivepaw", begroette zijn neefje hem. De tabby kater knikte, gelukkig was het zijn neefjr en niet een andere clangenoot. Dat had zeker weer een hele hoop gezeur aan zijn kop opgeleverd. Dat was al eerder gebeurd, een kat claimde dat hij agressief tegenover hem deed, waardoor hij straf kreeg. En dat was niet bepaald geweldig om te doen. "Hey Mazepaw, sorry van de wat agressieve reactie," verontschuldigde Chivepaw zich tegenover de tabby. Natuurlijk wilde hij niemand iets aandoen, dit zat gewoon in zijn natuur. Het was zijn automatische reactie op mogelijk gevaar.

"Hey Mazepaw, sorry van de wat agressieve reactie," verontschuldigde de langharige kater zichzelf. "Niet erg hoor", miauwde Mazepaw hoofdschuddend. "We moeten altijd uitkijken voor die creepy windclanners", grinnikte de bruine tabby. Wel, hij had wel wat vriendelijke windclaners ontmoet, maar de meeste waren gewoon vervelend.

"Niet erg hoor", zei de tabby hoofdschuddend. De langharige kater zuchtte opgelucht, dat was al weer een hele zorg minder. "We moeten altijd uitkijken voor die creepy windclanners", grinnikte zijn neefje. Een grijns verscheen op Chivepaw's kop, creepy kon je ze niet echt noemen. "Magere konijnenvreters," zei de kater met zijn zware stem. Veel Windclankatten had hij nog niet ontmoet, eigenlijk bijna geen. Degene die hij dan wel had ontmoeten waren niet bepaald wat je leuk kon noemen. Ze mochten dan wel snel zijn, kracht hadden ze totaal niet.

"Magere konijnenvreters," hoorde hij zijn neef zeggen. Mazepaws lippen krulden tot een grijns. "Hoeveel windclanners heb jij al ontmoet?", hij spuugde het woord 'windclanners' vol minachting uit. Zelf had hij er al ongeveer vier, of misschien vijf ontmoet. Sommige waren wel vriendelijk geweest, wat dus niet betekende dat de gestreepte kater ze kon vertrouwen.

"Hoeveel windclanners heb jij al ontmoet?", vroeg zijn neef met een grijns op zijn kop. Geamuseerd zwaaide Chivepaw met zijn staart. De manier waarop Mazepaw het woord 'windclanners' vol afgunst zei was geweldig. "Humpf, waarom zou ik zulke onbelangrijke mormels überhaupt tellen?" Zijn zware stem zal vol met afgunst voor de katten uit de andere clan. Hij mocht Rogues en Bloodclanners zelfs meer dan de katten uit andere clans. Waarschijnlijk kwam dat doordat zijn vader een Bloodclanner was, ook al had hij daar door al veel problemen gehad met andere.

"Humpf, waarom zou ik zulke onbelangrijke mormels überhaupt tellen?", hoorde hij zijn neef zeggen. Mazepaw haalde zijn schouders op. "Goede vraag", miauwde de gestreepte apprentice, waarna hij besloot dat het eens tijd werd om van onderwerp te verranderen. "Heb jij ooit al eens een Riverclanner ontmoet?", Maze kende er twee, de ene was nogal paranoide en de andere had blijkbaar direct al besloten dat Mazepaw zijn aardsvijand moest worden.

"Goede vraag", zei Mazepaw schouder ophalend. Rustig gaf de tabby kater een paar likken over zijn voorpoot. Voorzichtig begon hij wat vuil tussen zijn poten uit te halen. "Heb jij ooit al eens een Riverclanner ontmoet?", vroeg de kater vervolgens om van onderwerp te veranderen. Chivepaw keek op, met zijn zeegroene ogen keek hij even naar zijn neef. Waarom was hij zo geïnteresseerd in andere clans? "Meerdere, en man die stinken zeg!"

OOC: Hij heeft serieus maar twee topics en dat zijn Heart & Maze X"D

"Meerdere, en man die stinken zeg!", Mazepaws lippen krulden tot een glimlach. De zoutige geur van zalm was inderdaad niet echt leuk om te ruiken. "Ja, en ze zijn ook zo onbeleefd", het was toch niet welgemanierd om direct te denken dat iemand de grens wilde oversteken? Windclanners waren creepy, riverclanners waren ongemanierd en stonken en thunderclanners waren vreemd, maar wel vriendelijk.

"Ja, en ze zijn ook zo onbeleefd", Chivepaw knikte instemmend. Hij mocht de katten uit andere clans niet bepaald. Ze hadden allemaal zo hun slechte punten, al hadden zo ze allemaal ook wel een paar goede. Hij bleef er bij dat Shadowclan de beste clan was. Ze waren geen mietjes maar ook geen domme moordenaars. Ze waren de clan met de meeste kans op overleven. "Echt hoor ik vind Rogue's en Bloodclanners beter, een heel stuk minder irritant." Vertelde de kater schouder ophalend maar wel eerlijk.

"Echt hoor ik vind Rogue's en Bloodclanners beter, een heel stuk minder irritant.", Mazepaw knikte. "Die komen we ten minste niet zo vaak op ons territorium tegen", grinnikte de gestreepte apprentice. Hij keek een aantal keer voorzichtig om zich heen. De volgende informatie was strikt persoonlijk. "Ben jij al eens op een ander territorium geweest?", zelf was hij wel eens per ongeluk op thunderclan territorium terrecht gekomen, en een andere keer had hij het echt niet kunnen laten om de windclan grens over te steken.

"Die komen we ten minste niet zo vaak op ons territorium tegen", grinnikte Mazwpaw waarna hij om zich heen keek. Waarschijnlijk wilde hij nu iets gaan zeggen of vragen dat niet voor andermans oren bestemd was. "Ben jij al eens op een ander territorium geweest?", dat was inderdaad een vraag die niemand anders mocht horen. Een klikker in de buurt en ze waren er waarschijnlijk beide geweest. In straf had hij zeker geen zin. "Ja hoor, volgens mij ben ik in elk territorium al wel geweest, jij?"