Because brothers don’t let each other wander in the dark alone

Hij was boven op een rots gaan zitten. Een waterig zonnetje stond aan de hemel en verwarmde zijn vacht. Hij had zijn ogen gesloten en probeerde te genieten van het beetje warmte, maar zijn gedachten waren heel ergens anders. Het was daarom ook puur geluk dat hij een muis ving, die roekeloos voor zijn poten langschoot. Het jonge dier had blijkbaar nog niet helemaal door dat een kat gevaar betekende en dat werd zijn ondergang, want hij reageerde razendsnel. Snelheid was zijn sterkste punt, dus boorden zijn nagels zich in de muis. Hij maakte er meteen een eind aan en bedankte starclan voor de prooi. Hij liet de muis voor zijn poten liggen terwijl hij om hem heen keek. Het was mooi bij Sunningrocks, helaas kon hij er niet van genieten. Toch ontstond er een blije fonkeling in zijn ogen toen de geur van zijn broer zijn zintuigen prikkelde. Hij pakte de muis voorzichtig tussen zijn kaken en rende richting de geur. “Underwater.” Riep hij terwijl hij op zijn broer afstoof. Hij legde de prooi naast hen neer en duwde zijn neus in de vacht van zijn broer. Ooh kon het leven maar weer zo simpel zijn, alleen maar genieten van de aanwezigheid van andere katten en zeker de aanwezigheid van zijn familie, maar zo simpel was het al lang niet meer.

[First Underwater]

Met matige passen liep de kater op weg naar de sunning rocks,Waar hij afgesproken had met zijn broertje,Creamypaw Underwater voelden zich schuldig tegen over zijn broetje,Hij was er gewoon veel te weinig voor hem natuurlijk wist Under dat zijn broertje veel drama in zijn leven heeft en heeft gehad,Alleen had de kater wel in de gaten dat het dd laaste paar dagen niet zo goed gaat met Creamy,Of is het gewoon zijn verbeelding? “Underwater.” de kater werd uit zijn gedachten gehaald door zijn broetje,Hij legde wat prooi naast hen neer en duwde zijn neus in de vacht van de kater,Een klein glimlachje verscheen op de grote katers gelaat,Hij had hem blijkbaar erg gemist,Langzaam legde de kater zijn poot om Creamypaw,Als een soort knuffel 'Heey little broter how are you doing?' lachte hij vriendelijk,Hij was hoopte diep vanbinnen dat alles goed ging met zijn broetje,Hij hield veel van hem...

Het deed hem goed toen Underwater zijn poot over hem heen legde. Zijn broer was altijd zijn grote voorbeeld geweest en hij was nou eenmaal een geweldige warrior, een warrior waar Creamyfrost nog veel van kon leren. Daarnaast ondanks dat ze elkaar niet vaak zagen gaf hij heel veel om hem, net als hij om Butterstar gaf. “Ik heb je gemist.” Zei hij zacht toen hij zijn neus weer uit de vacht van zijn broer haalde. Hij glimlachte zo onbezorgd mogelijk naar Underwater toen hij vroeg hoe het met hem ging. “Ach, het gaat wel goed hoor.” Eigenlijk ging het helemaal niet goed, maar hij wilde zijn oudere broer daar niet mee belasten. “Hoe gaat het met jou? Nog iets vreemds meegemaakt op een patrouille?” Hij ging voor zijn broer zitten, met zijn oren nieuwsgierig naar voren gericht. In zijn ogen schemerde de zorgen door die hij voelde, maar zo goed mogelijk probeerde te verbergen. Het liefst vertelde hij alles aan hem, maar hij kon het gewoon niet. Hij was bang dat hij daarmee enkel zijn broer ongerust maakte en dat was wel het laatste wat hij wilde.

“Ik heb je gemist.” Zei hij zacht toen hij zijn neus weer uit de vacht van zijn broer haalde.De kater kon het niet laten om te glimlachen,Hij hield erg veel van zijn broertje en was ook super trost op hem,Eigenlijk had hij altijd al geweten dat Creamy een goede en verstandige kater zou worden,'I missed you to little bro' sprak de zwart witte kater kalm,“Ach, het gaat wel goed hoor.” miauwde Creamyfrost,Even leek het also of hij iets aan het verbergen was.voor dat de kater weer wilden antworden was zijn broertje hem voor,“Hoe gaat het met jou? Nog iets vreemds meegemaakt op een patrouille?” Hij ging voor zijn broer zitten, met zijn oren nieuwsgierig naar voren gericht.Even keek de Under met zijn twee verschillende zijn broetje zwijgend aan,hij keerg steeds meer het gevoel dat Creamy iets voor hem verbergde,'Well this forest is full of wierd things,but no not really'Snel gaf hij creamyfrost een snelle lik tussen zijn oren,En zakte naar de cream's lengte tot zijn ogen precies in die van hem keken'You know creamy...if anything is bothering you can always tell me,you know that right?'

Hij luisterde naar zijn oudere broer en knikte na zijn opmerkingen. Echter bevroor hij ietsje op zijn plek toen Underwater zei dat hij hem alles kon vertellen. Hij had het blijkbaar niet goed genoeg voor zich gehouden en hij vloekte in zichzelf omdat zijn broer hem doorhad. Eigenlijk was dat ook niet zo gek, want Underwater kende hem veel te goed. Hij was niet goed in dingen verbergen, zeker niet voor zijn familie. Hij zuchtte even zacht en keek naar zijn voorpoten, voordat hij Underwater weer aankeek. “Ik maak me zorgen om Honeypaw, omdat ze in de rivier was gevallen. Ik hoop dat ze er weer helemaal bovenop komt, anders zal ik het mijzelf nooit vergeven. Soms mis ik Bravesoul heel erg en wilde ik dat hij er nog was, ook om zijn kittens te zien opgroeien want ze doen het zo goed.” Hij slikte en duwde zijn neus in de vacht van zijn broer. “Soms is het gewoon zo zwaar, alles.” Zijn stem trilde. “En ik wil mij niet aanstellen, echt niet. Ik ben alleen bang om jullie allemaal te verliezen.” Er sprongen tranen in zijn ogen terwijl hij zijn kop nog steeds in Underwater zijn vacht verborg, zodat zijn broer het niet zag.