37 Afwezig
| |
| Onderwerp: It will never be easy di 17 feb 2015 - 14:55 | |
| Haar goudgele ogen fonkelden terwijl ze vlak bij de prooistapel was gaan zitten. Je zag in haar blik dat ze aan het zoeken was, alsof ze hopeloos verloren was. Ergens was ze dat ook een beetje, want ze voelde het brandende gevoel in haar buik. De onrust in haar lijf die aangaf dat ze zich verveelde. Verveling maakte haar gek en liet haar fascinaties ontwikkelen die niet gezond waren. Ze deed steeds haar nagels uit en in, in het dunne laagje sneeuw. Verveling voelde voor haar als pijn en dat moest stoppen, heel snel stoppen. Ze had de link omgedraaid, want pijn fascineerde haar. Ze vond het heel erg interessant om anderen pijn te zien lijden en zeker als ze dat zelf veroorzaakt had. Daarnaast was ze slim en deed het altijd op de momenten dat er niet op haar gelet werd door oudere katten. Ze was een stille kattin, een binnenvetter. Soms kwam dat opeens naar buiten en dan kon je beter niet bij haar in de buurt zijn. Zo ver was het op dat moment niet, ze verveelde zich alleen. Haar oren bewogen ongemakkelijk en ze knarste haar tanden over elkaar.
[First Ghostkit] |
|