"Euh, best leuk, je mag gewoon het kamp uit wanneer je wilt", antwoordde de kater. Airkit knikte even begripvol, dacht even na over zijn woorden en hield haar kopje toen ietwat schuin, terwijl ze in de blauwe ogen van de apprentice keek "En ons gebied? Is het zo gaaf als ik denk dat het is?"Vroeg ze gespannen. Haar pupillen waren groot door opwinding. Ze kon simpelweg niet wachten totdat ze eindelijk dit vervloekte kamp uit kon. Weg van alle andere stomme kittens, het zou een verlossing zijn niet steeds contact met ze te moeten hebben. Apprentices waren vast een stuk slimmer.