beter maar nog wel gewond.

Vanuit de medicijn den opende een zilveren poes haar ogen. Ze had de aanval van de vos overleeft. Kreunend stond ze op en rekte zich voorzichtig uit, waarna ze naar buiten slenterde. Haar poten sleepte half over de grond en ze ging in het zonnetje liggen. De heerlijke zonne stralen verwarmde haar pijnlijke lichaam. Het was nu al een paar dagen geleden dat ze weer terug in het kamp kwam gedragen door de kater waar ze eerst niks van wilde weten. Voorzichtig legde ze haar kop neer en sloot haar ogen. Ze dacht terug aan wat er gebeurt was. Eigenlijk had ze alleen maar willen trainen om sneller te worden, maar ze had de waarschuwing van haar moeder bijna vergeten toen ze bijna in slaap was gevallen, maar haar moeder had haar net op tijd gewekt nog voor de vos haar dodelijk had kunnen verwonden! Moonstream geeuwde en ze verlegde haar staart over haar poten heen. Haar ogen gingen weer open en haar blik door het kamp gaan. Voorlopig zou ze niet meer buiten komen tot ze weer beter zou zijn. Verschillende katten trippelde door het kamp en de kittens rollebolde door het kamp heen en ze speelde het bekende spelletje wie is de clan leider! Ze geeuwde opnieuw en sloot haar ogen weer en viel in een wakende slaap, zo kon ze van ieder die dichterbij kwam horen?

Van uit haar den keek ze over de open plek heen. Ze staarde kort naar de Warriors den. Toen keek ze naar het kamp in gang. Daar zag ze een groepje Apprentices terug komen van de jacht. Één leerling kwam naar haar toe gehuppeld. 'Asjeblieft Lightheart!' Zei het jonge katje. Lightheart gaf snorrend een likje ove rhet kopje. 'dat heb je goed gedaan, jij word vast een grote Warrior met die jacht talenten!' Ze pakte het eekhoorntje aan. Daar had zij vroeger ook veel op gejaagd, dat was ook haar favoriete werd. Je zou haast denken dat dat vissen vangen was, maar nee het was eekhoorn vangen. Ze zag het jong weg huppelen met zijn kop hoog opgeheven van voeldoening. Toen keek ze naar de Medicine den, daar zag ze Moonstream vandaan lopen. Ze ag dat Moonstream geeuwde en op een zonnig plekje ging liggen, Lightheart verliet de Elders Den en liep op haar af, ze srukte haar neus tegen Moonstreams kopje aan. 'Hé slapen doe je in de Warriors Den', grapte ze.

Opeens voelde Moonstream een zachte druk tegen haar wang aan en ze opende een van haar ogen en zag Lightheart naast haar staan. De woorden drongen moeizaam tot haar door en ze glimlachte flauwtjes als teken dat ze haar gehoort had en tilde haar kop op. 'Weet ik, maar daar schijnt de zon niet. Het doet me goed je weer te zien Lightheart.' zei Moonstream met zwakke stem en ze ging met moeite verliggen waarbij ze kreunde. De wondend op haar rug deden nog erg veel pijn wanneer ze half op haar zij ging liggen, maar verder waren haar spieren goed geheelt. 'Hoe gaat het met jouw? Zoals je ziet haar het vrij goed met mij, maar ik heb zo nog mijn gebreken!' zei Moonstream met een kleine lach in haar ogen, maar die doofde al weer snel voor zij ze even sloot en ze daarna weer opende.

Jagen, jagen en nog eens jagen daar hadden zijn afgelopen paar dagen om gedraaid, slapen, eten en daarna jagen en nog eens jagen en nu, nu was hij ook weer aan het jagen, altijd jagen, maar geconcentreerd was hij de vorige dag wel geweest, maar nu niet, weleens waar ving hij wel wat maar het was niks bijzonders, alleen wat muisjes en een dikke duif wat meer gluk dan jaagkunst was geweest. De kater glimlachde vreugdeloos en liet de duif bij zijn andere prooi vallen, twee enekele muizen, hij zou nu terug gaan naar het kamp had hij besloten. Hij gaapte een enkele keer en pakte daarna de duif en de twee muizen op en begon te lopen, nou ja, lopen, het was eerder rennen, rennen met zijn snelheid wat de meeste katten geen twee minuten vol hielden, hij hield het er bijna drie vol.
Toen hij in het kamp aan kwam groette hij een poes die langs hem heen het kamp uit liep, Thunderstorm als hij zich het goed herinnerde, vriendelijk groette hij haar en ze glimlachde vriendelijk terug, daarna leip hij verder naar de prooihoop en deponeerde daar zijn prooi waarna hij zijn blik rustig door het kamp liet dwalen, een stukje verderop zag hij twee poezen zitten, de een nog gewond, Moonstream, de poes die hij een dag geleden had gered van de vos, en Lightheart, die was elder geworden door haar verwondingen aan haar poot, die twee waren vriendinnen wist hij, die twee, Thunderstorm en nog een poes, Silverflower als hij zich niet vergiste. Rustig liep hij naar de poezen toe en knikte ze bleefd toe "Hoi Moonstream en Lightheart" hij glimlachde even en zei daarna "Mag ik erbij komen zitten?"

Een donker gestreepte kater kwam het kamp binnen nadat Thunderstorm naar buiten was gelopen. Moonstream keek hen even aan, maar ze richten haar blik weer op Lightheart die naast haar zat. Honestheart kwam naar hen toe en vroeg iets. Moonstream keek hem weer aan en zag dat hij dichterbij was gekomen. Haar staart zwiepte nerveus heen en weer. Ze had zich eerst erg aan hem geërgerd, maar dat was nu wel anders nu hij haar van de vos had gered. 'Ja natuurlijk.' verrast door haar eigen woorden trok ze even een verbaasd gezicht, maar die trok ze weer snel in de plooi. Ze wist even niet wat ze nu nog zeggen moest en ze voelde haar vacht ineens erg warm prikken. Ze keek even weg, maar haar blik werd weer naar de donkere gestreepte kater getrokken en ze bleef hem rustig aan staren voor ze zichzelf weer in de hand had en naar voren keek naar de spelende kittens!

Onderwerp: Re: beter maar nog wel gewond.