I wish it didn't hurt at all (Hawkscream)

Waterdrop zat al een hele tijd stil, alleen maar voor zich uitstarend. Natuurlijk had ze wat beters te doen, zoals jagen. Maar ze was een tijdje geleden al wezen jagen. Deze ochtend eigenlijk nog. En ze moest zichzelf niet uitputten. Daarnaast had ze ook geen honger. Ze wist niet hoe ze zich anders moest bezighouden. Ze had momenteel ook niet zo een zin om met de kittens te spelen of kijken naar hoe de apprentices het deden. Misschien moest ze zelf maar eens een apprentice nemen, dan was ze niet telkens zo nutteloos rondjes aan het lopen in het kamp. Daarnaast kon ze dan van haar gedachtes af en het wat makkelijker achter haar laten. De woedde die ze had gevoeld toen ze erachter kwam dat hij vreemd was gegaan, voelde ze nu nog. Ze wilde ervan af, maar dat kon niet. Misschien moest ze het laten gaan, al probeerde ze dat al heel lang. Ze moest haar woedde waarschijnlijk uiten in een gevecht. Misschien was dat beter. Maar die kat zou dan wel echt de pech hebben om tegen haar te vechten. Ze zag het al voor zich en grinnikte bij de gedachte. Nee, ze was nou niet bepaald een soort moordmachine op het strijdveld. Eerder dacht ze na, maar dat ging lastig als je verblind was door woedde. Elke dag dacht ze over hetzelfde na, maar ze wilde gewoon dat iemand haar bezighield. Dat hoefde niet altijd, maar dat zou wel fijn zijn om gewoon even gezellig een praatje te maken met iemand die ze gewoon vertrouwde of gezellig mee kon kletsen.

_{Het enige wat hij de hele reis terug naar het kamp kon ruiken was vis. Niet dat het vervelend was, maar omdat zijn zicht ook al wat werd belemmerd door het zilveren lijf, werd hij niet altijd gewaarschuwd als er plots iemand voor hem opdook. Heel even was hij uit het kamp geglipt om in zijn eentje te gaan jagen en het had zijn kop weer leeg gemaakt. Met de grote vis tussen zijn kaken geklemd kwam hij het kamp binnen en wilde het net op de stapel gooien, toen hij in zijn ooghoeken een wat gefrusteerde houding zag. Een klein fronsje verscheen op zijn knappe gelaat en hij draaide zich om en trippelde naar de wat jongere poes toe. De vis liet hij met een zacht plofje op de grond vallen en met vrolijke ambere ogen keek hij naar de warrior, die hij herkende als Waterdrop. "Zo'n gezicht moet niet te veel fronzen, daar krijgt het alleen rimpels van." Glimlachte hij en schoof de vis wat naar haar toe. "We kunnen hem delen? Anders voel ik me zo dik." Ging hij kinderlijk verder.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Waterdrop keek op toen ineens een van de warriors voor haar stond. Ze herkende hem als Hawkstream. "Zo'n gezicht moet niet te veel fronzen, daar krijgt het alleen rimpels van." Zei hij glimlachend terwijl hij de vis een beetje naar Waterdrop toeschoof. Ze grinnikte om wat de kater had gezegd. Ze geloofde erin dat hij gewoon altijd vrolijk was en alleen een vrolijke kijk had op het leven. "We kunnen hem delen? Anders voel ik me zo dik." Weer grinnikte ze en ze knikte terwijl ze antwoordde. ''Aangezien je er op staat.'' Eigenlijk had ze niet zo'n trek, maar ze zei het puur uit beleefdheid. Ze wilde niet dat Hawkscream zich afgewezen voelde. Ze moest ervoor zorgen dat niet andere beïnvloed werden door haar gemoedstoestand. ''Wat is je tactiek om zo vrolijk te blijven?'' Vroeg ze nieuwsgierig aan de kater. Het flapte er eigenlijk gewoon uit, maar ze kon haar woorden moeilijk inslikken. Daarnaast had ze geen zin om over de dagelijkse gesprekstof te praten. Ze geloofde zelf ook dat er niks was gebeurd langs de grenzen, en dat alle jachten goed waren gegaan, niemand gewond was geraakt etc.

_{De warrior naast hem sloeg zijn offer gelukkig niet af, anders zou hij voor haar ogen dan wel even bekend staan als 'die dikke kater'. Ja, nee, dat dus even liever niet. ''Wat is je tactiek om zo vrolijk te blijven?'' Hierom moest de tabby even lachen. De laatste paar moons was hij wel vrolijk geweest ja, maar vroeger was dit zeker niet alles geweest. "Ik weet het niet." Bekende hij eerlijk en richtte zijn ambere blik op de hemel. "Ik denk dat ik heel gelukkig ben nu, met een lieve partner, een prachtige dochter. Starclan lijkt me wel gezind te hebben. Maar ik neem er ook genoegen mee." Hij keek zijn gesprekspartner weer aan. "Ik denk dat dat ook een oorzaak is voor ongeluk, dat men altijd meer geluk wil."}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Ondertussen had Waterdrop een hap genomen voor Hawkscream had geantwoord. Ze had gehoord dat de kater had gelachen om haar vraag, maar ze begreep dat het niet persoonlijk was en waarschijnlijk had ze zelf ook gelachen om de vraag als ze in zijn schoenen stond. "Ik weet het niet." Bekende hij eerlijk terwijl hij zijn ogen richtte op de hemel. "Ik denk dat ik heel gelukkig ben nu, met een lieve partner, een prachtige dochter. Starclan lijkt me wel gezind te hebben. Maar ik neem er ook genoegen mee." Dit keer keek Hawkscream Waterdrop weer aan en ze knikte. ''Dan zou ik zelf inderdaad ook heel gelukkig zijn.'' Antwoordde ze begrijpend. Zelf had ze geen kits, partner of dergelijke. Maar wel had ze een leven hier bij de Riverclan en had ze het erg naar haar zin. En misschien was het belangrijk om daar van te genieten. "Ik denk dat dat ook een oorzaak is voor ongeluk, dat men altijd meer geluk wil." Waterdrop knikte bij de wijze woorden. Echter kon ze het niet laten om ook erop te reageren. ''Wijze woorden, altijd bruikbaar.'' Glimlachte ze terwijl ze de warrior tegenover haar aankeek. Ze meende het echt, al was de reactie misschien wel een beetje overbodig. ''Je hebt wel gelijk. Zolang we tevreden zijn met wat we hebben, kan het hopelijk alleen maar beter woorden.'' Met die woorden sprak ze ook deels over zichzelf. Misschien was het echt zo dat als ze gewoon tevreden was met wat ze had, ze vanzelf wel wat geluk kreeg. En zo niet, dan maakte dat niet uit, ze had tenslotte genoeg om van te leven. Het idee maakte haar automatisch vrolijker. ''Bedankt voor je wijze woorden. Ik denk dat ik maar eens ga jagen, doe ik ook weer wat goeds voor een ander zal maar zeggen. Daarnaast hebben we de prooi hard nodig.'' Zei ze tegen Hawkscream terwijl ze hem bedankte. Een gesprek kon je dus wel gelijk opbeuren en andere gedachtes en gevoelens voor even laten varen. En blijkbaar was dat Hawkscream gelukt.

_{Zelf had hij de laatste tijden ook veel gebruikt gemaakt van die woorden. Het was een waarheid en ook eentje die je alleen maar beter kon laten worden. ''Je hebt wel gelijk. Zolang we tevreden zijn met wat we hebben, kan het hopelijk alleen maar beter woorden.'' De tabby glimlachte zacht toen hij hoorde dat de poes er al wat vrolijker van leek te worden. Nou nu waren er twee gelukkige gezichtjes in de clan! ''Bedankt voor je wijze woorden. Ik denk dat ik maar eens ga jagen, doe ik ook weer wat goeds voor een ander zal maar zeggen. Daarnaast hebben we de prooi hard nodig.'' Hij kantelde zijn kopje wat. "Ik wil je wel vergezellen, als je dat wilt?" Stelde hij rustig voor, terwijl hij zijn honger deels stilde door een hap te nemen van de gevangen vis.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

[/quote]

"Ik wil je wel vergezellen, als je dat wilt?" Bood Hawkscream aan om met haar mee te gaan. Natuurlijk vond ze dat goed. Het is altijd gezellig om met een andere kat te gaan jagen. ''Ja, gezellig.'' Stemde ze vrolijk in met zijn aanbod. Ze keek even naar de vis die de kater had gevangen en inmiddels bijna op was. Zelf hoefde ze niet meer en ze gunde de laatste stukjes aan de kater. Geduldig wachtte ze tot hij klaar was en bedacht ondertussen waar ze konden gaan jagen. ''Zullen we naar de Stream gaan? Daar is vast genoeg vis te vinden en het water is er niet heel diep.'' Stelde Waterdrop voor. Ze had geen zin om zich in de rivier te wagen. Er was misschien wel meer prooi maar het was er dieper en dus kouder. Nee, daar ging haar voorkeur niet bepaald naar uit.

Onderwerp: Re: I wish it didn't hurt at all (Hawkscream)