De zon scheen, de vogeltjes floten, het leek een wonder mooie dag te worden, met de nadruk op leek. Icepaw was al minstens een halfuur in de gietende regen aan het ronddwalen. Haar lange vacht geraakte doorweekt en ze leek meer op een spook dan op een kat. De apprentice had gewoon een frisse neus willen halen, maar omdat ze het gebied niet goed kende was ze verloren gelopen. Ze bevond zich nog steeds op Shadowclan gebied, maar ook in de buurt van een ander gebied. Ze dacht Windclan, maar met die regen was ze natuurlijk niet helemaal zeker. In de verte zag ze een holle boomstronk en bedankte de Starclan voor de schuilplaats. De witte kattin liep er met een snel drafje op af. Ze scande de boomstronk met haar ijsblauwe ogen en zag dat alles veilig was. Er hing een geur maar ze dacht dat die al ouder was.
~Colorpaw.