A time to hate

Mazepaw keek geïrriteerd om zich heen, de prooidieren wisten zich vandaag goed te verstoppen. Voor de zoveelste keer vervloekte hij de regen die de grond in moder veranderde en maar uit de lucht bleef vallen. "Ik haat je, regen", gromde hij, voor de miljoenste-en-zoveelste keer. Mazepaw gebruikte het woord 'haten' vaak als het over het weer ging. Hij had vandaag niet meer dan een paar magere muisjes gevangen. Normaal gezien had hij twee keer zoveel kunnen vangen, maar het slechte weer verpeste, zoals altijd, zijn jacht. Een eindje verder hoorde het geluid van pootstappen die door de modder plonsden. Hij spitste zijn oren. Misschien was het wel een vos, of das. De zwarte kater liep in de richting waar het geluid vandaan kwam. Een gevlekte pels kwam tussen de bomen tevoorschijn, geen das, dus. "Wie is daar?", miauwde hij nieuwsgierig.

eerst Otterflight

De doodse stilte die in het ShadowClan territorium hing verried dat er iets stond te gebeuren. Iets wat alles zou kunnen veranderen. De calico Warrior stapte in een rustig tempo over de modderige ondergrond heen. Te snel doorlopen kon betekenen dat je viel en met een vacht eindigde die oneindig lang kon gaan wassen. Het laatste waar ze nu zin in had was dat nu wel. Haar amberen richtte zich op een klein puntje in de verte. Verwonderd dat er geen mentor in de buurt was liep ze naar de stip toe. Al snel ontwarde ze Mazepaw het kleine katertje zag er vermoeid en honger uit. Onzichtbaar glimlachte ze en beantwoordde de vraag die Mazepaw stelde. “Otterflight. Where is your mentor Mazepaw?” sprak ze hem streng toe. Haar blik stond streng op de kleine kater gepind. Waar zijn mentor ook was het klopte niet dat hij op eigen houtje ging jagen, ondanks de voedseltekorten. Shrewstar had afgelopen Leafbare wel opdracht gegeven aan iedereen die jagen kon dat die moest gaan jagen, nu was het weer Leafbare maar eenzelfde opdracht was nog niet gegeven. Mazepaw had wat uit te leggen.

“Otterflight. Where is your mentor Mazepaw?”, hoorde hij de gevlekte poes vragen. "Euh, geen idee", antwoordde hij schouderophalend. Hij had amper training gehad, en stond dus achter, waarvan hij Nevermind de schuld gaf, hij was ten minste zijn mentor.

Fronsend keek ze Mazepaw aan, wie was de mentor ookweer van hem? Diep dacht ze na toen zich langzaam de contouren van een kater zich voor haar vormden. De kater met zijn blauwe ogen en zijn aandoening, het niet kunnen ruiken. Kort trok ze met haar oren en snoof afkeurend. Hoe kon het ook anders vroeg ze zich af. Kort zwiepte ze met haar staart. “I already know where he is. Nevermind, I’ll take your training for today” miauwde ze en zette haar vacht een paar tellen op. Die kater kon ook echt helemaal niets. Ze wees met haar staart naar de bosjes waar ze al eerder een dier had opgemerkt. “What do you see or smell overthere?” zei ze zacht zodat de prooi het niet horen kon.

De gevlekte poes besloot dat zij Mazepaw vandaag moest trainen. Niet dat hij het erg vond, hij wílde juist trainen. “What do you see or smell overthere?”, de gestreepte kater haalde diep adem. Hij rook muis. Of veldmuis, die twee waren zó makkelijk te verwarren. "Wel, euh, veldmuis?",

Mazepaw was overduidelijk nog niet veel getraind in geurherkenning. Ze had ook niet meer moeten verwachtten met een mentor die niet kon ruiken. Hoe moest die kater deze jonge Apprentice ooit leren wat hij rook.
Ze kantelde haar oren naar voren en luisterde naar het geritsel en snoof de geur zelf ook nog eens diep op. “It’s a Shrewmouse” miauwde ze en glimlachte kort. Spitsmuisjes waren dem eest voorkomende muizen in het gebied maar veldmuizen kwamen ook vaak voor. “Ever caught one ?” zei ze waarna ze haar spieren los schudde. Het was tijd om de prooistapel aan te vullen. “Let’s go catch some prey. We need to fill the preystack” waarna ze opstond. Meerdere prooidieren hielden zich shuil in het gebied als je maar wist waar je moest zoeken. Ze stond op en wees met haar staart naar de bosjes waar de spitsmuis was. “Show me what Nevermind has taught you so far” miauwde ze en wachtte op wat Mazepaw zou gaan doen.

Een spitsmuis dus, het was allemaal zó verwarrend. “Ever caught one ?”, Mazepaw knikte, hij had toen wel veel geluk gehad. “Show me what Nevermind has taught you so far”, miauwde ze, wanneer het bruine beestje in zicht kwam. "Wel euh", heel even was hij van plan geweest om te vertellen dat hij nog geen training had gehad, maar had zich bedacht. De bruine tabby zakte in een stuntelige sluiphouding en begaf zich langzaam naar zijn prooi. Toen de gestreepte apprentice nog twee staartlengtes van de muis vandaan was trapte hij per ongeluk op een takje waardoor de spitsmuis snel opkeek. Zonder verder na te denken zette Mazepaw af en maakte hij een grote sprong, maar lande net iets te laat waardoor de muis net voor ze die te pakken kreeg weg kon komen. Teleurgesteld draaide hij zich om en trippelde met gebogen hoofd naar Otterflight.

De gestalte naast haar dook ineen op een manier waar ze wat verbaasd naar keek. Wás er wel met hem getraind? Voordat ze de vraag kon stellen stuntelde het katertje al naar voren en deed een poging om de spitsmuis te vangen. Hij sloop het eerste stuk redelijk maar trapte op een takje. Het takje had het gevolg dat de prooi weg kon glippen. Verradelijk was het soms de ondergrond wist ze uit eigen ervaring. Ze nam een diepe teug adem en keek naar hoe hij het er alsnog op waagde. Dat waardeerde ze met een knikje, helaas mocht het niet zo zijn dat hij de spitsmuis ving. Met een kop die naar beneden hing slofte hij terug en keek haar aan. “Nice try Mazepaw” sprak ze hem bemoedigend toe. “Next time try to watch your ground, look ahead and not only at the prey. If you’ve did that you would have noticed the branch” miauwde ze met een glimlach terwijl ze hem een tikje op zijn schouder gaf met haar staart. “The stalker mode is more like this” zei ze waarna ze zich geruisloos ineen liet zakken en haar poot een klein beetje optilde zodat ze wat kon wiegen. Daarna strekte ze haar achterpoot waarna ze verder naar voren kon gaan en sloop een klein stukje sloop. Daarna keek ze naar Mazepaw. “Try” miauwde ze met een knipoog.

In het vervolg beter opletten waar hij liep, dus. “The stalker mode is more like this”, miauwde ze, waarbij ze in een soepele sluiphouding zakte, waarna ze zich geruisloos wat vooruit bewoog. “Try”, knipoogde de gevlekte warrior. "Oké, miauwde Mazepaw onzeker. De gestreepte apprentice zakte wat onhandig in elkaar en deed zijn best om de bewegingen van Otterflight te kopiëren.

Het voorbeeld dat ze Mazepaw had gegeven deed hij gelijk na. Nog niet zo heel soepel als het zou moeten maar het was al veel beter dan eerst. De onzekere ondertoon in de stem was haar niet ontgaan. “Try again Mazepaw. I know you can do it” murmelde de calico Warrior. Het was niet moeilijk als je eenmaal doorhad waar het over ging. Ze deed het nog een keer voor en liet zich laag zakken op de grond en zwiepte kort met haar staart. Nog een keer sloop ze een stukje vooruit en ging toen zitten met haar amberen ogen op Mazepaw gevestigd. Als Mazepaw het goed zou doen besloot ze dat ze hem wat jaagtechnieken bij zou brengen. “If you get it right this time I will teach you something more about hunting” miauwde ze waarna ze snel een blik omhoog wierp. Uit de lucht viel nog steeds regen en verkleumde menig kat. Kort schudde ze de regendruppels van haar vacht af die er op bleven liggen. Dat ze erop bleven liggen was nogal vreemd als je keek naar de andere ShadowClan katten, immers die verzopen nogal vaak. Haar vacht stootte het juist af in plaats van dat deze het absorbeerde. Ze wachtte totdat Mazepaw liet zien of hij het had begrepen. Vanuit haar zittende pose wier ze hem nog een bemoedigende glimlach toe. Cherrypaw, nee Cherryflower had ze heel anders aangepakt, dat was nodig geweest. Mazepaw leek een hele andere aanpak nodig te hebben dus gebruikte ze deze aanpak om te zien of deze zich zou afbetalen. Ookal was het maar een training misschien zouden dat er meer worden.

Er groeide een glimlach om zijn lippen bij de bemoedigende woorden van de warrior. “If you get it right this time I will teach you something more about hunting”, Mazepaw knikte. De bruine tabby zakte wat onhandig ineen en zette zo stil als hij kon een paar pasjes vooruit. hij draaide zijn hoofd naar de gevlekte warrior. "Zoiets?",

Bemoedigingen konden het verschil betekenen tussen iets wel doen of niet, zijzelf wist dat als geen ander. Eigenwijsheid en eigengereidheid waren ook belangrijk in de tijd dat je een Apprentice was. Mazepaw deed het voor de tweede maal nu en maakte deze keer geen geluid. Ze glimlachte en knikte. "You're doing fine Mazepaw. I want to see you doing that for a longer distance" miauwde ze waarna ze alvast een beetje meer op de omgeving begon te letten. Veel prooi was er hier niet te ontdekken maar het was aan Mazepaw de prooi te vinden.

"You're doing fine Mazepaw. I want to see you doing that for a longer distance", er groeide een glimlach om zijn lippen. Hij was goed bezig! De bruine tabby sloop nog wat verder en draaide zich vervolgens weer verwachtingsvol naar Otterflight. "Zo goed?",

''Zo goed?'' luidde de vraag Mazepaw. Kort kneep ze haar ogen samen en deed of ze nadacht. Eigenlijk wist ze het antwoord al lang. Mazepaw had enkel bemoedigingen nodig om een goede Warrior te worden. "Good job Mazepaw. We will go hunting now" zei ze met een knipoog. De gevlekte Warrior stond op en keek naar Mazepaw die nog altijd op zijn plekje zat. "We will practice the mouse stalker. The following you have to do: Keep your pawsteps light on the ground and try to slide them so the mouse won't feel your pawsteps." daarna wees ze met haar staart naar het gebied dat voor hen lag. Het was aan Mazepaw nu om te gaan jagen. Zij zou hem begeleiden maar hij moest het zelf waarmaken. "Go ahead. Go catch some mouses" srak ze waarna ze glimlachte naar Mazepaw.

Er groeide een glimlach om zijn lippen bij de bemoedigende woorden van de warrior. "We will practice the mouse stalker. The following you have to do: Keep your pawsteps light on the ground and try to slide them so the mouse won't feel your pawsteps." ze wees met haar staart naar het gebied voor hen. "Go ahead. Go catch some mouses", De bruine tabby knikte en trippelde vooruit. Mazepaw stak zijn zwarte neusje omhoog en haalde diep adem. De gestreepte apprentice dook in elkaar wanneer de geur van spitsmuis in zijn neus binnendrong. Hij sloop langzaam en zo stil mogelijk vooruit. Mazepaw haalde diep adem vooraleer hij vooruit schoot en zijn vangst in de keel beet. Trots draaide de gestreepte kater zich om naar Otterflight. Hij had een muis gevangen!

Spitsmuizen zouden vandaag niet al te veel hoop moeten hebben op het leven. Elke pas die gezet werd volgde ze. Het leek perfect te gaan. Verrast zag ze hoe Mazepaw de techniek eigenlijk direct onder de knie had en deze uitvoerde. Zo snel als het hoorde schoot hij naar voren en ving de muis. Hij had zijn muis gevangen. Snorrend stapte ze naar de Apprentice toe en drukte haar neus tegen die van hem. "Great job Mazepaw. Let's see if you can catch one more? After that we will return to the camp. Or would you like to learn one more fighting technique?" snorde ze terwijl ze de prooi inspecteerde op hoe deze was gedood.

"Great job Mazepaw. Let's see if you can catch one more? After that we will return to the camp. Or would you like to learn one more fighting technique?", daar moest hij niet lang over nadenken. "Vechttechniek!", besloot hij enthousiast. Hij wilde leren. Hij wilde niet achterstaan. De gestreepte kater keek om zich heen, op zoek naar prooi. Hij rook vogel. Niet zeker wat voor vogel, maar het was een vogel. Hij dook in een sluiphouding en volgde zijn neus. De gestreepte kater wiebelde met zijn rechteroor en sprong vooruit. Mazepaw miste zijn prooi bijna maar wist de vogel, die een mus bleek te zijn, op de grond te drukken, waarna hij het beestje zo snel mogelijk doodde.

Vechttechnieken! schreeuwde Mazepaw in haar oor. Met een strenge blik keek ze Mazepaw aan. Zo joeg je nu alle prooi weg. Misschien was het toch al een uitgemaakte zaak.
De aandacht van de Apprentice was echter al snel elders. Hij had nog een prooi waargenomen. Haar amberen ogen zochten naar de prooi waar Mazepaw naartoe sloop. Dit maal had hij een veel moeilijkere prooi uitgezocht. Het was een mus die verdwaald was op ShadowClan grondgebied. Haar oren draaiden zich naar voren terwijl ze nauwlettend keek naar hoe hij de vogel benaderde. De vogel was bijna er vandoor gegaan maar al snel maakte Mazepaw er kortte metten mee. "Now get some sand over it" miauwde ze zacht. Ze liep naar de muis waar ze wat aarde overheen schraapte. "Good as for the fighting techniques. The Belly rake is a fight stopper. Slice with your unsheathed claws across soft flesh of opponents belly. If your pinned down, the belly rake quickly puts you back in control." legde ze hem uit. Het was een van de basis vechttechnieken die gebruikt moesten worden als je succesvol wilde zijn. Ze keek naar Mazepaw dat hij op zijn rug moest gaan liggen en het voor moest doen om te laten zien of hij het snapte.

Otterflight schraapte wat aarde over de pooien. "Good as for the fighting techniques. The Belly rake is a fight stopper. Slice with your unsheathed claws across soft flesh of opponents belly. If your pinned down, the belly rake quickly puts you back in control.", hij knikte om aan te tonen dat hij snapte waar ze het over had. Oké, buik goed beschermen bij een gevecht dan. Mazepaw ging op zijn rug liggen, niet echt comfortabel, maar wel wat de gevlekte poes van hem leek te verwachten.

Ze keek naar hoe Mazepaw haar instructies uitvoerde en hoe hij ging liggen. Ze liep een stukje weg en sleepte een twijgje terug naar waar Mazepaw op de grond lag. Ze hield het twijgje boven hem en mompelde duidelijk hoorbaar “Okay, now let’s see if you get it. This twig is the belly of a WindClan cat. How do you react? You’re pinned down and can’t go anywhere. What do you do? Show me what you should do” zei ze en glimlachte naar Mazepaw. Ze bewoog de twijg wat boven Mazepaw. Benieuwd of hij het snapte wachtte ze af. Deze trainingen konden niet vaak genoeg gegeven worden wat haar betrof. WindClan won aan kracht en ze zouden hen terugdringen in hun verdomde grasland. Nog liever gisteren dan vandaag en met deze trainingen werden de eerste stappen gezet om dat te bereiken.