Krijgers Academie
H1
‘Is het al voor bij? Is die pijn al weg?Zijn de Demonen weg? Ben ik bevrijd?’ Waren de wanhopige vragen geweest van Ciardha. Ciardha was een jong meisje, ze was zestien jaar oud. Ze zat op de Krijgers Academie om daar te leren vechten tegen de demonen. Er zaten drie soorten mensen op die school. De Vampieren –dat zijn mensen die leven van bloed en speciale krachten hebben, zoals snel rennen, heel snel- , en dan had je nog de neko’s, ze hadden kat oren en katten staarten, ze leefden ook wel als katten. Ciardha was samen met Edana weg gegaan van de Krijgers Academie, ze waren de regels en de roddels daar zo’n beetje wel zat. De beveiliging was daar abnormaal sterk, en zij hadden daar door heen gekund, al was dat niet gelukt zonder de dwanggedachten van Ciardha. Edana zat naast Ciardha. ‘Het is ons gelukt, Ciardha, we zijn vrij’, zei de vertrouwde stem van Edana. Langzaam opende Ciardha haar ogen, Ciardha had bleek blauwe ogen, ze waren heel bleek en dat maakte het opvallend. Voor de rest had Ciardha een bleke huid en lang stijl zwart haar. Edana daar in tegen had gekruld donker bruin haar, en een mooie licht bruine huid, haar ogen waren groen, ze was beeld schoon, haar bruine katten oren en staart maakte het helemaal af, dat maakte haar super schattig. Neko’s waren zeldzaam, daarom waren de Vampieren bereid hun leven voor hen te geven. Ciardha was geen vampier die werd gecreëerd door een beet, nee, de vampeiren zoals zij werden geboren, ze werden ook wel Lightvamps genoemd. De Darkvamps waren dus de vampeiren die wel werden gecreërd door een beet, die waren ook super slecht, en vaak nog wel sterker. Die hadden bijna alles beter dan de Lightvamps. De Darkvamps leefden ook wel op het bloed van Neko’s dat maakte hen sterker, even als de Demonen Neko’s aten. Neko’s hadden speciala krachten, zoals wel eerder was gezecht in eht verhaal. Neko’s hadden katten instincten, maar ze ahdden ook elementen, waaronder Lucht aarde water en vuur, maar Edana had geen van alle, zei had andere krachten, zij was speciaal, zij kon genezen en ze kon en dingen tot leven wekken, al maakte dat haar wel zwakker en vaker ziek. Edana was nu bezig met het genezen van Ciardha. Zij was verbonden met haar. Ciardha kon haar al van ver weg voelen, ze voelde mekaars pijn en wisten mekaar dus altijd te vinden. Ciardha begon zich al sterker te vinden. ‘Dank je’, zei ze. Edana had haar zojuist genezen, en Ciardha was weer op volle been. Edana glimalchte aardig, ‘Het was geen probleem’. Edana’s ogen werden groot, en Ciardha keek haar vragend aan, ‘W-wat is…’ Edana onderbrak haar met een vlugge stem. ‘Ciardha, er zijn mensen in de buurd, amar ik weet niet zeker of het Darkvamps zijn of Demonen!’ Siste ze. Edanas oren waren gespitst en haar staart was dik op gezet. Meteen pakte Ciardha haar staak en zwaard bij handen. ‘Rustig maar’, Ciardha grijnsde haar hoek tanden bloot. Een opgelucht gevoel van Edana ging door Ciardha heen en dat stelde haar gerust. Stenen vlogen door de ruiten en Edana ging meteen liggen, Ciardha sprong op en hield haar wapens goed stevig vast. Met een snelle flits schoot ciardha naar beneden. ‘Ik ben bewapend dus verroer je niet!’ Snauwde Ciardha vel. Ze wist dat Demonen zich nog wel eens in mensen konden veranderen, en ja, Darkvamps, die zagen er gewoon uit als mensen, alleen hadden die vaak een kille blik in hun ogen. “Ik word er nu wel eens gek van” Dacht Ciardha. Haar ogen flitsten snel over de mannen heen. Toen herkende ze hun meteen. Het waren Krijgers van de Academie. ‘Ciardha, waar is Edana!?’ Vroeg één van de mannen. Ciardha zweeg. “Gesnapt” Dacht ze met een zucht. Edana had het al op gemerkt en sprong lenig naar beneden. Zij was de Prinses van de Fardi familie. Zij was koninklijk. Zo waren er nog vier andere families op de Academie, waaronder: Maurs, De Wulfs, en de Gauhtas. De Fardis was de kleinste familie, en waren daarom ook maar twee op de Krijgers Academie. ‘Mooi’, zei de man. De man die tot nu toe als enigste had gesproken was Cian Esdorn. Hij was één van de jongste Krijgers, maar toch heel moedig en sterk, maar ook knap. Cian was lang, bijna een hoofd groter dan Ciardha, en had donker bruin haar, bijna zwart. Zijn haar was een beetje lang, en hij had bruine ogen, en een lichte huid, hij was ook een vampier net als zij. Cian was ongeveer drieëntwintig. ‘Mee komen jullie’, zei een oudere man met de naam naam, Drukaz. De andere drie mannen kende ze niet. Zonder enige aarzeling of protest volgde Ciardha en Edana. Edana had een beleefde houding, en die van Ciardha was alleen maar gespannen. Ze had al een niet allerbeste prestatie op de Academie.
Na een poosje gelopen te hebben kwamen ze aan bij een zwarte bus met getinte glazen. Ciardha en Edana gingen achter in zitten, en de anderen voor hun. Cian kwam naast hun zitten. De hele weg zeiden ze geen woord. Het enigste wat Ciardha deed was doelloos voor zich uit staren. De reis duurde vijf uur, schatte Ciardha toen ze aan kwamen in Belves waar de Academie was. De krijgers stapte eerst uit en daarna zei. Ze gingen de Academie binnen en gingen rechtstreeks door naar de kamer van de directeur, Darron Oost. Edana ging als eerste naar binnen en werd verwelkomd met een vriendelijk gebaar, en Edana gebaarde beleefd terug. Zij daar in tegen werd verwelkomt met een geïrriteerd gezicht. ‘Het was ook niet anders te verwachtten, Ciardha die de laatste Prinses van de Fardis mee neemt tijden een poging tot weglopen’, zei Darron kalm maar toch gemeen. We namen plaats aan een grote tafel, naja groot genoeg voor Cian en Drukaz De Directeur Edana en zij. Met tegen zin ging ze zitten. Drukaz die blijk baar ook nog eens de onder directeur was nam het woord. ‘Wat zullen we doen met Ciardha en Edana?’ Vroeg Drukaz in het algemeen. Ciardha sprong meteen op, ‘Straf mij, niet Edana, zei heeft niks verkeerds gedaan, ik kwam met het idee, en na een uur dwingen ging ze akkoord!’ Alle ogen, waaronder die van Edana staarde haar aan. ‘Zoals je wilt, Ciardha’, zei Darron. Edana zweeg, omdat ze wist dat ze toch niet haar zin kreeg. ‘Drakaz begeleid Edana naar haar slaap vertrek’, beval Darron. Dat gebeurde, en Ciardha en Cian bleven alleen achter met Darron. ‘Ciardha, ik weet dat ik je eigenlijk behoor te schorsen, maar omdat je toch nodig bent zul je een taak straf krijgen, dat bestaat uit nar je lessen en extra lessen –om dat je nog al wat in te halen hebt- Zul je helpen in de aula, en je vrije dagen ben ik bij Meneer Arzon in de kerk om alles daar op orde te stellen, voor de rest accepteer jij alles wat je bevolen word! Ik zou kijken wie jou die extra lessen kan bieden,’ Zei Darron eerst streng en daarna afwezig. ‘Ik zou haar die Extra lessen kunnen bieden, met vechten dan, die andere dingen kan ze in halen in haar vrije tijd’, Zei Cian. Ciardha keek raar op, waarom bood hij dat aan. ‘Dat lijkt me een goed idee. Ciardha, “Cian zou je nu naar je slaap vertrek brengen, morgen maak je je klaar voor je eerste lessen’.
_____________
Inspiratie door Vampyrus Academicus
_____________
Tips en reactie AUB (AA)