Ceremonie januari

“Laat alle katten die in staat zijn hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting.” Riep de zwart witte clanleader, terwijl ze voor haar den stond. Haar heldere groene ogen keken uit over de verzamelende katten en ze zwiepte een keer met haar staart om een stilte te creëren. [b]“Vandaag is het weer tijd voor een ceremonie, want kittens en apprentices zijn klaar voor hun volgende rang.”
“Zouden Ouzelpaw, Gloriouspaw en Sinpaw naar voren willen stappen?” Ze wachtte tot de oudere apprentice dit hadden gedaan en daalde toen neer, totdat ze voor Ouzelpaw stil stond en de kat doordringend aankeek. “Ouzelpaw, jij hebt je training afgerond en hierbij heb jij je nieuwe naam verdiend, deze zal Ouzelwing zijn.” Ze raakte officieel de neus aan van de nieuwe warrior en stapte naar de volgende. “Gloriouspaw, ook jij hebt je trainingen succesvol afgerond en Starclan is het eens om jou hier warrior te maken, vanaf nu zal je Gloriousnight heten. Sinclaw, jij hebt de juiste leeftijd bereikt en vanaf nu zal jouw naam Sinclaw zijn. Vannacht houden jullie allen een nachtwake over de clan en vanaf dan zullen jullie ware warriors van de clan zijn!”
Ze stapte weer naar achteren en bekeek nu de kittens die klaar stonden. “Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.” Ook hier wachtte ze een moment. “Jullie hebben allemaal de juiste leeftijd bereikt om apprentices te worden. Dus hierbij: Woodkit, jij zal vanaf nu Woodpaw heten en Otterkit, jij krijgt de naam Otterpaw toegewezen, jullie beiden zullen worden getraind door Frostlake.” Ze knikte naar de twee kittens. “Blackkit, ook jij bent oud genoeg en hierbij geef ik jou de naam Blackpaw, Dauntrose zal jouw pad naar het warriorschap begeleiden. Volekit, jouw naam zal Volepaw zijn en Ouzelwing krijg jij als mentor toegewezen. En tenslotte, Bitterkit, jouw naam zal Bitterpaw worden en Ashdrizzle zal jou in je trainingen begeleiden.”
Dan restten er nog de apprentices wiens training vastgelopen was. “Sleepypaw, door gebrek aan trainingen van jouw mentor krijg jij Whirlwind toegewezen, hetzelfde geldt voor jou Lurkingpaw. Fadepaw en Windpaw, jullie zullen beiden worden getraind door Otterflight.”

“Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.” Haar stem had een strenge toon aangenomen en ze hield haar blik dodelijk serieus. “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!”

Bitterkit
“Laat alle katten die in staat zijn hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting.”, enthousiasme straalde in haar helderblauwe oogjes wanneer ze de stem van de clanleader door het kamp hoorde weergalmen. Haar grijze pelsje lag er netjes bij. Deze ceremonie zou ook háár ceremonie worden, ze zou, eindelijk, haar apprentice naam in ontvangst nemen. “Vandaag is het weer tijd voor een ceremonie, want kittens en apprentices zijn klaar voor hun volgende rang.”, ongeduldig keek Bitterkit om zich heen. Was zij de enige die het gedeelte dat niet over haar ging oersaai vond? “Gloriouspaw, ook jij hebt je trainingen succesvol afgerond en Starclan is het eens om jou hier warrior te maken, vanaf nu zal je Gloriousnight heten. Sinclaw, jij hebt de juiste leeftijd bereikt en vanaf nu zal jouw naam Sinclaw zijn. Vannacht houden jullie allen een nachtwake over de clan en vanaf dan zullen jullie ware warriors van de clan zijn!”, Hoeveel van die apprentices moesten hun warrior naam nog krijgen? Het begon gewoon vervelend te worden, naar haar mening. “Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.”, Haar pootjes tintelden van de opwinding. Het was zo ver. “Jullie hebben allemaal de juiste leeftijd bereikt om apprentices te worden. Dus hierbij: Woodkit, jij zal vanaf nu Woodpaw heten en Otterkit, jij krijgt de naam Otterpaw toegewezen, jullie beiden zullen worden getraind door Frostlake.”, ongeduldig liet ze haar blik over de twee kersverse apprentices glijden. “Blackkit, ook jij bent oud genoeg en hierbij geef ik jou de naam Blackpaw, Dauntrose zal jouw pad naar het warriorschap begeleiden. Volekit, jouw naam zal Volepaw zijn en Ouzelwing krijg jij als mentor toegewezen. En tenslotte, Bitterkit, jouw naam zal Bitterpaw worden en Ashdrizzle zal jou in je trainingen begeleiden.”, Ashdrizzle... Ashdrizzle... Bitterpaw had de kater wel al eens gezien. Ze liet haar blik over de groep katten glijden, tot haar aandacht door de grijze tabby werd getrokken. Langzaam liet ze haar blauwe ogen weer naar de clanleader glijden. Ceremonies konden zo saai zijn. Ze wachtte alleen maar omdat het beleefd was. Enthousiast trippelde ze naar haar mentor, wanneer de ceremonie eindelijk tot zijn einde was gekomen. "Hallo", begon ze vrolijk. "Jij bent toch Ashdrizzle?",

Volekit
komt nog~

Eindelijk was het dan zover. Hij had lang moeten wachten, maar het ging gebeuren. Met een sprong vloog hij uit het mosbed dat in de Nursery stond. Zonder nog om te kijken naar zijn mam, liep hij de Nursery uit. De stem van Shrewstar was over het hele kamp te horen en al snel had een hele horde katten zich verzameld. Hij trippelde vrolijk naar Leader den. Woodkit keek om zich heen en zag ook andere kittens en apprentices klaarstaan. Zij wisten het ook al. Naarmate de ceremonie langer duurde werd hij steeds nerveuzer. Waar was mama nou? Misschien had hij niet zo snel weg moeten lopen. De menigte katten hadden zijn lage zicht al snel bedekt. Grote poten en staarten wiebelde voor zijn neus terwijl hij zijn naam hoorde. Hij wurmde zich door de katten heen en kreeg soms narrige gezichten toegebeten. Daar stond hij dan, naast andere kittens wachtend op het teken van Shrewstar. Hij vond zijn leider tevens oma maar nukkig. Hij kon haar gezicht niet voorstellen met een glimlach erop. Niettemin was ze nog nooit onaardig geweest, dus hij moest oppassen met wat hij dacht. Voor het eerst hoorde hij zijn nieuwe naam. Woodpaw. Dat niet alleen, ook nog een mentor samen met een andere apprentice genaamd Otterpaw. De naam van zijn mentor was Frostlake als hij het goed had verstaan. Hij had echt geen flauw idee wie dat was. Nadat zijn moment was geweest, moest hij zijn mentor zoeken. En zijn moeder en vader dan? Waar waren die nu? Hij keek een beetje nerveus om zich heen. Hier had hij zich niet op voorbereid. Waar was iedereen? Wat moest hij nu doen? Zijn ogen werden nattig. Mooi was dat, en hij wist nog wel zo zeker dat hij er klaar voor was....

Met haar staart netjes om zich heen geslagen zat de apprentice klaar voor de ceremonie. Ze had gehoord dat ze een nieuwe mentor zou krijgen, omdat Scarletbriar de verantwoordelijkheid niet aankon, ofzoiets. Ze wist de precieze reden niet, maar dat maakte niet uit. Ze wou gewoon trainen, zodat ze de volgende keer de kikker niet zou laten ontsnappen en Hazel haar geen zwak poesje meer zou vinden. Zodat ze net zo sterk zou worden als haar broers! Drie apprentices werden eerst warrior, en vrolijk riep de tabby mee met de rest van de clan. "Ouzelwing, Gloriousnight, Sinclaw!" Weer drie nieuwe, jonge krachten voor hun clan. Daarna kwam het volgende onderdeel van de ceremonie; de kittens die apprentice werden. Haar broertje was erbij, die om de één of andere reden langer de nursery in had moeten blijven. Ze wist om eerlijk te zijn niet helemaal waarom. De gelittekende apprentice keek vrolijk toe hoe de zwart-witte kater naar voren liep en zijn nieuwe naam kreeg; Woodpaw. Ook de namen van de nieuwe apprentices scandeerde ze samen met de rest van de clan. Nu kwam haar deel, waar ze een nieuwe mentor zou krijgen. Eerst werd haar broertje Lurkingpaw een nieuwe mentor toegewezen, samen met Sleepypaw. Zei zouden door Whirlwind getraind worden. Toen ze haar eigen naam hoorde, liep de tabby naar voren. Otterflight zou haar mentor worden; ze dacht dat ze haar al eens had ontmoet toen ze nog kitten was, maar ze was niet helemaal zeker. Windpaw raakte het neusje aan van haar calico mentor en glimlachte haar vrolijk toe. "Wanneer trainen we?", vroeg ze, ondertussen om zich heen kijkend op zoek naar Fadepaw, die ook Otterflight als mentor gekregen had.

“Laat alle katten die in staat zijn hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting.” Dauntrose spitste haar oortjes. Ze draaide zich om en ging op haar vaste plek zitten. Van voor zag ze Blackkit. Een brede glimlach kwam op haar gezicht. “Vandaag is het weer tijd voor een ceremonie, want kittens en apprentices zijn klaar voor hun volgende rang. Zouden Ouzelpaw, Gloriouspaw en Sinpaw naar voren willen stappen?” Daunt luisterde aandachtig naar de ceremonie, maar wachtte af tot het roem moment was gekomen van Blackkit. “Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.” Dauntrose keek naar Black. “Jullie hebben allemaal de juiste leeftijd bereikt om apprentices te worden. Dus hierbij: Woodkit, jij zal vanaf nu Woodpaw heten en Otterkit, jij krijgt de naam Otterpaw toegewezen, jullie beiden zullen worden getraind door Frostlake.” Shrewstar knikte naar de kittens. “Blackkit, ook jij bent oud genoeg en hierbij geef ik jou de naam Blackpaw, Dauntrose zal jouw pad naar het warriorschap begeleiden.” Verrast keek ze naar haar leader. Dan knikte ze en liep ze naar Blackk-paw. Ze raakte het neusje aan en keek in haar blauwe ogen. Daarna nam ze haar mee naar de apprentices rij. "Ga eerst maar eens naar Windpaw toe. Kom daarna naar mij.", miauwde ze warm. Terwijl ze terug op haar plaats ging zitten. “Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.” Het warme verdween uit haar lichaam en ze keek even strak naar de plaats waar hij gevangen werd gehouden. “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!” Ze gromde luid. WindClan moest oppassen.

Van een afstand zat Ravenheart te wachten tot de clan bij elkaar was geschoven. Hij zag Blackkit en de andere kittens die vandaag apprentice werden bij elkaar staan. Hij was trots. Trots dat ze dit alleen had bereikt. Het bleek uiteindelijk voor niemand makkelijk geweest te zijn. Hij had de nodige klappen ontvangen van Slenderstep en zij hadden met z'n tweeën een kit mentaal beschadig door nalatig te zijn. Maar dat moest hij nu echter zich laten. Hoewel het bewijs van zijn stomme fouten in een dikke streep over zijn neus zat.

Ravenheart had Blackkit nog niet gesproken na die keer dat hij met haar had gepraat over wat er was gebeurd met Slenderstep, maar nu ze apprentice was ging hij haar wel feliciteren. De zwarte kat zijn blauwe ogen werden losgerukt van de grond toen hij namen hoorde. “Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.”  Hij zag de kittens naar voren stappen, allemaal even trots met hun nieuwe rang. De eerste stappen naar het worden van een warrior.  “Blackkit, ook jij bent oud genoeg en hierbij geef ik jou de naam Blackpaw, Dauntrose zal jouw pad naar het warriorschap begeleiden.”

Dauntrose? Oh. Dat zou betekenen dat die twee alleen maar meer naar elkaar toe zouden groeien. Ravenheart moest zijn angsten opzij gooien en naar Blackkit gaan, die nu enthousiast de andere apprentices en mentors begroette. Hij tikte met zijn staart op haar schouder om haar aandacht te vragen en glimlachte warm. "Gefeliciteerd. Je hebt het dik verdiend," Hij was zo trots en tegelijk zo verdrietig. Alles wat hij had gehad, zijn kleine familie, lag door elkaar verscheurd. "Ik weet zeker dat jij grootse dingen gaat doen en een waardig Shadowclan warrior zal worden."

“Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.”, de gestreepte apprentice keek op. Blackkit, een van zijn beste vrienden. Mazepaw had haar al een aantal keer buiten het kamp 'gesmokkeld'. Wel, nu zou hij niet meer moeten smokkelen aangezien apprentices gewoon naar buiten mogen. "Blackkit, ook jij bent oud genoeg en hierbij geef ik jou de naam Blackpaw, Dauntrose zal jouw pad naar het warriorschap begeleiden.", Dauntrose was redelijk close met Black, als hij zich niet vergiste. “Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.”, daar had hij al van gehoord, toegegeven hij had de grenzen wel eens genegeerd, maar hij had er nooit echt iemand mee pijn gedaan. “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!”, dat was het einde van de ceremonie. Hij keek om zich heen, zoekend naar Blackpaw. Hij zag haar wat verder staan, met Ravenheart en Windpaw. "Gefeliciteerd Blackk-paw", nieuwe namen waren altijd even wennen.

Ze leek blij om hem te zien. "Nu kunnen we eindelijk legaal buiten het kamp gaan.", ze gaf hem een por. "Moeten we zeker nog eens doen", ze hadden toen altijd veel geluk gehad, als iemand hen gezien had waren ze nu nog altijd met hun straf bezig zijn. "Dauntrose heeft wel geluk, ze zal je geen tour door het territorium moeten geven, je kent alles toch al", grinnikte de gestreepte kater.

OUZELWING

“Laat alle katten die in staat zijn hun eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting.”  Met een kalme pas liep Ouzelpaw het kamp in, en zag haar zwart-witte leider klaarstaan voor de volgende ceremonie. Een vage grijns kroop over haar gezicht, het werd tijd ook. Zonder moeite duwde de tortie zich naar voren, daarbij lette ze niet op de kleinere katten in de clan. Ze verdiende dit. “Vandaag is het weer tijd voor een ceremonie, want kittens en apprentices zijn klaar voor hun volgende rang. Zouden Ouzelpaw, Gloriouspaw en Sinpaw naar voren willen stappen?”  Met haar kop fiers omhoog deed Ouzel wat er van haar gevraagd werd. “Ouzelpaw," Ze begon met haar. Met haar.  "Jij hebt je training afgerond en hierbij heb jij je nieuwe naam verdiend, deze zal Ouzelwing zijn.” Er ging een rilling over haar ruggengraat toen Shrewstar haar neus aanraakte. Dit was het dan, het warriorschap. Geduldig en respectvol wachtte ze op de andere katten die tot warrior werden benoemd, en maakte even oogcontact met de katten.

Een beetje afwezig staarde Ouzelwing in het niets terwijl de rest van de ceremonie en de nieuwe apprentices aan haar voorbij gleden. Kittens werden ouder, kregen mentoren, bla bla. Whatever. Zij was warrior, en dat was nu alles wat telde. "Volekit, jouw naam zal Volepaw zijn en Ouzelwing krijg jij als mentor toegewezen. " De poes stond aan de grond genageld bij het horen van die woorden. Zij mentor? O nee, nee nee nee. Ze had een hekel aan jonge, springerige kittens. Maar ze liet niks van haar irritatie merken, en liep wederom naar de kit toe. Ze raakte zijn neus aan met haar zwarte neus, terwijl haar groene ogen hem doorboorde. Na dit stapte ze terug, en wachtte ze op de rest. Zo moest ze zich voorstellen aan hem. Ugh. Nou ja, het hielp dat ze beide een neiuwe rang hadden. Het laatste waar ze zin in had was een verwende apprentice die deed alsof hij beter was. Hopelijk zou deze een beetje rustig zijn. Maar Shrewstar leek niet klaar. Ouzel spitste haar oren.
“Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.” Er flikkerde strijdlust in haar ogen. Ze hadden het gedaan! Een windclanner! Dat zou die vieze konijnen vreters leren! Ze kon niet wachten om die witte warrior weer te ontmoeten, al was het in een strijd. Ze zou met plezier haar keel doorsnijden.  “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!” Ouzelwing liet een strijdkreet uit, als teken dat ze bij haar leider stond. Nee, geen windclanner zou tegen hen opkunnen. Shadowclan zou machtig zijn.

Otterpaw

Al e hele dag draalde de bruine poes door het besneeuwde kamp. Ze was volop genezen, maar had schoon genoeg van het leven in de nusery. Toen ze dus Shrewstars stem door het kamp hoorde galmen, verspilde ze geen seconde. Enthousiast luisterde ze naar haar leider. Eerst de nieuwe warriors. Otter juichte mee voor hen, ooit zou zij daar ook staan, ooit. “Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.”  Voor een seconde verbitterde ze bij het horen van haar achtervoegsel. Ach Otter, zo ben je apprentice, net als Hazel. Jullie hebben allemaal de juiste leeftijd bereikt om apprentices te worden. Dus hierbij: Woodkit, jij zal vanaf nu Woodpaw heten en Otterkit, jij krijgt de naam Otterpaw toegewezen, jullie beiden zullen worden getraind door Frostlake.” Alright! Snel liet de burmees haar ogen over de groep katten glijden, maar kon zo snel niet haar traingenootje vinden.
Shrewstar riep nog iets over windclan, maar Otter luisterde allang niet meer. Ze was een apprentice! Eerst zag ze een tabby kit, hey, dat was Blackkit! Vrolijk trippelde ze erop af, en tikte haar even aan. "Gefelicicteerd he!" Slechts een vrolijke groet. Maar nu nog haar mentor en train-maatje vinden, hm.
Op dat moment zag ze een zwart-wit gevlekte kitten, die ze herkende als Woodpaw. Ze stormde op hem af, zonder af te remmen of uit te kijken voor andere katten. Otter botste tegen hem op. "Hallo! oempf." Ze kuchte, en krabbelde overeind. "Woodpaw, hm? Otterpaw, aangenaam. Heb jij onze mentor gezien? Frostlake?"  De woorden stroomde uit haar mond, terwijl ze ondertussen nog rond tuurde voor Hazelpaw. Waar hing haar broer toch uit?

Whirlwind

Whirlwind sneakte door de kamp ingang, ze was terug van jagen. Oke, jagen en grenzen verkennen. Ze kon het niet laten! Al vrij snel had de zilveren poes door dat er een clanmeeting aan de hand was. Of nee, een ceremonie. Zo stil mogelijk voegde ze zich bij de groep, terwijl ze luisterde. En tenslotte, Bitterkit, jouw naam zal Bitterpaw worden en Ashdrizzle zal jou in je trainingen begeleiden. " Hopelijk had niemand door dat ze er nog maar net was. "Sleepypaw, door gebrek aan trainingen van jouw mentor krijg jij Whirlwind toegewezen, hetzelfde geldt voor jou Lurkingpaw. Fadepaw en Windpaw, jullie zullen beiden worden getraind door Otterflight.” Whirl's ogen vlogen weid open. Wauw, ze mocht apprentices gaan trainen? Geweldig! Enthousiast zich ze haar apprentices op, en raakte hun neuzen om de beurt aan. Sleepypaw en Lurkingpaw... Whirlwind keek bedenkelijk. Ze had de naam Lurkingpaw wel eens gehoord. Net toen ze een geprek met haar twee nieuwe leerlingen wou aanknopen, galmde de stem van Shrewstar door het kamp. Door haar ziel.
“Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.” Oh nee, nee, nee. De kattin stond verstijfd. Wat had de clan gedaan? Misschien kwam er wel oorlog! “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!” Een beetje angstig keek ze om zich heen. Ze wou geen oorlog.

Een tikje onwennig zocht ze daarna de twee katers op. "Dag Sleepypaw, Lurkingpaw," Zei ze vriendelijk. Hopelijk hielden de twee van ontdekken! "Ik zal jullie wekken bij zonhoog, 'kay? Don't make me wait!" Ze grijnsde breed en tikte beide apprentices even op de schouders. "Bye bye!" Whirlwind draaide zich om. Al deed ze vrolijk, vanbinnen kon ze wel janken. Waarom? Waarom haaden ze een onschuldige kat gevangen genomen? De poes liep door de kapmuitgang naar buiten. Ze moest even weg van de clan zijn, even rondlopen. Even naar de grens.

Vanop een afstandje staarde een paar amberkleurige kittenoogjes naar de menigte. Het zwart-witte katertje had zich een weg door de drukke nursery weten te zwoegen om het tafereel te kunnen aanschouwen. Stomverbaasd slaagde hij het gaande terwijl hij een van zijn oortjes naar achteren trok. Een massa katten, meer dan de kit ooit had gezien, zaten bijeen en keken neer op een grote zwart-witte poes. Ze had het woord en een soort van machtige zekerheid was kenbaar aanwezig in haar stem. De menigte zweeg en luisterde eerbiedig naar de poes. Het kleine katertje nam het allemaal in zich op en luisterde naar de betekenisloze woorden die er gesproken werden. Zijn staart krulde zich onwennig om zijn fragiele lichaampje. Hij had deze gebeurtenis nooit eerder gezien. Wat gebeurde er voor meers buiten deze warme, zoetegeurende nursery? Hij plaatse zijn voorpootjes voor elkaar en liet zich op zijn achterste vallen. De kitten bleef braafjes aan de grens van de nursery zitten, verbaasd rondturend. Wat waren ze met veel!

Hij lag daar maar. Half luisterend naar alles, half doof voor alles. Hij zuchtte gewoon toen hij al de namen hoorde en schudde zijn kopje langzaam, nee hij was niet geïnteresseerd in al die praat. Hij liet zijn kop op zijn voorpoten zaken en keek toe hoe warriors apprentices werden en hoe kittens apprentices werdn, hoe mentors apprentices kregen, het ging allemaal een beetje sloom, maar goed, het kon eigenlijk nog slomer gaan, hij mocht niet klagen he? “Sleepypaw, door gebrek aan trainingen van jouw mentor krijg jij Whirlwind toegewezen, hetzelfde geldt voor jou Lurkingpaw. Fadepaw en Windpaw, jullie zullen beiden worden getraind door Otterflight.” Hij zuchtte en kwam overeind. Hij wandelde met korte pasjes verder van de plek, tot hij de tabby kater zag. Toen ging ie zitten.
“Dan rest er nog het laatste nieuws. Zoals jullie weten hebben wij een Windclan gevangen genomen. Windclan heeft zich nogmaals niet aan de regels gehouden, dus ik wil dat ieder van jullie, warriors en apprentices, jullie strijdvaardig voorbereiden en jullie conditie goed op peil houden.” Dat deed hij zowiezo al. “We laten Windclan niet zomaar over ons heen lopen!” ja en dat deed hij ook al niet, overbodige informatie voor hem.
Hij kwam overeind en met korte passen wandelde hij naar zijn oom toe. Hij duwde eerst zijn neus tegen zijn schouder voordat hij een stap terugnam. "Tall," zei hij. "Ik wil meer trainingen van u,"

De woorden die al vroeg in de oren van vele katten weerklonken klonken op dit moment door het Camp. Slaperig hief ze haar kop op vanuit haar mosbed. De vorige avond had ze nachtpatrouille gelopen en daarna was ze nog gaan jagen. Doodmoe schudde ze snel haar vacht fatsoenlijk en gaf haar vacht een paar snelle likken om de ergste schade van gisterennacht te verwijderen. Ze voegde zich op de achterste rij van de Warriors en onderdrukte een korte geeuw.
Vanaf waar Otterflight zat zag ze dat Rudekit ook de Nursery uit was gekomen en vol verwondering om zich heen zat te kijken. Een onzichtbare glimlach kwam op haar lippen waarna ze haar aandacht tot de Clanleader wendde. Shrewstar noemde eerst de Apprentices die met succes de training hadden afgerond, daarna volgden de kittens die de zes manen hadden bereikt en de nieuwe mentoren van hen. Net toen ze dacht dat het klaar was sprak Shrewstar opnieuw. Er waren Mentoren die de taken hadden verzuimd met als resultaat ongetrainde Apprentices. Wat verwonderd liet ze haar amberen ogen in de richting van de Apprentices gaan om te zien of ze er een paar uit kon halen die minder dan de andere getraind waren. "Otterflight, jij zal Fadepaw en Windpaw trainen" sprak de stem van haar Clanleader. Ze neeg haar kop en knikte. Als afsluiting van de Ceremonie werd gezegd dat ze de Clan zo strijdvaardig mogelijk wilde hebben tegen de WindClan. Waarschijnlijk ook de andere Clan's maar WindClan in het speciaal. Ze haalde haar schouders op, het maakte niet uit welke Clan in het specifiek als het aan haar lag dan stampte ShadowClan iedere andere Clan de grond in.
Vanuit de menigte van Apprentices maakte Windpaw zich los. Ze had de bruine tabby al eerder zien trainen met zijn vorige mentor. Wie was dat ookweer geweest? Het deed er echter niet toe. Toen de naam eindelijk in haar hoofd kwam knikte ze. Scarletbriar was de vorige mentor geweest van Windpaw. Ze begroette Windpaw en drukte haar neus tegen die van de tabby aan. Fadepaw zag ze echter nergens. Dat begon gelijk al goed dacht ze waarna ze helderder werd na de vraag van Windpaw. Wanneer de trainingen begonnen? "We will start with the trainings at dawn. Get some good night rest cause you will need it for tomorrow Windpaw. I dont see Fadepaw anywhere here but that's okay. Make sure to tell Fadepaw we will start tomorrow. And don't be late. I hate cat's that are late" zei ze met een knipoog. Ze schudde haar spieren los en keek nog even over de kattenmenigte heen. Morgen zou ze weer aan haar taak beginnen als Mentor. Met Petal was het uitstekend gegaan en ook deze keer zou ze haar taak weer serieus nemen. De training echter zou ze nu gaan bedenken terwijl ze even kort zou gaan slapen. Daarna kon ze altijd weer gaan jagen. 

De tabby poes knikte bij de woorden van haar mentor, een grote glimlach op haar gezicht. "Ik zal er zijn!", mauwde ze uitbundig. Haar groene oogjes keken om zich heen, tot ze een bekende zwarte gestalte zag. Even keek ze terug naar de calico. "Ik ga naar een vriendin!", mauwde ze vlug, waarna ze naar Blackpaw rende. Die gaf ze vrolijk een kopje ter begroeting. "Blackpaw, wauw, dat klinkt goed hé!", mauwde haar hoge stem vrolijk. "Ik durf te wedden dat je al helemaal enthousiast bent?"

~Sorry ik heb het niet helemaal opgevolgd, but blame wind (a)

Kittens en volleerde apprentices, die zouden nu even in het zonnetje komen te staan. Een dromerige glimlach verscheen op zijn snuit toen hij het hoopje kleine wezentjes daar zag staan, vast allemaal even nerveus en vastberaden om het zo goed mogelijk te doen, terwijl de apprentices zelfverzekerd en trots in het zonlicht zaten. Shrewstar opende de ceremonie op haar gebruikelijke wijze en de kater riep vrolijk mee met de nieuwe warriors en keek vervolgens naar de kittens.
“Woodkit, Otterkit, Blackkit, Volekit en Bitterkit; kom naar voren.” De ouders zouden vast allemaal zo trots zijn als hij was geweest toen zijn kittens dit moment meemaakten. “.. En tenslotte, Bitterkit, jouw naam zal Bitterpaw worden en Ashdrizzle zal jou in je trainingen begeleiden.” Wat vervreemd keek de kater op, maar kwam overeind om de jonge Bitterpaw al gelijk op zich af te zien komen. "Jij bent toch Ashdrizzle?" Vroeg ze en hij knikte kalm. "Gefeliciteerd Bitterpaw, ik maak je morgen wakker voor je training, ga nu maar het mooiste nest in de apprentice's den inpikken, oké?" Glimlachte hij. "Een hint:" Fluisterde hij. "de apprentices die nu warrior zijn geworden hebben meestal de mooiste plekjes, ik zou maar snel zijn!"

Een stem van een net zo klein iemand klonk achter hem. "Hallo! oempf." Ze kuchte, en krabbelde overeind. "Woodpaw, hm? Otterpaw, aangenaam. Heb jij onze mentor gezien? Frostlake?" Woodpaw droogde snel de tranen die zijn ogen hadden gevuld. Hij kon nu niet zwak zijn, maar sterk! Kitten gedrag vertoonde hij. Woodpaw maakte zichzelf belachelijk. Hij raapte zijn trots weer bij een om zijn mede apprentice toe te spreken. "N-nee, nog niet gezien," zei hij succesvol. Ook Otterpaw had moeite met de drukte van de katten. De meeste katten van hun leeftijd hadden dit probleem bij ceremonies. Gelukkig zou het bij de volgende ceremonie niet meer zou zijn. Woodpaw stelde zichzelf voor als een volmaakte warrior. Helaas moest hij nog veel trainen om dit beeld waarheid te maken. Hij keek nogmaals om zich heen, dit keer rustig. Frostlake was nergens te bekennen. Waar zou hij zijn?