Let me tell you a story {Open}

Met rustige stappen wandelde de gevlekte poes de den binnen. In haar goudgele ogen stond rust, maar dit kon ze niet vinden... Niet vanbinnen. Sinds het incident met Iciclespirit voelde ze zich schuldig. Ze had meer patrouilles moeten organiseren, dan hadden zij misschien de jonge poes kunnen tegenhouden. Ze had een partner en een nest kits achtergelaten. Een daarvan was laatst nog ernstig verwond geweest en had een heleboel littekens op der lijfje... Vanaf die dag stond het kleintje bekend als Scarkit... Een verschrikkelijke naam voor het arme jong... Ze zuchtte even en ging zitten. Ze hoopte lichtjes dat ze niet werd uitgescholden door een queen... Maar de kans dat dat zou gebeuren was klein. Enkel Dogdance was een queen die haar niet kon uitstaan, dus... Zo erg was het niet? De meeste poezen die hier lagen wisten dat zij het meestal voor de weesjes overhad. Haar grootste wens was dan ook gewoon om moeder te worden. Daarom had ze ook enkele verstoten kleintjes tot haar jongen benoemd... Een voor een waren ze perfect geweest op hun prachtige manier... En dat vond ze geweldig.
Ze liet haar blik even over de den gaan en schraapte toen haar keel. "Wie wilt er een verhaaltje horen?" zei ze zachtjes. Ze keek daarna even naar de kits, hopend op een positieve reactie.

Ze keek op toen ze ene bekende stem hoorde. Snowdrop. Nu ze deputy was geworden zag ze haar minder, maar ze was haar moeder, toch? "Wie wilt er een verhaaltje horen?", vroeg ze. De kleine rosse poes -klein omdat ze dat nu eenmaal was, maar niet qua leeftijd- liep op haar af en tikte een keer op de grond met haar staart. Haar manier om 'ja' te zeggen, 'dat wil ik heel graag'.

lightningkit die zich verveelde voelde daar wel wat voor.
ze as benieuwd naar de verhalen die deze krijsg kat te vertellen had.
ze rende naar de deputy toe.
en vroeg wat voor een verhaal?

Ashkit hoorde het ook en racete achter Lightningkit aan. ze zat klaar en hoopte op iets spannends, ze verveelde zich.

De gespierde kater liep rustig door het kamp toen plots de staart van de deputy verdween in de nursery. Een glimlach verscheen rond zijn lippen zodra hij de woorden opving die gezegd werden, en voor hij het wist stond ook hij in de opening, om te helpen waar mogelijk. Meteen zag hij al iets wat hij kon doen, en dat was de toestroom van apprentices en kittens gaande houden. Met aardige ogen liep hij dus wat verder de den in, en legde zich neer tussen een paar katten, waarna hij even de kring rondkeek. "Volgens mij wilde Snowdrop het verhaal over de uil vertellen, niet?" Hij keek even met een glimlach naar de poes, en toen weer naar de kits. "Kennen jullie die al?"

ooc: Nog steeds open!

De jonge kattin was aan het rondlopen in het kamp tot ze Snowdrop de Nursery binnen zag gaan en als snel gevolgd door een gespierde warrior. Nieuwsgierig volgde ze de twee katten naar binnen. Volgens mij wilde Snowdrop het verhaal over de uil vertellen, niet? Kennen jullie die al? Hoorde ze een stem zeggen. Voor een verhaal was Silverfrost altijd wel te vinden. De kittens zaten allemaal rond de Warrior en de Deputy, zonder geluid ging de kattin ergens achterin liggen, nieuwsgierig naar het opkomende verhaal.