Cat flap

Twee grote ogen staarden naar het vierkante ding in de deur. Lu's oortjes wenkte niet begrijpend naar voren. Waarom zouden haar huismensen zomaar een gat in hun deur maken? Het poesje schrok op toen Bo plots naast haar stond en naar de deur liep. Ze zakte door haar benen en hield een licht roze halsband voor het groene lichtje, waarna het luikje van zelf open ging. Lu's haren gingen recht staan. Hoe deed ze dat toch?! De kitten wilde weg rennen, maar Bo pakte haar met een simpele beweging op, waarna ze haar het halsbandje omdeed. Ze zette haar nageltjes in Bo's trui en probeerde te zien wat haar baasje nu om haar hals hing. Een roze halsband met een gouden belletje en een plaatje aan. Van het moment dat Bo haar losliet, rende ze weg. Ze had vele liever Samuel, dan Bo. Samuel was nog een kitten in de mensen wereld, maar dat maakte voor haar niet veel uit. Na een tijdje liep ze terug naar het vierkante ding in de achterdeur. Ze bleef op een afstandje staan, kijkend naar het kattenluikje. Na een lang moment van twijfel durfde ze toch wat dichter te komen en snuffelde zachtjes de nieuwe geuren op. Met dat ze dichter tegen het luikje kwam, klikte het ding open. Bij het horen van die klik sprong ze door het luikje naar buiten. Haar haren stonden terug overeind. Zulke nieuwe dingen maakten haar altijd zenuwachtig. Een overwinnings-glimlach stond op haar snoetje toen ze zag dat ze buiten was. Buiten. Dit was dan buiten. Chester en Chiyna mochten enkele dagen geleden al naar buiten, omdat ze net wat ouder waren   dan haar. In plaats van de tuin verder te verkennen draaide de kitten zich terug om en liep, dankzij het kliksysteem, terug door het luikje. Het duurde niet lang voor ze terug buiten verscheen. Dit was geweldig! De jonge huiskat herhaalde dit patroon nog enkele keren. Naar binnen en terug door het luikje naar buiten. Het belletje aan haar halsband rinkelde bij elke beweging die ze deed en was duidelijk hoorbaar in de omgeving. Toen ze voor de zoveelste keer naar buiten sprong, zat er een kat op de achterste omheining die naar haar keek. Haar staart werd dubbel zo dik bij het zien van de onbekende kat. Ze bleef staan waar ze stond aangezien de kat helemaal aan de andere van de tuin zat,  maar bleef wel zo dicht mogelijk bij het elektronische luikje zitten.

open

Met twinkelende oogjes zat de tabby op het hek te kijken naar de kittypet kitten die aan het spelen was met een soort gat in de ingang van haar hol. Domme twolegs, waarom maakten ze nu een gat in de zijkant van hun hol? Dan was het toch niet meer zo veilig. Tss, ze zou ze nooit begrijpen. De tabby was eens wat verder gelopen, en toen ze het belletje gehoord had was ze nieuwsgierig geworden. Eerlijk gezegd snapte ze niet waarom de kittypet een belletje aan een halsband aan haar nek had hangen, dat kon toch nooit handig zijn bij het jagen? "Heb je plezier?", vroeg Windpaw vriendelijk, haar groene oogjes geamuseerd twinkelend. De kitten leek bang te zijn van haar, wat ze eerlijk gezegd best grappig vond. Ze begreep ook wel dat ze tegen de zijdezachte, mollige kitten er vast erg wild uitzag, met haar halflange, ongelijke vacht waar je de ribben doorzag vanwege het voedseltekort. En natuurlijk het litteken dat over de linkerkant van haar gezicht liep maar net haar oog spaarde. Ze durfde te wedden dat de kittypet geen last had van het prooitekort, die was lekker mollig geworden door het voedsel dat de Twolegs haar gaven.