Congratulations {Buzzard and kits}

{Buzzard, Esca, Ralph, Carlita, Emrys, Daniel, eventueel Sid}

Zijn lip krulde op, zijn vacht stak nog half omhoog en zijn klauwen waren uitgeslagen. Jah hij was best boos of zenuwachtig of bang of wat hij ook was, hij was in iedergeval niet blij. Zijn kilgroene vernauwden zich terwijl hij nog even strak voor zich uitkeek, moest hij gelukkig zijn met dit weerszien? Wat hij ubberhaupt nog capabel om gelukkig te zijn in dat opzicht? Nee, hij had geen idee. Things are changing, things already changed. "Goede dag Buzzard" Haar opvallende vlammige vacht leek te branden als heet vuur op zijn ogen, hij keek naar haar groene ogen zonder zijn blik maar één seconden van haar af te wenden. "Lang geleden" Meer kreeg hij er niet uit, meer wou hij niet zeggen. Hij voelde ogen in zich maar wist niet naar waar die ogen keken. Cyber keek niet weg, veroerde zich niet, de wind bleef aan zijn zwart-witte dikke vacht trekken

Occ; Cyb wilt de kits niet aankijken.

Carlita

Try to be brave... When you feel my claws.

Haar spraak was helemaal volledig. Sommige woorden waren nog moeilijk, maar het kwam niet tot amper voor. Ook haar ogen waren helemaal gevuld met hun huidige kleur. Het zwak groen was aangesterkt tot een giftig groen. Ze wist niet van wie ze die ogen had. Ondertussen had ze al ontdekt dat Sid niet haar vader was. Haar vacht was lang gegroeid. Onder al dat fluff haar was ze slank en gespierd. Ze had eerder een jongensachtig uiterlijk. Zelf was ze niet zo veel gegroeid. Per slot van rekening was ze nog maar een moon en een half. "Goede dag Buzzard" Ze draaide haar kop naar een stem. Ze had hem al eens gehoord, maar wist niet wanneer. Carlita stapte huppend naar haar moeder. De stem had kil geklonken. "Lang geleden" Ze kende elkaar. Haar gifgroene ogen boorde zich in de onbekende kater. Ze keek kwaad, niemand raakte haar moeder aan. Ze had veel geoefend om een blik te krijgen waardoor de gene die hem kreeg liever door de grond zou gaan of vluchten dan verder praten.

Esca liep, zoals altijd, vlak achter zijn moeder aan. Hij probeerde zoveel mogelijk zijn siblings te ontwijken, wetend dat ze hem toch alleen maar zouden treiteren. Enkele dagen geleden had hij voor het eerst zijn mondje open getrokken tegen één van hem, maar dat wilde niets zeggen. Hoe dicht mogelijk dat hij bij Buzzard liep, hoe veiliger hij was tegen eender welke aanval van de kittens. "Goede dag Buzzard" De donker rosse kater richtte zijn oortjes even nieuwsgierig op, maar zette vervolgens enkele stappen naar achter, zodat hij veilig achter zijn moeder stond. "Lang geleden" Zijn kopje was nog net te zien langs haar lichte rosse vacht. Er stond een grote zwart-witte kater voor Buzzard. Hij leek Esca niet te zien, net als zijn siblings. Esca's ogen zochten die van de kater op. Zijn ogen hadden direct zijn ogen. Gifgroen. Die had hij eerder gezien bij één van z'n siblings. Hij wenkte twijfelend met zijn oortjes en richtte zijn blik even op Carlita. Zijn oortjes legde hij al snel in zijn nek en kroop terug wat verder achter Buzzard.

"Goede dag Buzzard" Haar opvallende vlammige vacht leek te branden als heet vuur op zijn ogen, hij keek naar haar groene ogen zonder zijn blik maar één seconden van haar af te wenden. "Lang geleden" Buzzard keek woest naar de zwart-witte kater die recht voor haar neus stond. Het recht om bij haar kittens te komen had hij allang verspeeld. Ze stond op en ging beschermend voor haar kittens staan. "Cyber, dat is inderdaad TE lang geleden. Donder op je bent hier niet welkom! Mij en onze kittens alleen laten wat denk je wel, dat je zomaar langs kunt huppelen en mij lastig vallen met mijn gezinnetje!"Ze keek boos waarna ze even naar Emrys en Carlita keek. "Emrys Carlita het is al goed!"Mompelde ze geruststellend terwijl ze weer woest een blik op Cyber wierp.

Congratulations {Buzzard and kits} 4uxhxv

Cyber liet een onbeduidend gegrom horen, zonder er een duidenlijk gevoel in te leggen. Hij had immers zelf geen idee over wat hij nu voelde. Zijn oren wiebelden onrustig heen en weer tussen de twee kits, voor geen goud wou hij dat deze te dichtbijkwamen. Hoe zagen ze er eigenlijk uit? Wat waren hun namen? Leken ze op hem of eerder op Buzzard? Zou hij.. nee! Voor geen hele prooistapel! Zijn kilgroen paar ogen gleden weg van het grasgroene paar van de poes en.. "Damn.." fluisterde hij zwaar geirriteerd. De zwart-witte rogue bekeek de twee kits die hem het eerst opvielen wegens dat de een hem nogal interigerend aankeek en de ander juist zo'n watje bleek te zijn datie zich achter zijn mammie verschool. Alsof dat een goed idee was! Je achter een vuurtoren verschuilen, verstigt enkel meer aandacht op je. "Zo.. wie is dit sterke meisje? Ze heeft mijn ogen en ziet er niet zo'n.. watje uit" Cyber liet zijn ogen spottend naar dat misvormde lapje pels achter Buzzard glijden "Die lijkt duidenlijk meer op jouw" Cyber keek naar de langharige grijzige poes, wat heeft die toch tegen hem? Die blik! Ze wilt hem echt vermoorden met die blik.

Een sadistishe grijns vormde plaats op zijn snoet.

Awfull monsters

D A N I E L

"Goede dag Buzzard" De kater hief zijn kopje op, en staarde met zijn ogen die nog geen week geleden voor het eerst geopend waren naar de kat de gesproken had. Zijn bruin/groene ogen bekenen het patroon van diens vacht. "Lang geleden" Daniel keek naar zijn moeder. De kater zag dat zijn zusje Carlita ook geboeid keek naar de wit-zwarte kater. Esca kroop ook wat weg achter Buzzard, maar Dan bleef geïnteresseerd kijken naar de kater. Hij had een bekende geur. "Cyber, dat is inderdaad TE lang geleden. Donder op je bent hier niet welkom! Mij en onze kittens alleen laten wat denk je wel, dat je zomaar langs kunt huppelen en mij lastig vallen met mijn gezinnetje!" Onze kittens? Cyber? De kater was zijn vader. Dit was geen gelukkig weerzien met zijn vader. Cyber gromde. "Damn.." Dan staarde naar zijn vader. Ook al deed de kater grof, hij vond hem ergens sympathiek. "Zo.. wie is dit sterke meisje? Ze heeft mijn ogen en ziet er niet zo'n.. watje uit" Dan hees zich op, en liep korter naar zijn ouders toe, waarna hij ging zitten. "Die lijkt duidenlijk meer op jouw" Een grijns vormde zich op het gelaat van de zwart witte kat. De kitten opende zijn mond. "Hallo," zei hij, voorzichtig, maar niet bang. Ook al deed deze kater zo akelig kil en geoninteresseerd.

ISA

Ralph lag net lekker te slapen onder de struik,terwijl de rest van zijn gezin buiten genoot van het feit dat hij sliep. De kitten droomde,maar het was een droom die hij weer zou vergeten als hij wakker werd. Geen nachtmerrie over water dit keer en daar was de kitten in zijn onderbewustzijn blij mee. Ralph had niks door van wat er buiten gebeurde en hij hoorde niet de opgewonden stemmen die nu klonken. Even werd hij wakker en knipte met zijn ogen,maar meteen viel hij weer weg in slaap. Er schoot iets over zijn poot heen en de kitten werd weer wakker. Nog net zag hij een bruin dun staartje verdwijnen. Geeuwend stond Ralph op en rekte zich uit. Buiten hoorde hij zijn broer Dan iets zeggen. Er was een vreemde geur die hij niet kende. Te moe om zich zorgen te maken kwam Ralph onder de struik vandaan. Hij geeuwde een keer luid en keek toen met moeide ogen rond. ''Wat gebeurd er allemaal?''. Zijn blik bleef hangen op een vreemde kat. Een zwart witte net als hij,met dezelfde groene ogen. Ralph was niet verbaasd,aangezien hij dat al meegemaakt had met een andere wat oudere kitten. Toch leek de rest wat gespannen. Esca,de lafaard, zat achter mammie verstopt. Zijn lievelingszusje Carlita leek nog wel kwaad op de vreemde kat en Daniel...verbaasd? Ralph was nog te slaperig om alles te kunnen plaatsen. "Wie bent u?''vroeg hij aan de vreemde kat

-Ralph is de enige die echt helemaal op Cyber lijkt met zijn zwart witte vacht...-

Buzzard keek Ralph aan. Ze was trots op al haar kittens ook al zaten er deugnieten tussen. Ze ging naar Ralph toe en zei zacht. "Ralph dit is je vader... nouja wat je vader zou moeten zijn."Ze keek woest naar Cyber en ging toen voor hem staan. "We praten zo. Als Sid terug is. Ik ga geen ruzie maken met je voor onze kittens begrepen"Haar ogen stonden fel als een heet vuur die iemand wou verbranden. Ze zuchtte diep en liet haar nagels in de drassige grond zakken. Beschermend bleef ze in de buurd van haar kittens.

"Zo.. wie is dit sterke meisje? Ze heeft mijn ogen en ziet er niet zo'n.. watje uit" De rosse kater legde zijn oortjes in zijn nek toen de kater dat zei. Hij leek misschien een watje, iemand die niets kon, maar slim was hij wel. De blik van de kater zei ook alles. "Die lijkt duidelijk meer op jouw" Bij deze woorden zette de kitten nog een stapje naar achteren en zakte door zijn pootjes, zich klein makend. Ook Daniel en Ralph waren er ondertussen bij gekomen. "Wie bent u?'' Zoals altijd deinsde zijn siblings niet achteruit en wilden ze direct op de hoogte zijn van alles. Zulke nieuwsgierig was alleen maar gevaarlijk, daar zou je niets mee bereiken. Toch spitste hij zijn oortjes, wachtend tot iemand zou antwoorden op de vraag va zijn sibling. "Ralph dit is je vader... nouja wat je vader zou moeten zijn." Buzzard reageerde natuurlijk direct op zijn vraag. Stond Buzzard niet altijd aan zijn kant? Wait, Vader? Esca's oortjes gingen direct verrast naar voren staan, maar zakten al direct terug in zijn nek. Zijn vader, noemde hem zwak. En dat terwijl hij zelf wist dat hij zijn bloedverwant was?! Esca kroop wat verder achter Buzzard en zocht vervolgens de veiligheid van enkele boomwortels op. Vanaf hier had hij een goed duidelijk zich over alles en zou hij zichzelf kunnen verstoppen als het nodig was. Slim was hij zeker, dat kon je niet ontkennen.

Cyber liet een zwaar geïrriteerde grom horen aan Buzzard op haar veel te direct antwoord, wicht. Esca, Carlita dat waren die 2 eerste kittens een katertje en een poesje zo te zien en te ruiken al bleek de kleine kater niet erg blijk te geven dat hij ubberhaupt een stel ballen hàd. Maar welke was wie? Esca en Carlita klonken allebei vrij poezerig.. ach daar kwam hij wel achter. Zijn ogen gleden zwijgzaam naar de bruine kater die nogal een ingewikkeld gevoel had.. verbaasd? Nieuwsgierig? Verlegen? Geen idee. "Hallo kleintje, wat is jouw naam snotterbal?" Jaja, die kits moesten een sterk ego-ding hebben, ze moeten wel wat tegen beschuldigingen of schelden enzo kunnen. Maar ach, het waren kits van een poes als Buzzard dat kwam wel goed. Dan gleden zijn ogen verder naar de zwart-witte maar niet zonder eerst nog een dodenlijke blik naar Buzzard te werpen. "Jij ben me nogal eens een knappe verschijning" siste Cyber, ja dit katertje had iets. Het had zijn uiterlijk, dus was hij al veelbelovend. Zelfde vacht, ogen, misschien zelfs karakter? Nou de zwart-witte kater wist al dat het monstertje Ralph hete "He Ralph, ik ben The Wolf Of Territory jongen. Cyber is de naam." zei hij zonder gevoel met een grijns van hier tot in fourtrees.

"Exuseer me jongen, ik ben dus Cyber. Wolf Of Territory. Ik ben jullie verdomde vader. Och goshi wisten jullie dat niet? Had onze vuurtoren van een Buzzard jullie voorgelogen dat Sid jullie vader is? Nou mannen, ban dat maar uit je gedachten want nu sta ik hier voor jullie" Cyber had geen idee wat hij moest zeggen tegen deze muesliberen. Terug gleden zijn ogen naar die kater achter zijn mammie die of Carlita of Esca moest heten, wat een waterige eend is me dat nou.

Verbaasd luisterde Ralph naar het antwoord van zijn moeder. Dus dit was zijn vader? Dat verklaarde wel dezelfde vacht. Maar hij had altijd gedacht dat Sid zijn vader was, dat was hem tenminste verteld. Ralph keek naar zijn moeder en zag dat Esca achter haar verstopt was. Lafaard. "Jij bent me nogal eens knappe verschijning"zei zijn vader in zijn richting. Ralph zette zijn borstje vooruit en stapte naar voren. "He Ralph,ik ben The Wolf Of Territory jongen,Cyber is de naam". Cyber,zijn vader heette Cyber. Dat was tenminste een coole naam,heel anders dan Sid. En hij had een bijnaam,vet cool. Ralph keek verwonderd naar zijn vader,die nu een hele riedel afstak. "Esca is nogal
een moederskindje. Maar Carlita hier is wel een fijn zusje"hij liep richting zijn zusje en gaf haar een speelse tik met zijn staart. "Wel,ik vind het fijn om te weten waarom ik in Kittypetsnaams een zwart witte vacht heb,als enige van de bende. Het is fijn om te weten dat u mijn vader bent,mijn ware. Maar waarom was u er niet vanaf het begin?zei hij enigszins brutaal richting Cyber.

Waarom? Man dat joch was slim. Dat onderwerp was hij niet eens vanplan om aan te halen. Heel even leek de sterke zwart-witte Rogue te twijfelen maar na een seconde of twee zette hij zijn schouders recht en ging degoutant zitten om nog even dominant maar nu met een schijnje nieuwsgierigheid naar de zwart-witte kitten te kijk. "Nu kijk, puppy, ik en Buzzard hadden een.. relatie" Cyber haalde even zijn neus op om dan een soort lach uit te stoten "Die tijden waren de donkerste van mijn leven" Grapte Cyber gemeen, zijn zwarte oor draaide hij naar de rosse poes om te voorkomen dat ze hem een onverwachte aanval zou kunnen geven. "Ze raakte zwanger van me, ik liet haar vallen omdat ik geen kittens wou en ik wou die damn sh*t niet en ik was nu eenmaal overweldigd door het nieuws. Dat begrijp je nu niet, zal je later wel begrijpen pup." Zijn gewoonte om zijn kits, of toch degene die hij mocht, 'pups' te noemen had hij na een jaar nog steeds niet kunnen laten. "Ik liet haar dus in de steek en heb op haar bevalling niet eens naast haar gestaan, wel Sid die scharminkele snotteraap" weer lachte Cyber gemeen. "Nu kwam ik jullie tegen en kon het niet laten om even een thee babbeltje te beginnen"

"Exuseer me jongen, ik ben dus Cyber. Wolf Of Territory. Ik ben jullie verdomde vader. Och goshi wisten jullie dat niet? Had onze vuurtoren van een Buzzard jullie voorgelogen dat Sid jullie vader is? Nou mannen, ban dat maar uit je gedachten want nu sta ik hier voor jullie" Esca spitste direct zijn oortjes toen de zwart-witte kater begon te spreken. Het puntje van zijn staart zwiepte wat geïrriteerd heen en weer bij de woorden van de oudere rogue. Sid was nochtans een beter vader figuur als die Cyber. Wat dacht hij zelfs? Dat hij hen kon komen opeisen? "Esca is nogal een moederskindje. Maar Carlita hier is wel een fijn zusje" De rosse kater haalde kort, maar geluidloos, zijn lip op bij wat zijn broertje zei. Moederskindje? Pffh. Hij moest eens weten wat er allemaal i zijn kopje omging. Cyber was ondertussen een hele uitleg aan het doen. Het was niet bepaald interessant. Je kon er alleen uithalen hoe groot z'n ego wel niet was. En ja, het was een té groot ego voor een kater zoals Cyber. "Nu kwam ik jullie tegen en kon het niet laten om even een thee babbeltje te beginnen" Esca legde zijn oortjes terug in zijn nek. Hij was niet zijn vader, dat kon hij vergeten. De kitten liet even zijn blik over zijn siblings gaan, die het blijkbaar heel normaal vonden dat een vreemde rogue zich plots kwam aanbieden als hun vader. Domme kittens ook.

Buzzard negeerde de manier waarop Cyber sprak alsof het niets was. Ze bleef hem koeltjes aan staren en sprak niet meer. Nee, die kater mocht doen wat hij wou. Haar kittens kreeg hij niet zomaar. Prima als haar kittens Cyber wouden kennen maar op die manier mocht en kon hij niet met haar om gaan. Ze zette een paar flinke passen naar voren en keek Cyber uitdagend aan. "Cyber je hebt duidelijk een zwak voor mooie kattinnen dus zie ik dit maar als een compliment. Toch wil ik je vragen uit mijn territorium te verdwijnen en later als de kittens jou willen zien mogen ze naar je toe."Haar stem was kalm en koel maar erg beschermend. Al waren haar kittens haar een pootvol misschien wel potenvol, ze zou ze met haar leven beschermen. Buzzard wierp een blik op haar kittens en op haar jongste Esca, ze wist dat hij niet bang was maar meer op een andere manier vocht. Haar ogen stonden helder en fel. Terwijl ze rustig af wachtte.

Lola was haar vaders geur gevolgd, maar na een tijdje mengde deze zich met een andere geur, een vaag bekende. Ze vroeg zich af wie. Na een tijdje zag ze haar vaders zwart witte vacht, niet meer als een stipje. Daar achter hem zag ze nog een vuurrode stip. Wie was dat. Het kleine poesje was nieuwsgierig geworden, en begon er vrolijk heen te rennen. Toen ze echter dichtbij genoeg was, zag ze wie er achter haar vader stond. Het was Buzzard. Ze sprintte het laatste stukje naar de katten toe. "Hallo!" riep ze vrolijk. Toen vielen haar ogen op een nestje kittens. Waren die van Buzzard. "Van wie zijn deze kittens?" vroeg ze nieuwsgierig maar vrolijk.

~Heb toesteming :3

Cyber zag lola langs lopen en liet een geamusserd gesnor horen "How how kleine bliksemschicht! Niet zo snel." snorde hij vaderlijk waarna hij twee stappen naar vore zette en de kitten een aardige lik over haar kopje gaf "Maar dit? Dit zijn je stief broertjes en zusjes" Zei hij met ietwat tegenzin, het was nog niet van plan geweest het haar te vertellen. Nog lang niet, nog heel lang niet. Maar nu moest het. "Dit zijn Carlita, bange snotterbal Esca, Ralph en hoe die bruine noemt weet ik nog niet en hoe dat rosse poesje daar noemt? Ze is doodstil, ze lijkt wel dood (Emrys)" Zei hij iets killer dan bedoeld, zijn poten wezen telkens de kittens aan terwijl het lachje op zijn snuit toch nog niet uitgestorven leek te zijn. Cyber wou zich verontschuldigen tegen Lola dat hij het haar niet eerder had gezegd, maar wist niet de juiste woorden.

"Leuk!" riep de bijna altijd optimistische Lola uit. "Maar hoe kan dat? En wat is een stief broertje of zusje, papa?" vroeg de zwart-witte kitten aan haar vader."Ralph lijkt op jou!" zei ze vrolijk. Lola, die niet wist wat het woordje stief betekende, wist dus ook niet wat er aan de hand was. "Ik ben Lola" zei ze tegen Carlita, Esca, en Ralph. "En leuk om je weer eens te zien Buzzard" zei ze vrolijk tegen de poes. Ze had haar niet vaak gezien, Maar ze vond haar wel aardig voor zover ze wist. Maar wat deed Buzzard bij deze kittens? Waren ze van haar? Maar dan zou haar vader toch wel verteld hebben dat hij kittens had met Buzzard, toch? Want haar vader moest wel betrokken zijn, want anders zouden het geen broertjes of zusjes kunnen zijn, want haar moeder was dood. Betekende het woordje stief dat dan?

Cyber draaide met zijn oogjes, het was wel duidenlijk dat de kitten het niet helemaal snapte. "Stiefzusje of -broertje betekent dat ze je zusje of broertje is maar dan van een ander mama of papa. In dit geval een andere mama, Buzzard is de mama van deze kits die jouw broertjes en zusjes zijn" Een kleine lach ontglipte hij, al stonden zijn ogen even kil en afstandenlijk als normaal. En heel even keek hij nog eens naar de kits van Buzzard, wat nu?

OCC; hierna geef ik de kans om wat kits en Buzzard te laten reageren

Buzzard zuchtte diep en keek nog steeds nijdig naar Cyber, hij had haar bedrogen. Ze was er met volle snuit ingetrapt, haar ogen keken vriendelijk naar Lola en ze spon even zacht. Die oudere kit leek nergens op haar vader. "Leuk jou ook weer eens te zien Lola, Cyber je mag ze later zien zoals ik al zei, nu vertrouw ik je niet bij hun. Je kittens zijn wel welkom ze te bezoeken en uiteindelijk zal jij ze weer zien. Nu niet, dus donder op!" Haar oren lagen bijna plat in haar nek, ze was woest, ze had haar kittens wel al verteld dat Sid niet hun echte vader van bloed was tenminste toen ze nog heel jong waren, ze herinnerde het vast niet meer. Buzzard zuchtte geërgerd.

Carlita

Try to be brave... When you feel my claws.

Het poesje ging zitten en waste zich. Ze had niet veel interesse naar de kater. Tot hij hun spottend vertelde dat hij hun vader was. Carlita trok grommend haar neusje op. Er kwam een tweede kat erbij. Ze luisterde er niet echt naar. Maar ze zette wel een stapje naar voren en keek weer van de kitten naar Cyber met haar dodelijke blik. "Leuk jou ook weer eens te zien Lola, Cyber je mag ze later zien zoals ik al zei, nu vertrouw ik je niet bij hun. Je kittens zijn wel welkom ze te bezoeken en uiteindelijk zal jij ze weer zien. Nu niet, dus donder op!" Ze legde haar oren plat bij de boze woorden van haar moeder. Dit was niet zoals ze verwacht had van de lieve poes. Het was allemaal zijn schuld. "Waarom ben jij nooit naar ons gekomen?" Haar stem die altijd zo zacht en lief was, was hard en kil met geen gevoel erin.