They're coming!

Onderwerp: They're coming! di 10 mei 2011 - 20:00

Windflame lag lekker te luieren in de Nursery, ze snoof de lucht van melk op en zuchtte even. Ze was nu echt dik geworden en ze zou echt snel gaan bevallen. Althans het kwam al sneller dan ze dacht. Na nog geen half uur wakker te hebben gelegen voelde ze een zware kramp opkomen. Tot haar schrik besefte ze dat de kittens kwamen en ze raakte gespannen. '' Pantherface!'' Mauwde ze geschrokken en trilde bij een sterke wee. Ze wist dat het niet lang zou duren of het eerste kitten was er al. Ze had niet al te lang geleden een andere poes zien bevallen en wist ongeveer wat ze moest doen. Ze moest juist meepersen met de weeën, en er vooral niet tegen werken. Maar dat klonk makkelijker dan dat het was. Pijn spoelde door haar lijfje en ze piepte. Langzaam spande ze haar spieren en het eerste kitten kwam eruit. Het was een heel kleintje en Windflame tilde het op en likte het vlies eraf, daarna legde ze het kitten tegen zich aan zodat het kon drinken. Vertederd keek ze naar het kleintje maar keek meteen pijnlijk toen er nog een wee kwam. Hoelang zou dit nog doorgaan?

[Dit is Rosekit*]

Onderwerp: Re: They're coming! di 10 mei 2011 - 20:19

Rosekit lag nog lekker in haar moeders buik. Ze keek naar haar broertje en zusje, die ook nog lekker zaten. Ineens voelde ze een rare schok. Ze werd weggeduwt. Ze keek boos en spreidde haar nageltjes uit. Ze wou blijven! Toen kwam ze in een kleinere ruimte. Het was er nog kleffer dan de ruimte waar ze met haar broertjes en zusjes was eerst. Ze had nog steeds haar nageltjes uitgespreid en gebruikte ze ook nog. Ze wou terug naar die eerste ruimte, waar ze niet alleen was. Maar het hielp haar niet echt. Met een dof plofje wil ze op de grond. Ineens had ze het vreselijk koud. Ze rilde. Ze zat middenin een plasje bloed. En dat vond ze niet heel erg leuk. Ze piepte hard. Misschien wist haar moeder dan dat ze het koud had. Ineens voelde ze een warme tong over haar heengaan, wat ze erg fijn vond. Ze had het weer wat warmer. Ze piepte hard, ze had honger. Ineens voelde ze een paar scherpe tanden in haar kleine nekvelletje. Ze werd rustig neergelegd op een rare ondergrond. Maar het maakte haar niet veel meer uit. Het rook er naar melk.. Ze zocht haar weg naar een tepel van haar moeder en begon gulzig te drinken. Ze was ergens anders, maar zo vreselijk was het nou ook weer niet..

Onderwerp: Re: They're coming! wo 11 mei 2011 - 20:09

Pantherface kwam het kamp binnen met een konijn in zijn bek en legde het neer op de prooistapel. hij had zelf geen honger, dus hij nam niks. Jagen was niet meer zo leuk sinds Windflame naar de nursery was gegaan, maar hij deed het toch, want hij wilde altijd wel iets voor zijn clan doen, dus dan kon hij ook niet stoppen met jagen. Hij besloot dat hij misschien beter even bij Windflame kon gaan kijken, wnat hij wilde haar toch even zien, want het zou niet lang meer duren voor de kittens kwamen en hij kon al niet wachten tot ze kwamen, maar hij moest waarschijnlijk nog even geduld hebben. Hij liep naar de nursery toe en ging naar binnen. Hij keek even om zich heen, kijkend waar Windflame was. "Pantherface!" Hoorde hij opeens en hij wist meteen dat het Windflame was, hij liep naar haar toe en merkte meteen dat haar kittens moesten komen. Hij wist niet goed wat hij moest doen, dus gaf hij haar maar een lik over haar hoofd. "Het komt goed." Probeerde hij haar gerust te stellen, want hij wist zelf ook niet goed hoe het zou gaan. Hij keek toe hoe er uiteindelijk al één kitten geboren werd, maar aan de reactie van Windflame kon hij zien dat er meer aan zaten te komen en niet alleen deze kitten. Hij boog zijn hoofd over de kitten en gaf het kleine poesje een lik. Daarna richtte hij zijn blik weer op Windflame, afwachtend hoe het verder zou gaan.

Onderwerp: Re: They're coming! wo 11 mei 2011 - 20:37

"Het komt goed." Had Pantherface nog gezegd maar daar was ze niet echt zeker van.Windflame keek steun zoekend naar Pantherface en liet haar kop op het nest liggen. Haar hele lichaam trilde bij een volgende wee. Ze ademde zwaar en tilde haar kop op om even te kijken en liet hem toen weer zakken. Bij een volgende wee spande ze haar spieren, het tweede kitten deed er langer over en het was daarom ook een stuk zwaarder voor de jonge poes. Het tweede kitten was net als haar zusje een klein poesje. Maar voordat ze het kitten kon oprapen trok en weer een pijn door haar lichaam en zakte ze half ineen. Ze kneep haar ogen dicht en spande haar spieren weer. Hoeveel waren het er wel niet. Ze hoopte dat het hierna over was en dat het er dus drie zouden zijn. Langzaam werd het derde kitten geboren en kon ze wel even overeind komen, maar veel kracht had ze niet over toen ze het kleine katertje oppakte . Deze leek zeer veel op zijn vader en snel waste ze het likte ze hem schoon en hoopte dat Pantherface dat bij de ander zou doen. Snel legde ze het katertje bij zich neer zodat het kon drinken. Ze keek even naar de andere kittens en snorde even blij. Meteen daarna schoot er weer een kramp door haar buik en ze kreunde even. Hoelang nu echt nog. Gelukkig ging dit sneller en al snel was het vierde en laatse kitten geboren. Dit was een zwart katertje met een wit borstje. Vreemdgenoeg was deze groter dan de rest en zachtjes tilde ze het op en likte het vlies eraf, en net als met de rest legde ze het kitten bij haar buik zodat het kon drinken. Haar opluchting was duidelijk te zien toen ze merkte dat er geen wee meer kwam. Dit was dus het laatste kitten.

[eerst Windkit dan Pantherkit en daarna Shadowkit]

Onderwerp: Re: They're coming! do 12 mei 2011 - 17:52

Windkit lag lekker te dutten in de buik van haar mama tot ze opeens wakker schoot door het gepiep van haar zusje.Rosekit werd uit de buik van haar mama geduwd naar een duistere plek.Windkit raakte helemaal in paniek maar kon niets doen... ze sliep nog half en heeft haar tijd nodig om te ontwaken, wat nu fel in haar nadeel speelde. "Rosekit?", vroeg ze schel. Maar ze was te laat, Rosekit was al weg.Plots gebeurde net hetzelfde als wat er met Rosekit was gebeurd met haar. Windkit wou tegenstribbelen maar het lukte niet.Het duurde lang voor ze eindelijk door die rare slijmerige poort was.
Windkit viel toen ze door die poort was neer in een rare wereld.Ze zag allemaal andere katten haar aankijken, degene van wie ze dacht dat het haar moeder zou zijn wou haar oprapen maar stuikte helemaal ineen. Windkit voelde vier scherpe hoektanden in haar nekje, ze wou bang zijn maar het lukte niet ze had een veel te liefdevol gevoel bij deze kater en wist dat er niets ging gebeuren.De kater legde haar neer tussen zijn poten en likte haar helemaal schoon nadat hij het vlies van haar af had getrokken. Dat vond ze wel fijn.Ze had dorst, en of de kat haar gedachten kon lezen legde hij haar mooi bij haar mama zodat ze kon drinken. Windkit dronk tot ze genoeg had en viel als een klein pluizebolletje in slaap.

Onderwerp: Re: They're coming! ma 16 mei 2011 - 17:07

Shadowkit dreef net als zijn zusjes rond in zijn moeders buik. Het was er al behoorlijk krap geworden aagezien ze nogal groot waren geworden. Hij voelde hoe zijn zusjes langzaam en een voor een verdwenen van waar ze waren. Hij begon met zijn pootjes te bewegen en voelde hoe ook hij zelf weggedreven werd uit de ruimte. Zijn hele lijfje werd samengedrukt en hij probeerdehalf vrij te komen. Uiteindelijk kwam hij op een zachte ondergrond terecht en probeerde te ademen. Tot zijn schrik voelde hij dat iemand hem bij zijn nekvel greep. Instinctief ontspande hij zich volledig en hing slap. Zodra hij weer neergezet werd voelde hij hoe er een tong liefdevol over zijn velletje ging, zo werd het vlies van zijn lijfje afgehaald en kon hij ademen. Hij piepte luid en begon te wriemelen, het was volledig zwart voor zijn ogen en hij moest er maar op vertouwen dat hij veilig was. Hij rook heel veel geuren maar een geur overheerste alles. De geur van melk, die was zo sterk dat hij alleen maar luider begon te piepen. Weer voelde hij dat hij in zijn nek werd gegrepen en ontspande weer zijn lichaam. zijn lijfje zweefde door de lucht en werd weer zachtjes neergelegd. Aan de ongelovelijk sterke geur van melk nam hij aan dat ze hem naar de bron hadden verplaatst. Langzaam kroop hij naar voren en klemde zich vast op een tepel en begon zachtjes te drinken. Zachtjes duwde hij met zijn voorpootjes rond de plek en dronk.

[ja ik ben voor mn beurt gegaan maar ik kon niet wachten..]

Onderwerp: Re: They're coming!