Confrontatie

Onderwerp: Confrontatie zo 18 jan 2015 - 13:37

"Mam! MAM!" Met grote stappen liep Blackkit rond. Ze zocht het kamp af, op zoek naar Slenderstep. Dit zou de laatste keer zijn dat ze haar moeder zou noemen. Dauntrose had het haar verteld: Slenderstep was niet haar echte moeder. Maakte haar dat uit? Niet echt. Minder dan verwacht. Blijkbaar had Slenderstep haar buiten de nursery gevonden en ervoor gekozen voor haar te zorgen. Dat was een enorm liefdevol gebaar, en Blackkit zou Slender daar altijd dankbaar voor zijn. Wat als ze niet door haar uit de kou was gered? Dan had ze hier misschien niet gestaan.
Nee, het was wat anders waar Blackkit met Slender over wilde spreken. Want nadat Slender ervoor had gekozen om voor Blackkit te zorgen, was ze er eigenlijk nooit geweest. Al die moons had ze alleen in de nursery geslapen. Wist Slender wel dat ze bij de volgende ceremonie apprentice zou worden? "Slenderstep!" ze bleef roepen. Vele blikken werden op haar gericht, maar het kon haar vrij weinig schelen. Ze moest haar vinden.

~ in principe Slender, maar eigenlijk mag iedereen gewoon binnenvallen.
~ als ik dat in iemand anders topic lees, dan voel ik me alsnog weerhouden om te reageren. Dat hoeft écht niet Wink

Serieus, ik vind het altijd leuk als iemand reageert. Dus echt, als je wil, reageer gewoon Smile

Onderwerp: Re: Confrontatie zo 18 jan 2015 - 18:40

De zwarte poes staarde emotieloos voor haar uit. Sinds enige tijd was de vriendelijke blik uit haar ogen verdwenen en nogal gevoelloos geworden. De koude regendruppels die op haar rug en kop kapot kletterden en zich een weg naar beneden baanden deden haar niets meer. Zo geruisloos als ze was bleef ze nog even in de schaduwen van de Tallpines staan. De weinige passanten die deze plek benaderden scherp in de gaten houdend. Haar klauwen schraapten zich over de drassige bosgrond toen een stem door haar oorschelpen echode.

Geïrriteerd zuchtte ze waarbij ze uit de schaduwen stapte en op de tabby kitten afstapte. Hoe oud was ze nu al? Zou ze binnenkort niet apprentice gaan worden? De poes schudde haar kop en keek de jonge poes emotieloos aan. Deze keer zou zij niet degene zijn die het woord nam. Dus liet ze voorlopig de stilte praten.

Onderwerp: Re: Confrontatie zo 18 jan 2015 - 22:05

Kwam daar nou echt een geïrriteerde zucht uit Slenderstep's mond? Echt waar? Was ze zó ongeïnteresseerd? Ze was niet eens blij haar dochter te zien sinds zo'n lange tijd? Blackkit voelde de woede opkomen. Kon het Slender allemaal echt zo weinig schelen? Ze besloot haar strategie te veranderen. "Slender.. Ik wil graag met je praten," begon ze, maar toen Blackkit doorhad dat Slender van plan was haar helemaal te laten praten, ging ze verder. "Ik weet dat ik geadopteerd ben.. Ik weet dat ik niet je echte dochter ben. En eigenlijk... Het maakt me niet zo veel uit. Ik hoorde dat je me uit de kou hebt gered en daar ben ik je natuurlijk zonder meer ongelofelijk dankbaar voor. Maar.." Ze zocht even de woorden. "Waarom ben je er nooit? Ik mis je, ik mis je warmte, ik mis je als moeder. Waarom ben je er niet?"

Onderwerp: Re: Confrontatie di 20 jan 2015 - 22:21

Een korte zucht ontsnapte toen de jonge poes haar aansprak. De zwarte warrior nam plaats voor de uitgang van het kamp en staarde naar buiten. Een zucht verliet haar bek terwijl ze voor zich uitkeek over het territorium. "Luister hé Black, ik heb je met veel liefde meegenomen naar de nursery. Maar je moet goed begrijpen, dat het voor Ravenheart en ik, voor ons, niet gemakkelijk is om een kitten op te voeden. Begrijp me niet verkeerd, we houden allebei heel veel van je, maar we zijn een jong koppel, en hebben nog nooit een kit opgevoed, en soms kan dat wel eens verkeerd lopen. Maar onthoudt dat we je beide lief hebben, en dat je, voor al wil je het nu of niet, altijd onze kleine meid zal blijven." Ze zuchtte zacht. Opgelucht.

Voorzichtig nam ze de jonge poes onder haar poten waarna ze haar een klopje op haar kop gaf. Het had geholpen om niet over haar familie te moeten praten. Tot slot was dat het probleem waarom ze zo stom was tegen Daunt. De poes boog haar kopje wat maar glimlachte zacht naar de kitten. Zolang het liegen haar maar hielp.

Onderwerp: Re: Confrontatie di 20 jan 2015 - 23:02

"Verkeerd lopen?" reageerde Blackkit verbaasd, terwijl ze de poten van Slenderstep wegduwde. "Verkeerd opvoeden betekent dat je me opvoedt als een verwend nest, of me geen verantwoordelijkheden leert. Verkeerd opvoeden betekent niet dat je er nooit bent. Ik zie je nooit, je bent er nooit. Dat is niet verkeerd opvoeden, dat is nalatig zijn." Ze klonk nog steeds kalm, maar het kostte haar moeite. "Je hebt het niet eens geprobeerd. Je hebt het niet geprobeerd en fouten gemaakt doordat jullie een jong koppel zijn. Je hebt me keihard in de steek gelaten." Wie was deze poes? Ze merkte dat ze haar geen enkele keer nog moeder noemde, want zo voelde het niet. Dauntrose voelde veel meer als een moeder. Zij was warm, lief, gevend.. Ze straalde de moederlijke warmte uit die ze nooit had gevoeld of uberhaupt had gezien bij Slenderstep. Zat er wel liefde in de poes voor haar?

Onderwerp: Re: Confrontatie wo 21 jan 2015 - 23:10

De zwarte poes nam diep adem. Terwijl ze er onverschillig bleef bij staan kookte ze binnenin al van woede. Het liefst wilde ze nu haar klauwen uithalen naar de poes haar gezicht. Maar dan bedacht ze zich dat het nog maar een kitten was. Een kitten met een te grote mond naar haar zin. Ze bleef rusteloos voor zich uit staren terwijl haar oren alle kanten op draaiden om haar aandacht ergens anders op te richten. Maar dat mislukte. De poes zuchtte waarbij ze haar kop liet hangen. "Misschien is dat inderdaad mijn probleem ja. Misschien was ik nog helemaal niet klaar om een kitten op te voeden. Hoe stom was ik niet toen ik je vond en dacht om je bij mijn beter weten zelf op te voeden? Nou, het lijkt misschien niet zo, maar nu besef ik maar al te goed dat je me niet verdient. Je bent beter af geweest zonder mij! Wat zeg ik, misschien had iemand anders er maar voor jou moeten zijn, misschien moest Dauntrose maar voor je gezorgd hebben!" Ze maakte aanstalten om te vertrekken maar draaide zich toen nog eenmalig om om de kitten aan te kijken met de tranen al in haar ogen. Toen liep ze weg

{Zie maar wat je doet, haar achterna gaan, ofwel is slen het topic uit~}

Onderwerp: Re: Confrontatie wo 21 jan 2015 - 23:17

Verbaasd en lichtelijk geschrokken door Slender's reactie bleef Blackkit stil. Ze gaf toe dat ze haar niet goed verzorgd had? Dat had ze niet aan zien komen. Maar in plaats van een goed gesprek te voren, ondanks Blackkit's geslaagde poging rustig te blijven praten en het dialoog aan te gaan, liep Slender weg, dan wel met tranen in haar ogen. "Slender, wacht," zei Blackkit, en ze liep achter haar aan. "Maar nu dan?" Ze wist niet wat anders te zeggen. Want Slender's laatste woorden omschreven wel wat Blackkit al dacht sinds Dauntrose het haar had verteld: had Daunt haar maar geadopteerd. Daunt was warm en lief, moederlijk, alles wat ze niet bij Slender had gevoeld. Het klopte wat Slender zei, maar was het daarmee afgesloten? Was daarmee een einde aan het gesprek dat zij tweeën duidelijk moesten hebben? "Geef je hiermee op? Kan ik je nog mam noemen?" Dat laatste was een rare vraag, want Blackkit voelde niet dat ze dat nog kon doen. Maar dat maakte het niet minder pijnlijk dat ze daardoor niemand meer mam zou kunnen noemen. En hoe zat het met Ravenheart? Hem had ze net zo min gezien, maar toch nam ze hem minder kwalijk. Als jong meisje had Blackkit vooral behoefte gehad aan haar moeder. Maar Ravenheart pap blijven noemen leek ook niet op z'n plaats. Had ze aan het eind van dit gesprek nog wel katten die ze haar ouders kon noemen?

Onderwerp: Re: Confrontatie wo 21 jan 2015 - 23:34

De poes draaide zich sloom om. De tranen prikten nog in haar ooghoeken maar met een veeg van haar poot waren ze zo goed als verdwenen. Haar ogen straalden nog steeds emotieloosheid uit, maar toch was het duidelijk dat ze verdriet had. 'Ja Black, het is over hier. Ga maar naar Dauntrose toe, zij is veel beter in het troosten dan ik." De poes haalde haar poot langs haar oog heen en draaide zich weer om. Het was zo goed als gedaan voor haar. De problemen hadden zich meester gemaakt over haar.

Onderwerp: Re: Confrontatie do 22 jan 2015 - 0:17

Slenderstep bleef staan en draaide zich langzaam om. De woorden die ze vervolgens sprak leken zonder moeite uit haar te komen. Het leek haar niks te doen. Ja Black, het is over hier. En dat was het dan. De poes die ze ondanks haar nalatigheid toch nog manenlang als moeder had gezien en haar mam had genoemd, had haar zojuist gedumpt. Blackkit beet op haar liep, en zag hoe Slenderstep zich weer omdraaide. Blackkit wist niet meer wat ze dacht. Een wolk van woede, frustratie en verdriet werd meester van haar, en ze wist zich er geen raad mee. Ze beet op haar tong, haar wangen, tot ze bloed proefte. Ze kneep haar poten samen. Maar ze liet zich niet kennen. Was zij niet altijd al dat onafhankelijke kleine poesje geweest? Was zij niet degene die toch wel voor zichzelf kon zorgen en op eigen houtje een paar onwijs goede vrienden had gemaakt? Als ze het tot hier had gered, zou ze het verder ook redden. Ze trok haar rug recht, opende haar ogen. Slenderstep stond daar nog, niet al te ver van haar verwijderd. Deze keer was zij degene die zich omdraaide en wegliep. Ze wist waar ze naartoe wilde, naar wie ze wilde. Uiteindelijk zou ze nog met Ravenheart praatte, want ze wilde hem niet veroordelen om Slenderstep's gedrag. Maar nu niet. Nu wilde ze naar Dauntrose, en naar Wind, en naar Ember. Dat was haar kleine familie, een die zij op haar beurt had mogen kiezen, zoals Slenderstep ervoor gekozen had haar tot familie te dopen. Maar zij had er zojuist voor gekozen haar daar weer uit te gooien, en dat was iets wat Blackkit nooit zou doen. Ze zou met de tijd haar eigen familie opbouwen. Lieve Daunt, lieve Wind, en lieve Ember. Ineens betekenden ze zo veel meer dan een paar minuten geleden. Zonder nog iets te zeggen tegen Slenderstep rende Blackkit weg.

Onderwerp: Re: Confrontatie