Yeah baby, succeeded!

Onderwerp: Yeah baby, succeeded! do 8 jan 2015 - 18:43

Een paar dagen geleden waren mijn oogjes open gegaan en daar was ik trots op. Ook mijn pleegmoeder had enthousiast gereageerd, maar haar had ik genegeerd. Ik mocht haar niet zo, veel te bezorgt en plakkerig. Ze probeerde liefdevol te zijn, en ja ik weet dat ze het allemaal goed bedoeld, maar toch irriteerde ze me. Misschien omdat ik nou eenmaal niet zo hield van fysiek contact en liefkozende woordjes.
Zo stil mogelijk sloop ik voorruit, om zo steeds verder bij mijn pleegmoeder vandaan te komen. Ze lag diep te slapen en had niks door. Mooi, nu kon ik rustig wat rond gaan lopen. Mijn stapjes waren nog wat slordig en ik viel soms om, maar verder ging het lopen best aardig. Voorzichtig trippelde ik naar voren, waar ik neerzakte op de grond. Ik keek bezorgd naar achter, maar mijn pleegmoeder lag nog diep te slapen. Glimlachend keek ik om me heen terwijl mijn staartje vrolijk heen en weer zwiepte. Op zulke momenten voelde ik me een grote overwinnaar.

- Eerste post voor Echokit'

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! do 8 jan 2015 - 19:03

Eeeen, het was gelukt. Het was ook zo makkelijk. Je hoefde alleen maar nergens zin in te hebben. Dan gebeurde het al. Dit was d'r eerste keer, maar ze wist nu al dat ze het niet leuk vond. Gatver. Ze rolde zijdelings uit haar mosnest. Bijna tegrn iemand aan. Een bruine swirled tabby. Ongeveer even oud. Amberen ogen. Keurend keek Echokit naar de glimlach en de houding van de poes. "Wie ben jij?" vroeg ze.

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! do 8 jan 2015 - 22:27

Even snel gaf ik een likje over mijn borst waarna ik in een iets wat arrogante houding ging staan. Borst naar voren, kopje geheven. Doordat ik zo met mezelf bezig was schrok ik een beetje van een "ding" dat maar net niet tegen me aanbotste. Wat verontwaardigd keek ik op zij, recht in het gezicht van een andere kitten. Ze was waarschijnlijk even oud als ik. Het verbaasde me dan ook ten zeerste dat ze zonder fouten sprak. "Wie ben jij?" Mijn blik werd een tikkeltje geïrriteerd. Irritatie voortgebracht uit jaloezie. Ik wilde stoer en zelfverzekerd antwoord geven, maar dit effect gaven mijn woorden nou niet bepaald, aangezien ik nog niet zo snel en goed sprak. "Owk allo." Ik liet even een stilte vallen. Een stilte die eigenlijk noodzakelijk was omdat ik opzoek was naar de juiste woorden voor het volgende wat ik wilde zeggen. "Ik bjen Sanit, jij?"

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! do 8 jan 2015 - 22:41

Goed, Sanit dus. Wel, het was duidelijk dat deze kitten, hoewel even oud misschien, niet de beste spreker was. Dat vond Echo niet eens vreemd. Zij was er goed in, maar natuurlijk was niet iedereen zo goed. Net zoals niemand zo'n goede apprentice ging zijn als zij. Zij werd de beste, de sterkste, de snelste, de liefste, de loyaalste, de eerlijkste. Ze zou ervoor zorgen dat alle halfclanoordelen verdwenen. Oh, en ze zou het meest volwassen zijn natuurlijk! "Echokit," antwoordde ze dus. Goed, ze leek dus een goede spreker. Maar het ging heus niet vanzelf. De gevlekte kit deed er veel moeite voor, maar ze zou het altijd nonchalant voor zichzelf houden.

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! vr 9 jan 2015 - 18:38

De pasgeboren kitten werd ergens wakker van, ze zou zelf niet eens kunnen zeggen waar dan van. Misschien was het omdat haar moeder of zusje even onrustig bewogen had, of het kwam gewoon omdat alles zo anders was. Het was nog steeds donker om haar heen, zoals dat in Silvernight haar buik ook was geweest, maar het was koud, echt zo koud. Het was dan wel warmer als ze tegen haar moeder en zusje aanlag, maar het werd nooit meer zo warm als in haar moeders buik. Het was gek hoe haar hersens een wolkenmassa leken, alsof ze nog niet zo werkten als het hoorde. Het leek alsof de verbinding tussen haar gedachten en haar lijf kortsluiting opgelopen had. Wist zij veel, dat ze dat zelf op zou moeten lossen. Alles werd in de buik van haar moeder altijd vanzelf opgelost, maar nou moest ze op haar eigen poten staan. Ze was onbewust naar de rand van het nest geschuifeld, want lopen kon ze nog niet. Het was dan ook niet vreemd dat ze er uit kukelde, maar ook nou gaf ze geen kik. Ze had nog geen enkele kik gegeven, geen enkel piepend geluid. Ze was doodstil, te stil. Ze schuifelde verder totdat ze opeens tegen iets op botste. Het was warm en harig en elke keer als ze wat terug gekaatst werd, duwde ze opnieuw met haar neus tegen de poot. Ze ging gewoon door ook al werd haar neusje beurs en pijnlijk. Ze had totaal geen rem.

[Vinden jullie het goed als Blackkit een paar posten mee doet? Ze kan nog niks, dus breng haar maar weer terug naar het nest als jullie het zat worden =P ]

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! za 10 jan 2015 - 12:27

Het leek wel alsof die andere kitten een soort wonderkit was. Ik had heus wel wat kittens van mijn leeftijd horen spreken en die zaten allemaal meer op mijn eigen niveau. De meeste hadden hun oogjes nog nauwelijks open. Wat verbluft luisterde ik naar de zwart, witte kitten die haar naam perfect uitsprak. Echokit dus. Boos zwiepte ik mijn kleine staartje heen en weer. Hoe kon dit? Zij mocht niet beter zijn dan ik! Ik was de beste, samen met mijn broertje dan. Ik probeerde uit alle macht iets te vinden waarmee ik Echokit kon beledigen. Het was nog aardig moeilijk en ik gaf al bijna op, ton, mijn gedachten opeens naar een gesprek gingen dat ik had gehoord. "Ekokit djuss..." Mijn blik veranderde van geïrriteerd naar triomfantelijk en ik hief mijn kopje zo hoog mogelijk. Ik begon mijn spelletje door snel een paar passen achterruit te gaan. En ik keek met een verafschuwende blik naar Echokit. "Jij bjent een van die vie..." Verbaasd keek ik om toen iemand tegen mijn poot aanduwde. Het was een zwarte kitten, waarschijnlijk nog jonger dan ik. "Wat doe je?" De kitten antwoordde niet maar ging gewoon door. "Hé, stjop!" De kitten bleef gewoon door gaan. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren of wat ik moest doen, dus bleef ik daar maar verbaasd staan.

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! zo 11 jan 2015 - 9:20

Er was iets anders wat erbij kwam. Het stootte één, twee, driemaal tegen de poot van de andere she-kit. Toen deze probeerde het te stoppen, maar het uiteindelijk opgaf en wat verbaasd bleef staan lachte Echo erom. Toen stond ze wel op, om het wezentje in het nekvel te pakken en het te verplaatsen. Of wat dan ook. Ze was zelf ook niet zo groot. Dus het duurde even voordat ze de zwarte poes zo vast had dat ze haar ook echt een eindje kon oplichten. En toen was het alsnog geen vijftien centimeter verder. Maar de gevlekte kit keek vijandig naar de swirled tabby. "Watje willen zeggen?" Oeps, foutje...

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! zo 11 jan 2015 - 19:49

Ze hoorde de stemmen wel, maar ze wist nog niet hoe ze daar op moest reageren. Ze kon woorden nog niet onderscheiden ze vond het maar een betekenisloze brei aan informatie. Ze moest nog leren dat je die woorden kon gebruiken om te communiceren. Ze probeerde haar nageltjes in de grond te boren toen ze opeens iets verplaatst werd. Nou ze omgedraaid was naar de andere kat, begon ze tegen haar poot aan te duwen. Haar neusje begon iets te bloeden, omdat ze hem kapot schaafde op die manier. Ze stopte echter nog steeds niet, maar ging onverstoord door met duwen. Nog steeds maakte ze geen enkel geluid.

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded! zo 18 jan 2015 - 11:38

Ik keek toe hoe Echokit het kleine zwarte wezentje verplaatste. Het was niet in haar voordeel, want nu werd zij het slachtoffer. Ik grinnikte zachtjes. "Watje willen zeggen?" Swankit aarzelde, misschien dat ze het iets aardiger zou kunnen brengen dan net... "Jij bent halfclan toch?" ze vroeg het gewoon maar. Ondertussen was de zwarte kitten nog steeds niet opgehouden met duwen. Swankit trippelde naar de zwarte kitten toe. "Hé, stoppen oké?" Ze ging naast de kitten zitten.

Onderwerp: Re: Yeah baby, succeeded!