What's so good about picking up the pieces? {Geboortetopic}

De afgelopen maanden had ze rondgelopen met een wrang gevoel in haar buik, en ze wist dat het kwam omdat ze opgemerkt had dat ze steeds dikker werd. En dikker. En nog een beetje. Ze kon niet meer goed jagen, en haar buik zat telkens in de weg. Het allerergste was dat ze wist hoe het kwam. De rogue. Ze huiverde. Het was ook vreselijk dom geweest van haar! De poes lag op een bergje takken, en keek rond. De laag sneeuw op de takken voelde koud aan haar buik, maar ze negeerde het. Ze wist dat het niet lang meer ging duren. Maar de koude deed haar ervoor zorgen dat ze niet wou bevallen. Ze wou ook niet zwanger zijn. Cara lag in de buurt van het Bloodclan kamp, toen ze plots een hevige pijn voelde in haar buik. De poes hapte naar adem, en stond meteen op. Haar weeën waren begonnen, maar ze had niet verwacht dat het zo'n pijn deed. Ze probeerde zich uit te strekken, om de pijn weg te krijgen, maar dat lukte niet. De tabby liep naar een holle boom, en kroop naar binnen, waar ze haar ogen sloot en kermde. Ze had echt pijn. Ze wou zichzelf tegen de kop slaan, want ze had niet ens van de rogue gehouden, maar nu lag ze wel dood te gaan van de pijn, voor zijn kittens. De poes hapte opnieuw naar adem, en spande zich in. De pijn werd heg-viger, maar de poes beet op haar lip tot deze bloedde om de pijn weg te krijgen. Cara kreeg een steek in haar hart toen ze eraan dacht hoe bijna alle andere poezen die bevielen hen partner bij hen hadden in die moeilijke tijd, en dan dacht ze aan hoe zij hier nu alleen lag, te hijgen en puffen, terwijl ze zich inspande. De Bloodclanner perste, en sloot haar ogen terwijl ze kreunde. De pijn in haar buik verlichtte even toen ze een eerste kitten ter wereld bracht, en haar instinct vertelde haar dat ze de kitten wat droog moest likken en naar haar buik toe moest brengen. Dat deed ze dus ook, en ze keek naar het rozige diertje. Haar hart liep even over van trots, en ze waagde het om te glimlachen. Maar dat duurde niet lang, want haar glimlach vervaagde en ze begon opnieuw te persen, hopend dat er niet nog te veel kittens kwamen. Ze was niet zeker of ze de pijn nog lang aan kon, en ze wou dat het over was. Caraphernelia hoopte ook dat ze niet te veel bloed verloor. Ze wou geen zwakke poes worden. De tabby poes spande zich nog een keer in, en voelde hoe de druk op haar buik afnam. Een tweede rozig diertje lag bij haar, en ze begon ook deze droog te likken. Voorzichtig duwde ze de twee korter. De pijn in haar buik ebde weg, en ze durfde zichzelf te vertellen dat ze 'klaar' was, dat het 'maar' twee kittens waren. Nooit opnieuw vertelde ze zichzelf in haar hoofd. Ze wou deze pijn niet nog 'n keer doormaken. Ze glimlacht vermoeid, en keek van de een naar de ander. "Ik noem jou Ermine." fluisterde ze tegen de oudste kitten. Ze keek naar de jongste van de twee. "En jou noem ik .. Flutter."

+Flut, sorry :')
+Eerst Ermine, daarna Flutter~

Rustig dreef het wezentje rond in haar bubbel. Samen met een soort gelijk wezen zat ze al een tijd in de grote bubbel water. Beide waren ze een heel stuk gegroeid sinds ze er in zaten. Elke dag groeide ze weer een beetje meer en voelde de vredige bubbel krapper aan. Soms werd ze door het andere wezentje geplet tegen de rand. Met een paar keer schoppen was dat vaak al weer verholpen. Ze zat prima in die bubbel. Al zou ze er voor altijd blijven. Het krapper worden was niet fijn, al maakte het niets uit. Ze zat hier veilig, warm en bijzonder rustig. Alles was helemaal goed. Zoals elke dag dreef ze rond in de bubbel met het andere wezentje. Echter zou er vandaag iets anders gebeuren. Zo hard als ze kon stribbelde ze tegen toen er een of andere kracht aan haar begon te trekken. Het duurde echter niet lang voor haar eigen kracht haar in de steek liet en de vreemde kracht won. De bubbel werd smaller, met moeite kwam ze er door heen. Plotseling voelde ze dat ze viel, het was maar een klein stukje, al voelde ze het wel. En koud. Het was waar ze ook heen was vreselijk koud. De pas geboren kitten voelde iets ruws over haar lichaam gaan, warm was het wel. Het roze beestje voelde dat ze werd opgepakt en op iets zachts werd gezet. Hier kwam een lekkere geur vandaan. Meteen volgde ze haar gevoel en pakte ze een bobbeltje vast tussen het zachte spul. Al snel was ze er achter dat er, als je er aan zoog, een warme vloeistof uit kwam. Gulzig dronk ze van het warme spul tot ze voelde dat er iets naast haar werd gezet. Even lichtte ze haar kopje en piepte. De kitten vervolgde het drinken uit het bubbeltje. Zodra ze helemaal vol zat wiebelde ze wat tot ze lekker lag. Rustig viel ze in slaap tussen het zachte spul.

Het ding naast haar begon te bewegen. Het andere wezen naast haar deed dat vaker, maar dit was anders. De ander verdween beetje bij beetje. Ze schrok van de leegte naast haar. En begon hard te spartelen. Een tijdje gebeurde er niks, maar de geluiden die ze zacht hoorde buiten klonken niet fijn. Het was warm hier & wie weet wat er daar buiten is.
En na een korte tijd was zij ook aan de beurt. Ze voelde iets aan haar trekken. Vasthouden had geen zin, want er was niks aan de gladde wand waaraan dat kon. De kou raakte haar kopje aan. En het klein lijfje begon gelijk te mauwen van de kou. Zodra haar poten vrij waren begon ze te bewegen, hierdoor viel ze. De grond was koud en ze bleef stil rillen. De kleine wist niet wat te doen, ze voelde zich radeloos. Al snel werd ze naar iets zachts geduwd. Waar ze een warme tong over zich heen kreeg. Haar haren kwamen los en ze bleef stil liggen. Al snel voelde ze het kleine wezen van eerder en een bobbel op het grotere ding. En ze ging met haar neus naar dat toe. Het grotere zachte ding leek niet meer te bewegen dus besloot ze te drinken van het vloeistof. Ze voelde hoe ze vol kwam te zitten. En al snel besloot ze haar zwakke pootjes rust te geven. Met haar hoofd ging ze liggen op het kleinere wezen. En ze sloot haar ogen.

De poes sloot haar ogen af en toe rustig om te bekomen van de bevalling. Ze voelde zich moe, dat zeker, maar ze wou niet in slaap vallen zonder zeker te zijn dat Flutter en Ermine vredig en veilig sliepen. Beide kittens lagen aan haar buik en dronken hen eerste melk. Caraphernelia legde voorzichtig haar staart over de twee, tere lichaampjes heen.

+Voor mij is het topic af, tenzij er nog iemand speciaal wilt posten, dus vanaf nu open mét toestemming via PM of SKype of wat dan ook.