Deep in the meadow

Onderwerp: Deep in the meadow za 17 jan 2015 - 12:28

Deep in the meadow, under the willow
A bed of grass, a soft green pillow
Lay down your head, and close your sleepy eyes
And when again they open, the sun will rise

Ze draaide zich voor de zoveelste keer om deze avond. Legde haar staart in een nieuwe positie en sloot haar ogen opnieuw. Het wilde maar niet werken, haar oogjes wilde maar niet vermoeid worden. Het was frustrerend, want ze wist dat ze morgenochtend weer vroeg uit bed zou moeten om te gaan trainen. Als het zo door zou gaan zou dat helemaal niet meer lukken.

Here it's safe, and here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you

Toen ze nog een kitten was zong haar moeder altijd liedjes als ze niet kon slapen. Dat hielp altijd. Dan nestelde ze zich tegen het warme lijf van haar moeder aan en viel ze zo inslaap. Maar ze was geen kitten meer! Ze lag nu hier in de apprentices den en daar moest ze mee leven. Ondanks alle lichamen van slapende katten om haar heen voelde ze zich alleen. Ze voelde zich alleen zonder haar siblings en de warmte van de nursery.

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when again it's morning, they'll wash away.

Ze kende het liedje dat haar moeder altijd zong helemaal uit haar hoofd. Van het eerste tot het laatste woord. Misschien dat het hielp als ze het voor zichzelf zong? Maar zouden de andere het dan niet horen? Ze aarzelde even, maar begon toen toch te neuriën. Ze neuriede de melodie. Iets daarna gebruikte ze ook de woorden. "Deep in the meadow, under the willow." Haar stem klonk zachtjes. "A bed of grass, a soft green pillow." En inderdaad, de tekst lied het lege gevoel in haar verdwijnen. Er verscheen een glimlach op haar gezicht.

Here it's safe, and here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

{Eerste post voor Zealpaw}

Onderwerp: Re: Deep in the meadow zo 18 jan 2015 - 17:21

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Het was al redelijk laat die avond toen Zealpaw uiteindelijk toch besloten had zijn lichaam de rust te geven waarnaar het verlangt had. Zijn toch al redelijk gespierde gestalte wrong zich een weg door de ingang van de leerlingen den heen en met geluidloze poostappen baande hij zich naar zijn nest toe. Vaak hield hij geen rekening met degene die naast hem lag en woelde hij zichzelf algauw in slaap. Echter lukte het hem dit deze keer toch niet, en bleef hij slechts met open ogen liggen in zijn nest. Toen hij plots een stem hoorde opdoemen keek hij dan ook wat verrast op. Zoekend keek hij rond, om nadien zijn blauwe blik te laten vallen op het witte gestalte dat zich twee nesten verder bevond. Wat wel een probleem was, was dat de meesten zijn naam al kende vanwege zijn afkomst. Dit zorgde dan ook voor een redelijk akelig gevoel wanneer hij de naam van de andere kat niet wist, wat deze keer ook het geval was. Algauw spitste hij zijn oortjes toen hij diens stem hoorde. 'Deep in the meadow, under the willow.' Haar stem klonk zacht, met een zingende klank. Een slaaplied? 'A bed of grass, a soft green pillow.' Een kleine glimlach verscheen rond zijn lippen. "Ga verder." Klonk zijn stem rustig, haar aankijkende met zijn heldere blauwe ogen. Het was ergens wel rustgevend..

Onderwerp: Re: Deep in the meadow zo 18 jan 2015 - 17:43

Ze schrok een beetje van het geluid van een andere stem. "Ga verder." Sprak deze rustig. Zou ze hem wakker hebben gemaakt? Ze draaide haar kopje zijn kant op en keek hem aan. Het was een rood, witte kater met heldere blauwe ogen, hij zag er niet boos uit. Waarschijnlijk was hij iets ouder dan dat zij was. Littlepaw knikte glimlachend en vervolgde zachtjes haar lied. "Lay down your head, and close your sleepy eyes." Klonk haar stem, ze richtte haar blik naar boven. "And when again they open, the sun will rise" Ze liet even een stilte vallen en liet haar blik weer naar de kater glijden. "Weetje," fluisterde ze zachtjes. "Mijn moeder zong dit altijd en ik viel dan altijd in no-time inslaap." Ze krulde haar witte staart om haar tevens witte pootjes, vervolgens haalde ze haar schoudertjes op. "Maar als je het zelf zingt werkt het nou eenmaal niet zo goed." Ze glimlachte een beetje ongemakkelijk.

Onderwerp: Re: Deep in the meadow