Hi {Cedarkit}

Narrowkit zag een kleine gestalte aankomen en zag natuurlijk de bui al hangen. Meteen zorgde de kater ervoor dat hij van zijn positie ging. Hij zou achter de kat kunnen gaan staan om hem een nederlaag te geven. Meteen ging hij in beweging. De kat rende zo dat hij niet zo makkelijk te zien was. En al gauw stond hij achter Cedarkit. Meteen trok hij uit. Schoof met zijn voor en achter poten, de sneeuw omhoog.

Zijn grijze pootjes belandden in de sneeuw en niet op een warme vacht. Een verwarde piep gleed uit zijn mond en plots voelde hij een tweede laag sneeuw over zijn, nu al grijs met witte, vacht komen. Geschrokken rolde hij naar achteren en voelde dat hij in contact kwam met iets warms en hij trok de twee poten met hem mee de sneeuw in.

Weer ging de kitten onderuit. Maar probeerde meteen weer stand te houden. Hij wilde niet verliezen. Maar door de vlaag van sneeuwvlokken kon hij niks meer zien. En aangezien hij al geen apprentice was kon hij nog niks met zijn neusje. Dus dat was al verloren zaak. Hij moest snel een plan verzinnen. Maar binnen een paar minuten had hij het stompzinnige plan die ook alleen maar een kitten kon bedenken. Zich in de sneeuw bedekken. En meteen voerde hij het uit voordat het te laat was. Hij zwaaide zijn voorpoten heen en weer. Maar niet te luidruchtig want dat verraadde hem. En na een tijdje had hij heel zijn lijf ongeveer al bedekt. Hij grinnikte. En tegelijkertijd rilde hij van de kou.