What the butterstick? {Butterbell}

Nu kwam het moment aan waarbij hij alleen ervoor stond. Hij probeerde niet meer bang te zijn maar juist dapper aan te komen. Dus de kat gehoorzaamde naar wat ze zei. Rennen, rennen zover als je kon. En dat kon hij wel. Geen probleem. Maar het was meer de twoleg die hij hoorde krijsen. Die kon overal zijn. De kat gaf nog een laatste blik en zag nog een seintje van een gezicht. Duidelijk van een twoleg. Maar gelukkig ging die de andere kant op. realiserend dat ze wel de kant van Butterbell op gingen. Hij wist wel dat ze had gezegd hun af te leiden. Maar dadelijk was het te laat. Dan moest hij dit allemaal uitleggen aan de clan. En kreeg hij een zware straf tegemoet.

Helemaal volledig uit het zicht van de twolegs. En ondertussen al een heel rondje gemaakt om het territorium was hij aangekomen bij de ingang van het kamp. "Pff, ik wacht wel hier tot butterbell komt. Dan ziet iedereen tenminste dat ik begeleiding bij had en kunnen ze niks doen."

De kleine kat had al een tijdje bij de ingang staan wachten. Hij wist dat Butter hier ergens in de buurt moest zijn. Hij moest maar een beetje de geur volgen als hoe goed hij dat nu kon terwijl hij nog geen apprentice is, dus ook nooit dat heeft geleerd. Maar uiteindelijk slaagde de kat er in om haar te vinden. De kat spinde uit blijdschap dat de poes het toch nog had overleeft. Zachtjes trippelde hij naar haar toe en zetten zijn neusje in haar flank. "Gelukkig, je leeft nog!"

De kitten moest lachen van haar onrust. "Ja hoor, met mij gaat het prima. Het was niet zo eng gelukkig" Zei de kat al opgelucht. Het geluk zat hun mee dit keer. Ze waren nu veilig terug bij kamp. En zover ze wisten had geen twoleg of kat ze gevolgd. Nu konden ze rustig het kamp binnen komen. En niemand zou ooit iets gemerkt hebben.

Na een tijdje keek de kat naar de poes. Hij keek diep in haar blauwe ogen. Er was nog een vraag die hij namelijk had voor dat ze terug gingen. "Dus, ben je nog boos op mij? Van daar straks toen ik zo eigenwijs en vervelend deed?"

Narrowkit keek geschrokken op van haar woorden. "Wat? Maar ik ben oke? Ze zjin niet in mijn buurt geweest. Het hoeft echt niet." Zei hij met een rustig knikje. "En ja ik weet dat je nu gaat zeggen dat ik eigenwijs ben en ik moet luisteren naar jou" De kat grinnikte. Erg bang was hij niet voor een inspectie. En betrapt worden daardoor kon al niet meer gebeuren, want hij was samen met Butter.