What went wrong?

De licht gekleurde poes liep met voorzichtige passen over een muurtje. In tegen stelling tot haar meeste clangenoten was ze helemaal niet breed gebouwt. Fijntjes zelfs. Haar bruine staart krulde de lucht in en haar beige vacht werd bespeeld door de wind. Ze kende de geur van de vreemde clan nog wel, ze had deze ooit ontmoet. Maar was speelser dan haar leeftijd toeliet had ze een musje gevolgt. Het vogeltje was op een muurtje gesprongen en Dovepaw was het achterna gegaan. Nou was het beestje al weg maar zelf liep ze verder. Haar passen waren sierlijk en haar smaragd groene ogen twinkelde. Ze was wel nerveus nu ze zo dicht bij de gevaarlijk klinkende katten was maar ze had nog lang niet door dat ze zó dicht bij was als ze werkelijk was.

{ Eerste post Draco

Ineens kwam er een kater haar bliksveld. En met dat aanzicht stopte de poes abrupt. Wat moest ze nu doen? Opzich deed ze niks fout dus ze kon best verdergaan.. Toch? Wat twijfelend stond ze op haar poten. Of moest ze teruggaan? Ze had nog niet leren vechen en dat was kindda belangrijk bij een Bloodclanner. Meestal dan. Tot nu toe had ze er alleen nog maar eentje emotioneel gezien. Dus tja, alles was mogelijk. Nog voor haar gedachten verder konden ratelen schudde ze ferm haar fijne kopje en zwiepte veelzeggend met haar staart. Ze keek 'onbevreest' terug.

Dovepaw stond rustig op het muurtje. Ze was wat kijkerig richting de Bloodclanner. Want ja, zo vaak zag je die ook weer niet als apprentice. De trainingen die ze kreeg waren van random katten en niet van een vaste mentor. Dus ja, het was minder. Ze kon redelijk jagen met geluk en voor geen meter vechten. Ze had dus ook weinig hoop dat ze snel warrior zou worden. Toen de witte kater op het muurtje sprong vergrote haar groene oogjes. Vluchtig zette ze een pas naar achter, al zorgde er alleen voor dat ze bijna struikelde. Bij zijn vraag keek ze hem twijfelend aan. Hij was groter dan haar.. En vast sterker. Haar oortjes bewogen even. 'Dovepaw' antwoordde ze uiteindelijk. 'Jij?' Het puntje van haar staart zwiepte nerveuzig heen en weer. Toen hij beneden stond leek hij een stuk kleiner.

Het was niet dat Dove laf was. Ze kon zeker grootmoedig zijn mocht de situatie daarvoor opkomen. Maar ze was zich er wel heel erg van bewust dat ze hier zwaar in de minderheid stond van kracht. De kater had vast al flink wat afgevochten en zij? Zij kon met geluk een musje doden.. En alsof dat nog niet genoeg bewijs was moest ze ook nog omhoog kijken om zijn ogen te zien. Het was gewoon allemaal zeer oneerlijk verdeelt. Bij het horen van zijn naam knikte ze even. Het horen van een non-clanse naam was vreemd. Want ja, ze was deze niet gewent. Toen de verwachtte vraag kwam zwiepte ze wat schuldbewust met haar donkere staartje, haar oortjes wiebelde even ongemakkelijk. 'Ik wist niet echt dat ik in de buurt van Bloo- de Elite' Ze haakte af op het woord Bloodclan en voegde er bijna vragen het woord Elite voor in. Draco zat erin dus hij zou vast wel weten hoe hij zijn groep moest noemen.

De zachtgekleurde kattin keek in de ogen van de witte kater. Ze had het echt niet geweten.. Echt niet. En ze was ook een beetje angstig voor zijn antwoord. Want ja, het was een beschamend feit. Ze was oud genoeg om het te moeten kunnen. Ze liet haar groene blik dus ook naar de grond glijden. "Ik kende de geur van Bloodclan niet.." mompelde ze zachjes en tieme. Ze vond het niet leuk om het toe te geven maar het was de waarheid.. Haar blik was nu weggedraait van de kater en haar bruine staart krulde zichzelf op. Ze frummelde zo veel dat het een wonder was dat ze uberhoud nog op het muurtje stond.