It's not me it's you {Geboortetopic}

Silvergale

Go to sleep, my prince

Haar staart stak fel de lucht in terwijl haar kwade blik zo door je heen keek. Deze keer was er niets van kil- of emotieloosheid aan haar op te merken. De poes gromde luid terwijl ze op de zwarte kater afstapte. Haar kop gaf hem een harde stoot tegen zijn borst terwijl ze hem kwaad aankeek. "You stupid fool!" Dankzij haar grootte hoefde ze geen moeite te doen om recht omhoog in zijn ogen te kijken. Hoewel ze zich nu best klein voelde, bleef ze hem kwaad aankijken terwijl haar staart dat nog eens verduidelijkte. "Did you know, what you've done?" Haar klauwen boorden zich gefrustreerd in de grond. Ze moest kalm blijven. Kalm.Blijven. bleef ze zichzelf herhalen. Er was niets wat ze kon doen. Niets waardoor haar leven niet in gevaar zou komen. Maar wilde ze wel iets doen? Wat als Silhouette er nou achter kwam? Een grijns verscheen op haar snuit terwijl ze aan die lafaard dacht. Opeens leek haar kwaadheid als sneeuw voor de zon gesmolten te zijn.

Tags;; Jeff | Words;; | Notes;; I love you, you idiot

Gø Tø Sleeρ

De kater zijn poten stompten gelijkmatig op de ondergrond terwijl hij wat rondliep en keek of hij iets prooidier vond om op te jagen. Een zielige muis hing al uit zijn mond, maar plots kreeg de kater een knoop in zijn maag. Hij had het gevoel dat er iets mis was met Silvergale, en
de zwarte kater liet de muis vallen, maar besloot deze nog snel eerst onder te graven. Jeff rende in de richting van zijn territorium, en speurde rond naar Silver. Ze leek kwaad, en terwijl hij haar richting uit liep, zag hij hoe haar woede verdween. De kater keek kort bezorgt, en liep naar de grijze Riverclanner toe. "Are you .. Like .. Okay?" vroeg hij voorzichtig.

+Kort en flut sorry, sorry, sorry voor de laatheid.

Silvergale

Go to sleep, my prince

De woede uit haar lichaam dreef langzaam weg terwijl ze haar spieren weer ontspande en haar klauwen terug in hun hulzen schoot. Haar zeegroene kijkers kregen hun gebruikelijke kille blik weer terug waar kleine pretlichtjes in zichtbaar waren. Voorzichtig tikte ze zijn schouder aan met haar poot. "I guess..." Haar ogen knepen zich samen toen een hevige pijn door haar buik trok. Tot haar geluk lag de schuur niet ver meer van hen vandaan, hoewel het laatste stuk haar niet echt tevreden stelde. Voorzichtig liet de zilveren poes zich door haar poten zakken zodra de grond onder haar poten in stukjes hooi veranderde. Moeizaam keek ze op. "You idiot..." Voorzichtig lachte ze. "I love you" Haar lach verdween langzaam in een gepijnigde blik toen opnieuw een pijnscheut door haar heen trok. Sh't happens. Langzaam startte ze met in en uitademen totdat het haast leek alsof ze in shock was. Ze had het soms wel eens een Queen zien doen, maar of het hielp wist ze niet. In ieder geval wilde ze het geen tweede keer meemaken. Voordat ze het wist werd de pijn heviger totdat het zover was. De poes trok vol afschuw haar poten weg toen het kleine roze ding die aan haar poten lag begon te piepen. Onzeker keek ze opzij, naar Jeff. Wat moest ze hier nou mee?

Tags;; Jeff <33 | Words;; 221 | Notes;; Venus eerst!

Een duwtje daar een klap hier,Ja dat was het leven van het naamloze wezentje ,Echter bleek er iets te gebeuren alles werd kleiner ,Eigenlijk veel te klein voor, Een, Twee ,Drie en natuurlijk die van haar zelf,Vier bonkende hartjes,Dus dat moesten dan haar siblings?Nou ze mocht ze nu al niet ,Na een tijdje rond te dubberen in haar vliesje gewikkeld werd het poesje het langzamer hand wel zat, Wanneer mocht ze hier nou uit? Boos schopte de kit weer tegen haar moeders buik aan,Ze wilden,Nee ze MOEST hier weg!De warmte nam in eens aan en al snel kreeg het poesje het kreeg steeds benauwder, Oh Sh*t wat moest ze nu doen?? Lamg nadenken had de kitten echter niet want al snel trok een sterke zuig kracht het poesje mee,Hoe hard ze ook probeerden terug te vechten,De onzichtbare kracht was veel te sterk voor het kleine poesje,Voor ze het wist kwam de kitten met een plof op de koude grond terecht,Snel begon de kitten hard te piepen,Watte? frick is er gebeurt!,Ze wilden een verandering ja Maar dit was niet wat ze bedoelden!, verward keek de kitten om zich heen,En nu? Wat moest ze nu doen?! Langzaam opende ze haar ogen,Piepend keek ze een Grijsachtige kater aan,Was dit haar vader? Voordat de kitten een naar de kater toe kon kruipen ,Trok een aangename geur haar aandacht, Blindelings volgde ze die geur tot ze de tepel van haar moeder terecht kwam,Langzaam begon ze er aan te zuigen tot er uiteindelijk iets in haar mondje vloeiden,Echter voelden de kitten dat er nog iets ontbrak...

Rustig dobberde het naamloze schepseltje rond tussen drie vormgelijke schepsels. Ze zat hier al een hele tijd, en het werd steeds krapper. Regelmatig deelde het schepseltje een flinke traf. Wat ze allemaal raakte wist ze niet. Eigenlijk wist ze helemaal niets, ook niet dat daar binnenkort verandering in zou komen. Voorlopig zou ze hier nog een tijdje ronddobberen. Alles was zo rustig, daar mocht ook wel wat verandering in komen. Zo saai. Met moeite draaide het zich om waardoor er ineens heel veel ruimte achter haar ontstond. Vrijwel meteen werd zij zelf naar de open plek gezogen. Wat was dat nou weer? Plotseling voelde het ding een trekkende kracht aan haar lichaampje. Meteen begon ze met al haar kracht tegen te stribbelen, ze had nu even geen zin om weg te gaan. Echter was de kracht sterker dan haar en werd ze naar buiten getrokken. Met een klap viel ze op iets hards en prikkelijks. Een klein piepje kwam uit de pasgeboren witte kitten. Koud, zo koud, het was hier vreselijk koud. Meteen volgde de kitten haar gevoel en kroop richting iets warms met een lekkere geur. Rustig nestelde ze zich in in het warme spul en pakte een kaal bobbeltje vast met haar bekje. Hier kwam een warme, wat plakkerige vloeistof uit. Heerlijk!

Gø Tø Sleeρ

"I guess..." zei de poes, maar zo leek het niet. Ze liepen samen naar de schuur, waar de poes zich neer liet zakken. "You idiot..." lachte ze, en Jeff glimlachte even. "I love you" De tabby gaf haar een kopje. "I love you too." zei hij. De poes begon zwaar in en uit te ademen, en Jeff zat dat ze pijn leed. De tabby zijn pupillen waren vergroot, en hij keek verschrokken toe. "Its okay, it's okay, breathe, keep calm," zei hij, en keek toe hoe de poes aan het bevallen was. Ze trok haar poten weg, en Jeff zag een kleine kitten liggen. Hij keek hoe het netgeboren hoopje op zoek ging naar de buik van Silvergale. Jeff slikte. Hij was trots, maar terwijl wou hij dit ook wel weer niet. Hij was vader! "From now on, your name is Venus." zei hij, en duwde de kitten iets meer naar de buik van de Riverclanner toe. Deze kitten zou niet terug gaan naar de clans. Hij wou dat deze bij hem bleef. Daarom gaf hij haar ook geen clannaam.

{Little timeskip}

Even later lag er nog een tweede kitten aan de buik van Silvergale. Deze was met een harde klap op de grond gevallen, en Jeff keek even na of dat de kit oké was. "So, this is Fallen." besloot hij. "Or Fallenkit, if you take her with you to your clan." De zwart-grijze tabby ging zitten, en gaf Silver opnieuw een kopje.

Silvergale

Go to sleep, my prince

De poes bloosde zwak maar kneep toen haar ogen weer dicht. Ze gaf de tabby een lik over zijn snuit, voor zolang ze geen pijn leedt. Maar dat moment was maar van korte duur. Terwijl de eerste twee kits al geboren waren en de poes haar best deed om hen aan haar buik te leggen voelde ze alweer een pijnscheut door haar heen trekken. Uitgeput keek ze op toen de tabby haar iets toesprak. De poes knikte zwak toen ook de derde kit geboren was. Meteen pakte ze het diertje op waarbij ze het vlug enkele likken gaf en bij de andere twee legde. 'So, this is Fallen. Or Fallenkit, if you take her with you to your clan.' Silver knikte terwijl haar blik op de witte kitten gericht bleef. Ze wist dat het hem zou pijn doen als ze hen zou meenemen. Maar dat weerhield haar niet om hen aan het clanleven te laten wennen. "Fallen...kit" Ze keek de rogue veronschuldigd aan maar kon het niet laten hem een lik over zijn snuit te geven. "It's okey. I'll stay for a while." Voorzichtig tikte ze zijn voorhoofd aan met het hare. Vervolgens keek ze naar de derde; en hopelijk laatste; kit en weer terug naar Jeff. "He's brown, is their a missing link in your family?" afgaand op de vreemde vlekken verspreid over zijn lijfje. "You drag the name Leopard now... Leopardkit." Ze gaf de vreemde kit voorzichtig een lik over zijn lijfje waarna ze haar staart om hen heen legde en tevreden opkeek. "Guess they got your cuteness." Grinnikte ze de rogue zijn kant uit. Voorzichtig legde ze haar kop over zijn poten waarbij ze tevreden zuchtte toen alweer een hevige steek door haar lichaam trok. De poes keek geschrokken op maar besefte al gauw dat het niet voorbij was. Ze ademde onrustig in en uit totdat de kleine zwarte kitten geboren werd. Onmiddellijk likte de poes het vlies van de kitten af waarna ze de kit voorzichtig oppaktte en bij zijn siblings legde. Het bloed dat langs haar poten liep negerende. "Funkit." Langzaam liet ze haar blik langs de vier kits heen gaan. Elk had iets bijzonders wat haar deed glimlachen. Toch bleef haar blik op de laatste twee gericht. Leopardkit, die niet zo sterk leek te zijn als zijn andere siblings. En funkit, de kleine kit die haast leek te lachen. "I guess he's smiling at you," Ze gaf Jeff een zachte tik tegen zijn poot en grinnikte.

Tags;; Jeff, Fallenkit, Leopardkit, Funkit | Words;; 412 | Notes;; Jeff/Funkit mag

Leopardkit

Eaglepain

Het was al een paar maanden krap in deze kleine ruimte. Hoewel de kitten geen idee had met wie hij deze ruimte deelde, wanneer er eens iets spannends zou gaan gebeuren, en waarom het zo lang duurde überhaupt, werd het langzaam tijd dat zijn vragen zouden beantwoord worden. Hij voelde steeds weer hoe de ruimte alsmaar ruimer werd. Waren zijn broertjes en zusjes dan weg? Voordat hij antwoord kon krijgen op zijn vraag trok een zuigende kracht hem naar buiten totdat hij rillend en piepend op de koude grond terecht kwam. De kitten wilde meteen weer weg, weg van deze koude plaats. Plotseling voelde hij iets warms hem optillen. Een vertrouwde geur! Dankbaar stak de kitten zijn neusje in de lucht toen hij gelijk weer neergelegd werd. Wat moest hij nu doen? Hij voelde iets tegen zijn neusje tikken. Voorzichtig gaf de nog kleine kitten een likje aan het vreemde ding en kwam tot de conclussie dat het niets engs was. Onmiddellijk begon hij aan het ding te zuigen zoals zijn hersenen zeiden hoe het moest. Want ja, wat kon hij anders doen? Hij had honger en was moe. Iets warms vloeide in zijn mondje en de kitten viel algauw in slaap. Niet wetend dat één van zijn ouders hem zojuist een naam had gegeven.

Tags;; Silvergale | Words;; 215 | Notes;; /

F * C K
G R O W I N G
U P

- F R A N K
I E R O

Hij had niet gedacht dat het zo onaangenaam zou worden om in de buik van zijn moeder te groeien. Nee, in het begin was het wel leuk, om gezellig wat rond te zwemmen, maar naarmate hij en zijn siblings ouder werden, werd de buik precies ook kleiner. Nu ze er bijna als volmaakte kittens uitzagen was de tijd om naar de wereld toe te gaan ook aangedrongen. Stilaan kwam er weer meer plaats vrij, en tevreden dreef hij verder rond, in de buik van zijn moeder, die nu weer meer dan groot genoeg was. Hij kon dan wel nog niet echt denken, of kortom functioneren, maar zodra er en licht hem aantrok, dobberde hij erheen. Een krachtige zuiging trok hem weg van de warmte, weg van de vertrouwde omgeving. De vloeistof waarin hij leefde was weg, en in plaats daarvan drong een scherp iets zijn longen in. Zuurstof. Meteen zette de kleine kitten zijn keel open, en begon hij te gillen. Hij zocht warmte bij zijn moeder, en begon te drinken van een van haar 'kraantjes'. Doordat hij de laatste was, was hij was kleiner als de rest. Zeg maar, een heel stuk kleiner.

------------------------------

Gø Tø Sleeρ

"Fallen...kit" De poes keek hem beschuldigend aan, en hij grijnsde schaapachtig. Ze gaf hem een lik. "It's okey. I'll stay for a while." Hij glimlachte, en knikte. "Good," zei hij, en ging zitten. "He's brown, is their a missing link in your family?" Jeff's haren rezen even, maar hij haalde een schouder op. "My grandparents maybe? I don't know." De poes gaf de kitten een naam. "You drag the name Leopard now... Leopardkit." Hij glimlachte, en ging naast de poes liggen, waarbij hij zijn ogen op de kittens hield. "Guess they got your cuteness." De rogue keek Silvergale aan. "No. They got your cuteness." Hij keek naar Venus, Fallenkit en Leopard kit. Ze waren allemaal zo mooi. Toen Silvergale plots toch weer pijn leek te krijgen, trok hij zijn ogen wat groter open. Nog één? Deze kwam wel een poosje later als de rest, dus hij durfde te wedden dat de kitten kleiner zou zijn.
Het was inderdaad een kleinere kitten, een zwarte. "Funkit." besloot ze, en Jeff knikte. Dat klonk goed, in zijn oren. "I guess he's smiling at you," ze tikte hem tegen zijn poot, en hij gaf haar een liefdevol kopje. "They're beautiful .. Venus, Fallenkit, Leopardkit and Funkit."

Silvergale

Go to sleep, my prince

De poes haar uitdrukking veranderde vrijwel meteen weer nadat de pijn weg ebde. Haar blik ging tevreden over de vier kits heen maar zorgde toch voor een knoop in haar maag. "Whosever cuteness they may have. I'm glad they're perfectly like us." Ze gaf de kater een kopje terug waarna ze haar kop in zijn nek liet rusten. 'They're beautiful .. Venus, Fallenkit, Leopardkit and Funkit.' De zilveren poes knikte. "What did you expect, with a handsome dad like you." Ze gaf hem een lik over zijn snuit en lachte. "They'll enjoy this life. But once in the clan..." Ze slikte even. Ze wilde het niet uitspreken. Maar vroeg of laat moest ze wel terug keren. Ze schudde de gedachte weer uit haar kop en lachte schaapachtig. It's okey.

Tags;; Jeff & The kits | Words;; 129 | Notes;; Als er nog verder wil gegaan worden, verwittig even. Zo niet zie ik dit als afgerond.