Complicated

Onderwerp: Complicated do 2 apr 2015 - 22:01

Waarom haar poten haar naar deze plek hadden gebracht, wist ze niet goed. Ze was er wel eens eerder geweest, maar waarom ze hier nu op dit moment was, wist ze niet. In elk geval, in het kamp hoefde ze de komende paar uur niet meer te zijn. De vacht rondom haar oogjes was een beetje nat van het huilen. Wat logisch was, omdat de worden van de andere apprentice niet bepaald vriendelijk geweest waren. Ze was haar enige vriend nu ook nog eens kwijt, en waarschijnlijk zou morgen het hele kamp er vanaf weten. Stom leven toch ook. De kattin had zich onder een van de bomen neer laten ploffen en rolde zich op tot een klein, zacht snikkend balletje, soms voelde ze zich nog net een kitten..

{Eerste post voor Battlepaw}

Onderwerp: Re: Complicated do 2 apr 2015 - 22:16

Hoe vaak moest de magere grijze apprentice nog hetzelfde verhaal van iedereen horen. Zeker van zijn zus die haar klauwen nog even vlug in zijn staart had gezet terwijl hij het kamp had verlaten. Hij hoefde geen aandacht, geen negatieve of positieve woorden te horen. Het enige dat de oudere apprentice wilde was met rust gelaten worden en volledig trainen zodat hij een warrior kon worden en alles achter zich kon zetten. Maar zelfs dat was nog altijd veel teveel gevraagd. Nu wilde hij gewoon zo ver mogelijk weg zijn van de rest zodat hij hun gezeur niet meer aan hoefde te horen. Terwijl de kater zijn woede langzaam voelde wegzakken met elke pas die hij zette begon hij langzaam zijn tempo te verhogen. Zijn ogen stonden voor zich uit, kijkend naar de verte in plaats van naar de grond. In een korte tijd en met heel veel moeite was het hem gelukt om tot op een bepaald tempo met geheven kop te kunnen lopen zonder onderuit te gaan. Diep van binnen was de grijze kater daar enorm trots op, niet dat iemand dat ooit in hem zou zien. Nee, ze schreven hem nog altijd af.
Maar de plek waar hij naar toe was gegaan was blijkbaar niet leeg zoals hij het wel vaker aantrof. In de verte spotte hij een witte poes en besloot langzaam dichterbij te komen. Het duurde een tijdje voor hij doorhad dat er iets mis was met haar. Op een klein afstandje bleef hij staan en rook dat ze van Shadowclan kwam. Waarom lag ze daar in Starclans naam te huilen? ''Wat lig jij nu weer te janken?'' Het kwam veel te bot uit zijn mond maar het was voor een van de weinige keren niet gemeen bedoeld. Door zijn eigen omstandigheden was hij gewoon harder geworden en zo nu en dan kwam hij verkeerd uit de hoek.

Onderwerp: Re: Complicated do 2 apr 2015 - 23:15

De witte kattin veegde haar traantjes af aan haar pootjes, waarna ze een keertje trillend zuchtte en haar oogjes sloot. Ze vond het alles behalve leuk wat er op dit moment in ShadowClan gebeurde, telkens maar weer het terugkomende getreiter en gepest van anderen. Telkens maar weer het gevoel dat ze minder was dan de anderen. En het ging de laatste paar weken nog wel zo goed, alles was binnen een paar seconden weer omgeslagen als een verraderlijke storm. Een iet wat botte stem klonk in haar oren, en geschrokken hief ze haar kopje een beetje. De geur van RiverClan drong haar neusgaten binnen. ShadowClan katten werden vaak als groot, bedreigend en duister gezien. Ivypaw was eerder klein, zachtaardig en licht. Haar ijsblauwe ogen stonden duidelijk onzeker, en ze leken een fellere kleur te hebben door de tranen die erin ronddwaalden. "Gewoon.." mompelde ze en richtte haar blik weer op haar natte, witte pootjes. Het was wel duidelijk dat ze niet voor niets huilde, dat ze geen aansteller was. Logisch, als een clangenoot dreigde je ogen eruit te krabben en je buik aan flarden te scheuren. Zeker bij zo'n teer karakter als de witte kattin had.

Onderwerp: Re: Complicated do 2 apr 2015 - 23:31

Het was duidelijk dat het witte poesje schrok maar hij kon daar niks aan doen. Ze was niet zo heel groot, maar dat was hij zelf ook niet al had hij een leeftijd waarop de meeste al warriors waren. De laatste aanvaring met Shadowclan had hem echt op de zenuwen gewerkt met een apprentice die dacht dat hij alles beter wist. Dat beest was echt vervelend geweest. Maar deze poes had duidelijk een probleem en hij stond hier maar te staan. Hij ontmoette haar blauwe ogen met een harde blik maar voelde wat ongemakkelijkheid opkomen zodra hij ook in haar ogen zag dat er iets mis was. Wat moest hij hier nu weer mee aan? Hij was gewend altijd in een ruzie terecht te komen en iedereen af te blaffen maar ze leek zo hulpeloos dat zoiets absoluut buiten de categorie viel. Hij fronstte zodra ze antwoordde en schudde snuivend zijn kop voor hij gewoon ging zitten en zijn staart over zijn voorpoten krulde. ''Niemand jankt omdat hij daar zin in heeft.'' Stelde hij vast, zijn toon niet onvriendelijk maar ook niet vriendelijk. Hij wist niet welke toon hij moest aanslaan in deze situatie, het was hem nooit overkomen. ''En zeker niet op een plek waar niemand ongetwijfeld zal zoeken maar je toch het risico loopt dat je jezelf zwak opstelt tegenover andere clans die hier langs zouden kunnen komen.''Ging hij verder en staarde maar even voor zich uit.

Onderwerp: Re: Complicated do 2 apr 2015 - 23:48

De kattin had haar kopje alweer weggestopt. Normaal gesproken mocht je iemand van een andere clan niet uit het oog verliezen, mocht je die niet zo de rug toe keren en mocht je die je zwaktes niet zo openlijk laten zien. Maar op dit moment konden al die regeltjes gewoon door het moeras heen zakken. Ze hoorde hoe de grijze kater ging zitten, en zag in haar ooghoek hoe hij zijn staartje over zijn pootjes heen drapeerde. Het leek wel alsof hij sprak met gemengde gevoelens, niet gemeen maar ook niet vriendelijk. Best logisch, de twee kende elkaar niet eens. Plus, beide waren van een andere clan en katten van andere clans moest je gedwongen zien als vijanden. Het leek wel een beetje een statig toontje waarop hij sprak, maar ergens klonk het best wel.. logisch. Niemand huilde zonder reden, maar ze voelde zich gewoon te belabberd om dat nu toe te geven. Stilletjes luisterde ze maar naar zijn woorden, het snikken ondertussen binnen weten te houdend. Hij had gelijk, al was ze niet bewust naar deze plek toe gekomen. "Ja.. oké.." mompelde de witte kattin toen zachtjes en hees zichzelf ietsje overeind. Ze was ongeveer net zo groot als het katertje. Ivy was altijd al een van de kleinere katten geweest van haar leeftijd, enkel haar pluizige vacht zorgde ervoor dat ze tenminste nog iets voorstelde. "Het zat gewoon eventjes niet zo mee vandaag.." mompelde ze toen weer. Haar ijsblauwe ogen waren voor een kort moment op de RiverClan kater blijven hangen, maar gingen toen weer terug naar de drassige grond.

Onderwerp: Re: Complicated vr 3 apr 2015 - 22:43

Hij had nog nooit eerder iemand echt zien huilen en nooit was hem verteld wat je moest doen met dat soort anderen. Dan kwam ook nog eens het feit dat hij al nauwelijks contact had met anderen vanwege het feit dat hij zich nu te serieus richtte op zijn trainingen. Hij kreeg niet meteen antwoord van het witte poesje maar dat boeide hem niet echt zo heel veel. Normaal stond hij nu alweer te bekvechten met de ander gezien hij niet nummer een was in vriendelijkheid. Het kwam gewoon door alles om hem heen wat de kater had veranderd. Hij werd uit zijn gedachtes getrokken door haar stem en keek haar kort aan. Blijkbaar was ze het met hem eens, iets wat hem lichtelijk verbaasde. Hij wist niet waarom maar het was voor hem vreemd om te horen dat iemand hem niet volledig tegensprak. Hij wiebelde even ongemakkelijk met zijn oren maar luisterde wel gewoon naar haar. Hij was niet bang, maar hij moest wel op zijn hoede zijn. Een klein fronsje ontstond op zijn gezicht zodra ze verder ging en hij draaide zijn kop weer weg voor hij zijn schouders ophaalde. ''Tja, dat gebeurt wel eens.'' Mompelde hij enkel als antwoord. Wat zou hij kunnen zeggen, hij kon zijn neus niet in de zaken van een andere clan steken. Maar toch kon hij niet helemaal stil blijven. ''Iedereen heeft zo zijn eigen problemen nietwaar?'' Ze had waarschijnlijk niks aan zijn woorden maar het was al vriendelijker dan de meeste uit zijn keel hoorde komen.

Onderwerp: Re: Complicated vr 3 apr 2015 - 23:36

Echt op de andere kater letten deed ze niet, want haar gedachten draaiden weer eens overuren. Soms deed haar hoofd er gewoon pijn van, een teken dat ze zich veel te druk kon maken over bepaalde zaken. Maar zo ook nu, de woorden van de zwart-witte kattin bleven maar door haar kop heen spoken en het maakte haar echt misselijk. Het liefst zou ze de komende paar dagen wegblijven uit het kamp, maar ze had immers geen andere plek om te slapen en ze wilde haar siblings niet onnodig ongerust maken. Ivypaw werd weer opgeschrikt door de stem van de grijze kater. Hij had een aparte manier van praten, maar toch kon ze voelen dat hij het niet slecht bedoelde. De kattin knikte een keertje met haar kopje en bleef naar de grond kijken. "Ja, ik denk het wel.." stemde ze toen weer voorzichtig met hem in. Ieder zo zijn eigen ding, ja. "Heb jij ook problemen dan?" vroeg ze na een kleine stilte.

Onderwerp: Re: Complicated za 4 apr 2015 - 0:12

Het verbaasde hem dat ook zij niet naar hem uitvloog. Ze bleef tamelijk timide zitten waar ze zat zonder een poging te doen hem af te snauwen. Misschien dat hij dit vaker moest doen, zou nog wel eens goed kunnen eindigen dan. Opnieuw leek ze het met hem eens te zijn, maar het zou wel heel lastig zijn als iemand de woorden die hij net had gesproken zou ontkennen. het was gewoon een feit dat hij vast had gesteld en niks anders. Haar vraag verraste hem echter even en hij dacht na. Had hij problemen? Zonder twijfel had hij die, mishandeld door zijn zus, iedereen die het vertrouwen had verloren in het feit dat hij een warrior zou worden, zijn zwakke gezondheid, zijn eerdere ziektes, zijn achterstand. Zonder twijfel had hij een hoop problemen nu maar ook een heel hoop had hij er gehad. Maar in details wilde hij niet echt spreken nu, het deed er niet toe. ''Ja, dat heb ik.'' Antwoordde hij dus maar zonder haar aan te kijken. Hij loog niet en het was een simpel antwoord.

Onderwerp: Re: Complicated