Blanket of mystery [Cyber]

Cyber keek raar naar een stom rechtlopers deken, midden in het bos dat grensde aan zijn territorium. Kwamen die rechtlopende dingen nou nog een ander stuk van zijn territorium opeisen net nu ze al een manege hebben in het midden van zijn territorium? Al merkte de zwart-witte kater wel dat de manege leegstroomde en steeds minder druk werd, blije vooruitzichten. Maar dit ding? Dat moest hij nog uizoeken. Grommend en met kil groene ogen sloop Cyber dichter naar het deken.. En met een krachtige sprong wierp hij zich grommend en met uitgeslagen nagels op het ding.

Macavity hield zich muisstil toen een vreemde geur hem tegemoet kwam. Zijn vermoedens werden direct bevestigd toen en grom door het bos klonk, die vervolgd werd door een zwaar gewicht dat plots op zijn rug belande. De grote kater reageerde direct en draaide zich met een ruk om, zodat nu zijn aanvaller onder het deken lag. Hij had zo zijn trucjes. Snel zette hij zijn vier poten ieders op een punt van het laken, zodat ze kater onder het deken er niet onderuit zou kunnen. "Welke kat valt er nu een weerloos deken aan?" mompelde hij droogjes en opende kort zijn bekje om de geur van de tegenstander in zich op te nemen. Rogue, tom-cat, iets ouder als hem, maar zeker niet groter als hem aan zijn contour in het deken te zien. Macavity zette zijn ene nagel in het deken en stapte vervolgens terug naar achteren, het laken van de kat afhalend. Hij was van principe om nog niet teveel van jezelf bekend te maken. Men moest verrast zijn als het uiteindelijk aankwam op een serieus gevecht. Zijn huidige reputatie werkte daarvoor goed mee in zijn plannen. Twolegstuffstealer. Hij werd gezien als een kittypet, die niet kon zonder spullen van twolegs. Dat ze hem zo maar noemden. Ze trapten allemaal in het masker dat hij voor hield. "Jouw geur heb ik al vaker bij mijn boom geroken." mompelde de kater uiteindelijk en plantte zijn achterwerk neer voor het deken. Zijn nagels haakten nog steeds stevig in het deken, klaar om deze te gebruiken als schild. Hij had na lange tijd de twoleg spullen goed benut.

Cyber gromde enkel maar terwijl het deken van hem afgehaald werd, deze kater had hem verbaasd en zelfs laten schrikken met zijn deken-truc en dat zal de zwart-witte kater niet snel vergeten. "Welke boom." zei hij kil, zonder vragende toon. Of de kater voor hem antwoorde of niet op zijn vraag interreseerde hem niet. Er zijn hier genoeg bomen, en elke boom beschauwde hij bijna als Zijn boom. Want elk stuk territorium dat interresant en binnen zijn bereik lag wou hij vroeg of laat proberen op te eisen om zijn territorium nog wat uit te breiden. In plaats van te praten monsterde Cyber met spottende blik de kater, right..ros. Wat had je nou aan die verachterlijke kleur? Het gaf je een zachte kittypet-achtige look en veraade je in weer en wind, dag en nacht en in elk seizoen. Behalve dan de Herfst, maarjah dan had je ten minste nog een klein voordeeltje. Cyber was eerder een nacht dier, zijn wit viel dan weinig op en zijn zwart versmolt volledig met het donker. Zijn pels was warm in de winter maar koelde makkelijker af in de zomer met het wit. Idiaal toch? Oké nee, niet zo opscheppen over vacht wat kon het hem schelen? Wat kon het iemand schelen? Het ging erom dat deze achterlijke idioot eruit zag als een kittypet maar meer rook als een rogue.