I'm trying to..

Onderwerp: I'm trying to.. vr 2 jan 2015 - 10:02

De kater zat in elkaar gedoken verscholen tussen het hoge gras van het vertrouwde territorium. Hij had zijn ogen gericht op een veldmuis die vaak te vinden waren hier. Voor het eerst in manen wilde hij een poging doen om te jagen, wat moeilijk was omdat hij natuurlijk met het achterpoot probleem zat. De poot zou voor altijd verlamd blijven en hem vertragen, bij wat hij dan ook deed. Normaal gesproken had men hem al lang in de elders den geïnstalleerd en dan zou hij een last zijn die ondanks zijn handicap best wel veel zou eten. Maar nu, nu hadden ze hem een kans gegeven om de clan te kunnen dienen. Hij zou zorgen voor de zieken, zorgen dat de wonden genazen na gevechten die hun trouwe krijgers hadden gevoerd en ervoor zorgen dat de nieuwe generaties veilig ter wereld kwamen en opgroeiden. Ondertussen zat de veldmuis nog altijd aan een lang stuk gras te knagen. Hij deed een stapje naar voren, toen nog een, de veldmuis had nog niks gehoord en knaagde wat luidruchtig door. Toen de gestreepte kater eenmaal op wilde springen om de veldmuis te vangen bleek hij veel te sloom te zijn, want de muis hoorde hem overeind komen en schoot toen al weg.

{Eerste post voor Stormbird}

Onderwerp: Re: I'm trying to.. za 3 jan 2015 - 13:11

Haar blauwe ogen zochten het veld waarop ze liep af, scannende naar eventuele prooien die ze te pakken zou kunnen nemen met haar klauwen. Haar best wel gespierde, maar alsnog slanke gestalte baande zich een weg door het hoge gras heen, om vervolgens vliegensvlug om te kijken toen ze gerommel over de grond hoorde. Algauw viel haar het alsmaar bekende lichaam van een konijn haar op en sprong ze er razendsnel naar toe. Toen ze eenmaal op het prooidier geland was boorde Stormbird haar nagels in diens lichaam om het vervolgens een dodelijke beet toe te dienen. Het eens zo warme en energieke lijfje hing nu levenloos tussen haar kaken. Dat was dat.
Met het konijn meesleurende liep ze verder, om toen plots een veldmuis vlak voor haar neus weg te zien schieten. In een fractie van een seconde liet ze het konijn vallen en schepte ze met ze haar vlijmscherpe klauwen het kleine diertje op. Met een plof viel het weer op de grond, opslag dood. Pas nadien viel haar de bekende kater op, eentje die gedoemd was een ander levenspad te volgen wegens een gebeurtenis enkele manen terug. "Gegroet Sparrowpaw." Sprak ze dus maar, wetende dat ze nu wel iets zeggen moest. Hij had namelijk de rang van een Medicine cat, en dus veriende 'ie respect. Iets wat de poes alles behalve graag gaf.