Well...Didnt go as planned

Walnut kon het niet laten, een konijn had haar tot diep in het territorium van een andere clan gelokt. Stokstijf bleef ze zitten, ze wilde niet gepakt worden door een of andere patrouille. Wanhopig keek de poes in het rond om een richting te bepalen, ze moest zo snel mogelijk weg.

+Bluepaw

Het was bijna zover, Bluepaw was bijna een warrior. Het enige wat ze nog moest doen was zich bewijzen, het laatste stukje. Ze liep zoekend door het territorium, opzoek naar een goede prooi. Haar neus ontdekte een konijn die op kleine afstand van haar was. De konijn was al wild aan het rennen en dat was vreemd. Haar felle blauwe ogen vielen op iets anders, een kat. WindClan! Geschrokken keek ze op, en zo goed als mogelijk stapte ze op de jonge WindClan poes af. Ze hief haar borst in de lucht en maakte zich groot. Elke haar op haar lichaam schoot omhoog en kwaad hissend keek ze naar de apprentice. "Wie ben je en wat doe je op ThunderClan territorium."

Walnutpaw keek met grote ogen op toen ze opeens een stem hoorde, dit was helemaal niet wat ze wilde! 'Wie ben je en wat doe je op ThunderClan territoriom.' De poes besloot zich niet te laten commanderen en zette ook haar borst vooruit en zette har staart dik op. 'Ik was hier per ongeluk omdat ik niet oplette terwijl ik aan het jagen was, sorry ik zou per direct dit terrein verlaten.' Walnutpaw wilde zich omdraaien maar merkte dat ze niet zo goed wist waarheen? Ze zat zo diep in het woud dat ze alleen maar de geuren rook die de Thunder katten met zich mee droegen. Een beetje beduusd draaide de kattin zich om en liet haar staart zakken. 'Waar naar toe?'

Kort grinnikte Bluepaw om de reactie van de poes, het was best wel ironisch hoe ze nu de weg was kwijt geraakt. Ze liet haar staart zakken en haar vacht bedaarde een beetje. "Oké, geeft niet. We maken allemaal fouten." Mauwde ze vriendelijker dan eerst. Ze was nog steeds behoedzaam, maar ze wilde niet gelijk een nieuwe ruzie tussen WindClan en ThunderClan uitlokken. "Je weet zeker dat je alleen bent?" Vroeg ze Walnutpaw. "Ik laat je de weg wel zien," ging ze verder en ze liep langs de kat heen naar de grenzen van het territorium. "Volg mij maar, uhh. Wat is je naam eigenlijk?" Vroeg Bluepaw met een kleine glimlach. Ze bleef dominant in haar houding, maar besloot dat een vriendelijke benadering beter was.

Walnut was blij om te zien dat de poes haar staart ook iets liet zakken, nu zag ze er een stuk vriendelijker uit. Ook klonk ze vriendelijker dan eerst, wat Walnutpaw nu nog meer gerust stelde. 'Je weet zeker dat je alleen bent?' Ze knikte en zette een klein glimlachje op als teken dat de poes haar kon vertrouwen. De kattin was blij om te horen dat ze de weg gewezen kreeg, anders was ze hier misschien wel eeuwig vast blijven zitten. "Volg mij maar, uhh. Wat is je naam eigenlijk?" Walnut keek opzij en zag dat de poes nog steeds een ietwat dominante houding had hoewel ze ook nog steeds vriendelijk klonk. 'Walnutpaw, maar Walnut is genoeg", Ze gaf een vriendelijk knikje en vervolgde toen, ' En hoe kan ik jou noemen?' Miauwde ze opgetogen, haar vijandigheid was totaal weg. Zij zelf was ten slot degene die fout was gelopen.

De poes die nu achter haar aan liep noemde haar naam. Ze heette Walnutpaw, Walnutpaw van WindClan. Bluepaw knikte bij de woorden van de apprentice. "Okay, Walnut. Mijn naam is Bluepaw." Ze glimlachte kort en liep verder naar de grens van het territorium. De koude wind sneed langs haar vacht en ze merkte hoe een grijze lucht boven haar verzamelen. "Bah, leafbare is echt niet mijn favoriete seizoen." Klaagde ze terwijl ze naast zich keek, naar de bruine apprentice.

Walnutpaw grinnikte toen de poes begon over het weer, het was zeker geen pretje maar ze had er zelf niet heel veel problemen mee. 'Het geeft wel een gezellige sfeer als je knus in je den ligt en naar buiten kijkt terwijl het sneeuwt,' Ze glimlachte een beetje bij de gedachte en keek omhoog om te kijken of er al witte vlokjes naar beneden dwarrelden. 'Maar jagen in sneeuw is wel vreselijk moet ik toegeven,' Murmelde ze terwijl ze de eerste vlokjes hun weg naar beneden zag vallen. In jagen had ze de komende dagen totaal geen zin.

Onderwerp: Re: Well...Didnt go as planned