Hey there Malfoy

Het katertje vertoonde alles wat een verrader zou moeten vertonen. "Hij is de enige kat die ik heb ontmoet die een keer aardig tegen me is. Nou en dat hij BloodClan is. Hij heeft me tenminste echt leren vechten en moorden," Daarna stelde de witte Bloodclan kater zich voor maar Ashdrizzle gromde gevaarlijk. "Dus, Stonepaw, jij keert je Clan de rug toe, omdat wat sukkels daar je niet eerlijk behandeld hebben?" Hij negeerde de Bloodclan kater en maakte duidelijk dat hij het alleen tegen de grijze apprentice had. "Want als dat zo is, zal Shrewstar niet bepaald blij zijn. Dus verjaag je 'vriend' nu maar. Als je hem zo kan noemen, want die mormels steken nog wel eens een klauw in je rug als je even niet kijkt."

Plots begon de jonkie hem te beschuldigen van iets waar hij zijn poten nooit aan had gewaagd. "Ik heb niks te verliezen." De grom in de keel van de kater groeide wat dieper en dreigender en hij maakte zijn postuur was groter. 'Jullie clan vol sukkels is hem gewoon niet waard. Bovendien zal ik hem heus niks aan doen. Dus ga maar uithuilen bij Shrewstar over het verlies van jullie beste krijgers.' Zijn mondhoeken kropen wat omhoog in een wat gekke grijns. "Nou Stonepaw, als het jouw wens is om bij je vriendje te horen.." Hij haalde plots uit met een klauw, maar miste expres wat voor de snuit van de grijze apprentice. "Dan moet ik jullie beide met geweld van dit gebied verjagen, want ja.. dat is de code van deze.. hoe noemde je het nou? Zwakke clan." Hij deed een dreigende pas dichterbij.

Toen de kater een stap naar voren zette ging hij ook naar voren. Ze stonden nu voor elkaar. Natuurlijk was allang duidelijk wie nu zou winnen. Alsof hij en Stone tegen een volwassen kater opkonden. Nope, maar ze gingen het wel proberen. Desnoods ging hij dood. Leuk dramatisch einde, al zou hij Stone wel missen. Voor zover je iets voelde als je dood was. 'Stone is niet mij vriendje en ga zelf weg' Even zweeg hij voor Draco besloot dat hij er nog iets aan moest toevoegen.'En je clan is inderdaad zwak.' Niet de beste belediging, maar goed genoeg voor dit moment.

Eigenwijs bleven ze staan en Ashdrizzle trok zijn wenkbrauwen nog wat meer op. Het was geen moed dat ze toonden, alleen maar gebrek aan hersens. De Bloodclan kat sprong naar voren en een brede grijns trok over zijn lippen. "Een wit vachtje zal mijn nest inderdaad wel sieren." En na die woorden gezicht te hebben dook hij door zijn poten en haalde met zijn grijze klauw uit naar de poten van de witte kater, om hem uit zijn evenwicht te halen.

"Ik kom niet meer terug naar die regelvolle clan van jou, Ashdrizzle," De warrior snoof. Ze hadden ook geen vraag naar lafaards in deze clan. Helaas had het mormel zijn aanval ontweken en haalde een paar klauwen uit naar zijn kaak, die oude wonden weer deden openen, maar Ashdrizzle wist een greep naar zijn keel te voorkomen door een hevige pets te geven. "Dan zal je nu moeten vluchten als een lafaard voordat er meer katten bij komen die jullie beiden een kopje kleiner zullen maken." Nogmaals deed een stap naar voren. Een paar druppels bloed gleden over zijn kop, maar daar trok hij zich niets van aan.