Watch out, he's insane

Het duurde niet lang of ze hadden het kamp al bereikt. Misschien kwam het omdat hij de Windclanner met een enorme kracht duwde, zodat deze niet de kans kreeg om trager te stappen. Ja, daar zou het waarschijnlijk wel aan liggen. Zodra hij de indringer door de smalle ingang van het kamp geduwd had leidde hij hem naar de open plek toe, om vervolgens een zijdelingse blik naar Innerghost te werpen. Hierna keek hij naar Shrewstar's den en schraapte hij even z'n keel: "Shrewstar!" Klonk zijn stem luid, zijn felle blauwe blik naar boven gericht. Ergens verscheen er een grijns op zijn gelaat, wetende dat deze krijger er nu echt van langs zou krijgen.

{Shrewstar eerst. De rest mag later weer posten + de rest van Shadowclan~}

Een paar warriors verlieten net haar den, nadat ze iets gemeld hadden over vosuitwerpselen bij de grens, maar verder had Shrewstar geen dreigend nieuws gehoord, dus rekte ze zich wat gerustgesteld uit en wilde ze net haar den zelf verlaten, toen een zeer bekende stem haar riep. Precies op dat moment rook ze een walgelijk geur. WindClan. Met een woedende glans in haar groene kijkers stapte ze haar den uit en keek vervolgens neer op een redelijk grote groep van katten, met daar in het midden een onbekende. Dat moest de indringer zijn.
"Wat moet die hazenvreter hier?" Siste ze, dreigend op de groep afstappende en haar felgroene ogen dreigend op de windclan kater gericht houdende.

Innerghost leidde het groepje terug naar het kamp. Ze liep vlak voor Wolftail en Tallshadow, met daar tussen in de vieze hazenvreter. Haar oren stonden gespitst en haar spieren licht aangespannen. Deze indringer zou er niet vandoor kunnen gaan.
Toen het groepje het kamp binnen liep, klonk al snel de stem van Wolftail wie Shrewstar riep. Het duurde ook niet lang of de Shadowclan leader kwam tevoorschijn. Na de vraag van Shrewstar hief de deputy haar kop. "Dit is het bewijs dat Windclan zich niet houd aan de regels," siste ze. "Deze kater is Shadowclan territorium binnen gedrongen, en viel onze katten aan," vertelde ze. "Waarbij hij Slatepaw dus ook greep," vervolgde ze. Deze Windclan kater spoorde totaal niet. Het proberen te ontvoeren van een jonge Apprentice. Windclan moest nodig een lesje leren. "Ik trof dit groepje echter aan met deze Windclan kater. Hij was overduidelijk niet vanPlan weg te gaan. Wat er voor gebeurd was, weet ik niet. Ik denk dat Tallshadow en Slatepaw dit het beste kunnen aanvullen," miauwde de Deputy, haar blik vervolgens naar de twee jongere katten verplaatsend.

Nieuwsgierig naar de commotie die in het camp heerste kwam de tabby apprentice haar den uit. Een vreemde geur, die niet Shadowclan was, drong haar neus binnen. Windpaw fronste. ze had hem al eerder geroken, tijdens de trainingen, maar ze wist het niet zeker meer.. Nu kwam de magere gestalte in beeld. Duidelijk Windclan, en nu herinnerde ze het zich ook weer. Ze had gemist hoe Tallshadow het verhaal verteld had, maar ze was hier veilig, toch? En dus kwam ze nieuwsgierig dichter bij de zwart-witte kater. "Ben jij een Windclan kat?", vroeg ze nieuwsgierig met haar hoge stemmetje die totaal niet bij haar grote gestalte paste. Haar groene ogen stonden eigenlijk best enthousiast. Dit was de eerste kat van een andere clan die ze ontmoette!

~Negeer maar als ik niet mocht posten (a)

Innerghost luisterde naar het verhaal van Tallshadow, een verhaal dat ook op een typische manier verteld werd. Ze had niet anders van de gespierde young warrior kunnen verwachten. "Wat is jouw naam dan wel, Windclanner," klonk Innerghost's stem. De zwarte poes wou best weten met wie ze te maken hadden. Vervolgens kwam er een apprentice bij, Windpaw om precies te zijn. Innerghost gromde kort en trok Windpaw even terug. "Windpaw, hou afstand," siste de Deputy op zachte toon, niet hoorbaar voor de Windclan kater. Ze zag hem niet als een bedreiging, maar wie wist. "Je mag best kijken en aanwezig zijn, maar het is niet de bedoeling contact te zoeken met de kater," zei ze nog even zacht, nog steeds niet hoorbaar voor de windclan warrior.

Opeens werd ze terug achteruit getrokken, bij de Windclanner vandaan. "Windpaw, hou afstand," siste de poes, de Deputy om iets preciezer te zijn, haar toe. Haar groene ogen stonden ietwat schuldig. "Je mag best kijken en aanwezig zijn, maar het is niet de bedoeling contact te zoeken met de kater," Ze knikte, en keek weer om naar de zwart-witte kater met een nieuwsgierige blik. "Zou hij mij pijn doen hier met iedereen in de buurt?", vroeg ze zachtjes, aan niemand in het bijzonder. Maar ze volgde toch de raad van Innerghost op en zette een paar stappen naar achteren, tot ze half verscholen achter hun deputy stond.

"Dit is het bewijs dat Windclan zich niet houd aan de regels," Haar oren vonden meteen een weg naar haar nek en toen ze ook nog hoorde van de poging tot ontvoering versmalde ze haar groene kijkers tot spleetjes. Deze kater verdiende niet eens meer een leven! Vervolgen deed Tallshadow zijn verhaal en wierp Shrewstar de windclan kater een dodelijke blik toe toen deze hem in de rede wilde vallen. Toen haar zoon klaar was en Slatepaw geen toevoeging meer had, wilde Shrewstar net een oordeel vellen, toen de viesgeurende kater begon te spreken. "En wat wou mevrouw nu doen?" Vuil bijdehand mormel. Een diepe grom kwam uit haar keel, maar ze hield haar houding ferm en kalm, dat had ze onderhand wel geleerd.
Uit het niets dook Windpaw op en Shrewstar knikte ferm bij de woorden van Innerghost. "Deze kater probeerde zelfs met vele Shadowclan katten een apprenice te ontvoeren, dus blijf uit de buurt." Bromde ze onder haar stem door richting de apprentice.
Toen richtte ze haar groene kijkers weer op de kater. "Jij hebt niet alleen onze grenzen geschonden, maar ook poging tot ontvoering genomen. Hierbij heb je voor een oorlog tussen Shadowclan en Windclan gezorgd." Siste ze. Ze had er genoeg van. Windclan tolereerde de wariror code niet? Dan kregen ze te maken met wraak. "Jij zult getuige zijn van de ondergang van je eigen clan. Wolftail, Innerghost, zorg voor een slaapplek voor deze warriors, uit de buurt van onze apprentices, hij gaat hier nog lang niet weg." Grauwde ze.