{ So many changes }

_{Flow liep al vroeg het kamp uit, ze was best veel veranderd qua karakter sinds de ceremonie. Flow liep rustig, ze had geen haast. Haar littekens waren een deel van haar, dat zou niemand van haar af kunnen nemen. Ze wou alleen dat ze Tall nog een keer zou kunnen zien, hem bedanken voor alles. Hij was een goede vriend voor haar geweest, een onmisbaar persoon in haar leven op dit moment. Flow was een beetje gegroeid, maar ze wist dat ze altijd kleiner en slanker zou blijven dan de rest. Ze stopte bij de rivier. Quiet... Ze had Quiet hier gered. Dat was de eerste keer dat ze zwom, omdat ze Quiet had moeten redden. Wat zonde eigenlijk, dat ze ruzie hadden. Konden ze het niet gewoon uitpraten? Maar het leek alleen maar alsof Quiet haar ontweek, dus Flow zou wachten tot ze ooit weer eens naar haar kwam. Ze was zo veranderd, wat was ze zwak eerst eigenlijk. Flow ging zitten en sloot haar ogen, waardoor haar 2 littekens op haar linkeroog bijna als één groot litteken leek. Ze sloeg haar staart over haar voorpoten, waarna een zucht van verlichting haar mond verliet.

{ Tallshadow en Quietpace eerst, daarna open :3 }}

Met een plons viste ze een zilveren vis uit het heldere water van de rivier. Andere clans hadden last van prooitekort, maar vissen hadden niet echt een winterslaap nodig, alleen als het water bevroor werd het lastig voor de vissers, maar nu, nu zou de clan op zijn sterkst zijn. De lapjespoes gooide de vis op het droge en deelde hem een dodelijk beet toe, om hem vervolgens op het vochtige gras te leggen. Haar witte borstje ging even op en neer terwijl ze van de concentratie moest uithijgen. Langzaam kwam ze weer overeind om haar groene kijkers over het gebied te laten gaan. Haar blik bleef staan op een bekende, maar deze bekende bracht geen glimlach op haar gelaat.
Voor een kort moment twijfelde ze of ze naar haar zusje moest toelopen, maar haar poten leken geen motivatie te vinden, dus zakte ze weer door haar achterpoten en keek ze wat naar haar net gevangen prooi. Nu moest ze maar wat afleiding vinden. Voorzichtig kroop ze weer wat dichterbij de rivier en keek of ze wat schitteringen in het water zag, maar zo afgeleid door het feit dat Flowpetal in de buurt was, schepte ze plots met haar pootje in het water en maakte zo zichzelf net.

Hij was wel vrolijk vandaag, het was prima weer, niet te warm niet te koud. Helemaal perfect dus om een mooi rondje te maken, en oke, misschien omdat de wind toevallig uit het Riverclan territorium kwam had hij de geuren van de twee zusjes geroken. Ze leken zo enorm niet op elkaar, best grappig eigenlijk. Hij leek tenminste qua uiterlijk nog op zijn broers, maar die twee waren echt zon en maan.
Het duurde niet lang of hij zag de maar al te bekende vachten, niet al te ver van elkaar. Tall begon te lachen toen Quiet zichzelf nat spetterde. "Val er niet in!" Plaagde hij haar, en sprong in een paar sprongen naar de kant van de rivier. Zou hij oversteken?

_{Ze opende haar ogen toen ze een bekende geur rook en keek opzij, Quiet. Ze was zo druk bezig, dat ze haar waarschijnlijk niet eens gezien had. Ze spetterde haarzelf nat, waardoor ze toch een beetje moest lachen als zusje. "Val er niet in!" Die stem..! Ze keek naar het geluid, waarna ze lachte naar hem. "Tall!" riep ze naar hem. "Uhm, Hoi Quiet," sprak ze daarna tegen haar zusje, terwijl ze rustig bleef zitten. "Hoe gaat het met je Tall? Ik moet je nog bedanken dat je me hebt gered toen. Dus, eh, Bedankt.." zei ze tegen hem, ookal stond hij aan de overkant van de rivier. Ze wist dat Quiet het niet zo op Tall had, vandaar dat ze aan deze kant van de rivier bleef. Anders was ze allang naar de overkant gezwommen en had ze haar vriend begroet. Dit maal niet, gewoon omdat Quiet er nu was en er nogal spanning tussen hen was.}