Finally something to eat. {{Merlene}}

Thor schrok op. Hij had een verschrikkelijk droom gehad. Hij viel uit zijn boom en bleef maar vallen. Tot de klap op de grond. Toen schrok hij wakker. Gapend stond hij op. De grote boom stond op een klein open veldje. Hij was ongeveer 5 meter boven de grond. De zon kwam bijna niet op de grond van het bos, op sommige plekken zag je nog kleine stukjes zon vallen. Thor was op een tak gaan liggen waar de zon op scheen. Warm was het niet, zijn vacht hield hem wel aardig warm. De kater sprong van zijn tak, met een kleine tussenstop op de boom. Hij landde tussen de oude takjes en blaadjes. Zijn maag klonk. Om zijn maag stil te krijgen schudde hij zijn hoofd. Eten, daar had hij niet veel van. Zijn ribben staken uit zijn kleine lijfje en zijn vacht was dof. Een klein muisje was het enige wat hij had gegeten vandaag. En het was al avond. Met grote passen stapte hij de struiken in. Een paar sporen van een konijn zag hij in zijn ooghoek. Zijn ogen sperden zich open. Met snelle passen liep hij achter de sporen aan. En al snel zag hij holletjes van konijnen. De geur van het wilde konijn maakte hem gek. En al snel zag hij het beest, zonder wachten sprong hij erbovenop. Het konijn was al snel stil. En Thor begon gelijk met eten. Bij zijn eerste hap keek hij om zich heen. Was dat nog een konijn? Nee dit was een rogue.

{{Merlene}}

$Finally something to eat. {{Merlene}} Blue_Kitty_by_ichadoggi$ M e r l e n e $Finally something to eat. {{Merlene}} Blue_Kitty_by_ichadoggi$

Merlene knipperde met haar ogen. Op háár territorium zat een zwart-witte kater. Hij was er erger aan toe dan haar en dat maakte haar bijna gek. Een listige grijns slingerde om haar lippen. De "Lonley Tree" zoals ze haar eenzame boom ook wel noemde stond daar sterk en op de tak sprong de kater op. Ze hoorde zijn maag rammelen van de honger. Een konijn schoot langs haar. Ze kon hem gemakkelijk pakken, maar deed geen moeite. Eens kijken hoe die indringer er op zou reageren. Bijna meteen klauterde die uit de boom en sprong erop. De knappe poes stak haar staart recht in de lucht en liep door de struiken naar hem toe. Ze richtte haar koude blik op hem. "Honger?", snauwde ze hem toe.

Een zwart-witte poes met blauwe sprong uit de bosjes. Haar staart stond rechtovereind. De blik van de poes was koud als de koude wind die langs hem gleed."Honger?", snauwde ze hem toe. Beleefd stopte hij met eten en stond op. Hij was ongeveer 3 staartlengtes van haar af, en ze leek te zo'n poes die aan de kant zou gaan. De poes was ongeveer even oud en even groot. Even liet hij zijn blik over haar glijden en snoof haar geur op. Een rogue poes."Wat wil je?"zei hij aardig. Hij stond zo dat de poes niet naar zijn konijn kon springen."Ik ben druk."zei hij op diezelfde aardige toon. Opnieuw scheurde hij een stuk vlees af. En zonder ene blik te schenken at hij het op. Zijn maag begon zich te vullen.