彡Riverclan Ceremonie 27 december

Het was weer tijd voor een ceremonie. Wolfgaze sprong op de rots midden in het kamp, en hief zijn kop om de rest van de clan toe te spreken. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!” Zijn kreet weergalmde door het kamp en bereikte de oren van de katten die nieuwsgierig aan kwamen lopen en verwachtingsvol gingen zitten. Eens iedereen zich had verzameld opende Wolfgaze zijn bek weer om het nieuws te delen. "Het is weer tijd voor een ceremonie,” kondigde hij aan. “Dawnstar heeft het op dit moment erg druk, daarom zal ik in haar plaats de ceremonie lijden.”

Hier en daar schoot even een kort gemiauw van enthousiasme door de menigte, maar iedereen werd al snel tot stilte gemaand om naar de ceremonie te kunnen luisteren. “Sommige apprentices hebben bewezen wat het inhoudt een echte warrior van Riverclan te zijn,” miauwde Wolfgaze, terwijl zijn blik tevreden naar de groep katten voor hem ging. “Ik heb graag dat Islandpaw, Drizzlepaw, Flowpaw, Quietpaw, Larkpaw, Sleepingpaw en Riverpaw naar voren komen.” Wolfgaze pauzeerde even totdat de toekomstige nieuwe krijgers naar voren waren gestapt en begon ze toen aan te spreken met de traditionele woorden die al vele manen in de historie van de clans bekend waren. “Ik, Wolfgaze, deputy van Riverclan, vraag mijn voorgangers om neer te kijken op deze apprentices. Zij hebben hard getraind om jullie code te leren en zijn klaar om de Clan te dienen als echte warriors. Beloven jullie je te houden aan de warrior code en de Clan te beschermen, ook al is dit ten koste van je leven?” Toen iedereen geknikt had en ze hierbij hun gelofte als warrior hadden afgelegd, ging hij verder. “Dan zal ik jullie nu met de wil van Starclan jullie nieuwe warrior naam geven. Islandpaw vanaf nu zal je bekend staan als Islandbird. Drizzlepaw vanaf nu is jouw naam Drizzlestripe. Flowpaw jij zal nu bekend staan als Flowpetal. Quietpaw jouw naam zal Quietpace worden. Larkpaw vanaf vandaag heet je Larksong. Sleepingpaw jij zal voortgaan als Sleepingcurse. En Riverpaw jij zal vanaf nu Rivernight zijn. Starclan eert jullie loyaliteit en we heten jullie welkom als nieuwe warrior van Riverclan.” Toen Wolfgaze klaar was knikte hij even kort naar het groepje, een teken van trots jegens de nieuwe warriors. Een dag als deze was altijd veelbelovend voor Riverclan.

Maar, de nieuwe warriors waren niet de enige die de clan vandaag kon verwelkomen. Vanuit zijn ooghoeken zag hij de kittens zitten, keurig gepoetst door hun moeder en hun pootjes tintelend van opwinding. Voor hun was dit de meest spannende dag die ze tot dusver nog hadden meegemaakt. Ze zouden benoemd worden tot apprentices en dit was de eerste stap naar het worden van een volwaardige krijger. “Fantasykit, Mallowkit, Missingkit, Jaykit, Dewpaw en Lilykit, stap maar naar voren.” Wolfgaze wenkte ze met een zwaai van zijn staart voor de rots en nam de stralende, opgewonden blikken in ontvangst met een zachte glimlach. “Jullie hebben de zes manen bereikt en zijn klaar om tot apprentices benoemd te worden. Ik vertrouw erop dat de mentoren die ik jullie toewijs alles wat ze weten op jullie zullen overbrengen,” miauwde hij duidelijk. Zijn blik ging naar de eerste kitten in het rijtje, waarna hij zijn toespraak vervolgde. “Fantasykit, vanaf deze dag zal je, totdat je je warriornaam ontvangt, bekend staan als Fantasypaw. Ik wijs je Silvergale als mentor toe.” Wolfgaze wachtte even totdat de twee elkaars neus hadden aangeraakt om hun nieuwe band als leerling en mentor te bevestigen, en richtte zich toen weer tot de rest van de kittens. “Mallowkit jij zal vanaf nu bekend staan als Mallowpaw en ik wijs je Flameclaw als mentor toe. Missingkit, jij zal vanaf nu als Missingpaw bekend staan en ik heb Lynxfang als mentor voor jouw gekozen. Jaykit vanaf nu zal jij Jaypaw heten en Nightfire zal jou trainen. Lilykit jij heet tot je je warriornaam hebt ontvangen Lilypaw en ik wijs je Snowcrystal als mentor toe.”

Toen de laatste kitten zijn apprenticenaam had gekregen wachtte Wolfgaze even totdat de nieuwe leerlingen zich weer bij de groep hadden gevestigd en de commotie wat gezakt was. Er was nog geen tijd voor felicitaties, eerst moest er nog een ander deel van de ceremonie komen. Er waren enkele apprentices die om allerlei redenen een nieuwe mentor nodig hadden. Wolfgaze schraapte zijn keel om de aandacht weer te krijgen. “Enkele apprentices hebben door verschillende omstandigheden een andere mentor nodig, dus hierbij wil ik hen graag een nieuwe mentor toewijzen, zodat zij hun training kunnen voortzetten. Maskpaw, jouw nieuwe mentor zal Quietpace zijn. Dewpaw, vanaf nu zal Leopardspots jou trainen.” De apprentices begroette hun nieuwe mentoren, terwijl Wolfgaze verder ging met de ceremonie. “Voor elke kat of poes zal de tijd komen om zich bij de elders te voegen. Voor Breakingdawn is deze tijd aangekomen, jij zal nu als elder verder door het leven gaan. Neem de rust en tijd, je hebt het verdient.” Wolfgaze knikte haar kant op.

Toen alle apprentices/warriors benoemd waren en iedereen zich weer bij de rest van de katten hadden gevoegd, hief Wolfgaze nog eenmaal trots zijn hoofd om de ceremonie af te sluiten. “Hierbij is deze Clanmeeting geëindigd.” De kater sprong van de rots af en stapte naar de groep katten, om zich te mengen tussen de felicitaties.

Lijst van alle namen:

De stevige kater draaide zijn kop zodra hij Wolfgaze hoorde roepen voor een meeting. Fronsend stond de kater op om zich bij de andere senior warriors te voegen. Waarom deed Wolfgaze dit en niet Dawnstar zelf? Maar zijn vraag werd al snel beantwoord door de kater en hij hield zijn mond. Zodra alle apprentices hun warrior naam kregen bleef zijn blik even strak hangen op Sleepingcurse maar hij sprak geen woord. Hij wist dat het poesje geen schatje was maar dat zou vanzelf boven water komen voor iedereen. Zijn blik gleed al snel naar de kittens die een volgende stap zouden nemen in hun leven. Hij keek naar elk van de kittens met een lichte glimlach rond zijn snuit voor zijn ogen weer hingen op Mallowkit. Zodra hij zijn naam hoorde neeg hij even zijn kop voor hij opstond en naar voren stapte naar het jonge poesje, zijn grijswitte vacht perfect hangend rond zijn lichaam. Hij liet zijn kop zakken om de neus van het poesje aan te raken voor hij haar aankeek. ''Gefeliciteerd Mallowpaw,'' Sprak hij zacht en draaide zich om om weer terug te keren naar zijn plek en het poesje te wenken hem te volgen.

Haar gitzwarte kop bewoog nauwelijks terwijl de poes zich bij de anderen voegde en plaats nam naast een bijna even oude kater na de oproep van Wolfgaze. Haar schouders zakte weg zodra ze zat, iets wat toonde hoeveel verdriet de poes nog bij zich droeg. Dat was ook wel begrijpelijk als je eens goed keek hoe haar familie steeds verder verdween uit de clan. Ze luisterde naar half naar de woorden voor ze geschrokken opkeek bij het horen van haar eigen naam. Nog een apprentice erbij? Maar omdat ze niet op had zitten letten wist ze de naam niet van haar nieuwe apprentice. Ze had Lynxfang al voor zien gaan en stond nu zelf op om het poesje te begroeten wat daar op haar stond te wachten. Met een afwezige blik raakte ze de neus van het zwartwitte poesje aan en merkte toch vanuit haar ooghoeken de trotse blik van haar apprentice haar moeder. ''Kom mee.'' Gromde ze zacht, wetend dat ze er niet meer om bekend stond om al te vriendelijk te zijn maar haar hart zat nog altijd op een goede plek.

_{De spierwitte poes was er waarschijnlijk wel als eerste bij, zeker nadat ze gehoord had dat een van haar prachtige kittens een warrior zou worden en haar andere twee kleine meisjes apprentices werden. De trots was gemakkelijk af te lezen in haar helderblauwe ogen terwijl ze luisterde naar Wolfgaze en haar ogen op Larkpaw waren gericht. Bijna zodra hij zijn naam had gekregen wilde ze hem al uitroepen maar hield zich met moeite toch stil terwijl ze haar staart om zich heen krulde. ''Larksong,'' fluisterde ze in zichzelf en glimlachte breed terwijl ze opkeek naar Wolfgaze die verder ging. Haar ogen gleden nu naar haar twee dochters die apprentice zouden worden. Ze kon in geen enkele manier verwoorden hoe zielsgelukkig ze nu was geweest maar ook zodra Wolfgaze verder ging met spreken en ze de eerste mentor van haar kleine Jaykit, of nu dan Jaypaw, hoorde knikte ze tevreden. Ze kende Nightfire dan wel niet als de beste maar wist dat haar kleine meid in goede en veilige poten was. Ze vertrouwde de dochter van degene die eens haar mentor was volledig, maar de volgende woorden kwamen bijna als een schok bij haar binnen. Compleet verbijsterd staarde ze naar haar even witte dochtertje voor ze een neus voelde die haar overeind duwde. Ze mocht haar eigen dochter trainen tot een warrior! Soepel en snel stapte de witte poes naar voren en drukte haar neusje zacht tegen die van haar dochter voor ze haar aankeek. ''Ik ben trots op je kleine meid, en reken er maar op dat ik je alles zal leren wat je nodig hebt.'' Murmelde ze warm voor ze haar kop optilde en zich langzaam terugtrok naar haar plek voor ze weer even naar Lilypaw keek met een lachje rond haar snuit. Maar Wolfgaze was nog niet klaar met spreken dus keek ze weer op voor haar ogen naar Dewpaw gleden en ze terugkeek naar de deputy voor ze haar blauwe ogen op Breakingdawn richtte voor ze slikte. het zou wel hard zijn om zo jong je al terug te moeten trekken. Maar zodra de meeting werd geëindigd boog ze even naar Lilypaw toe. ''Ik ga jullie broer feliciteren.'' Zei ze voor ze opstond en bijna naar haar zoon toe rende om haar snuit tegen zijn wang te drukken. ''Gefeliciteerd, ik ben zo trots op je!'' Zei ze en gaf hem een warme lik over zijn kop voor ze de nieuwe warrior aankeek. ''Ik kijk er naar uit om met jou op een patrouille te kunnen.'' Murmelde ze zacht maar trots straalde van de witte poes af terwijl ze haar zoon eens goed bekeek.}

De calico poes, zo gegroeid sinds haar eerste stapjes in de apprentice den, hief haar kopje op van een halfopgegeten muis. Ze was vroeg opgestaan omdat ze was opgeroepen voor een patrouille langs de rivier, maar de mededeling van Wolfgaze deed haar even wachten met vertrekken. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!” Met zachte pootstappen mengde ze zich in de menigte, haar groene ogen kalm opkijkend naar Wolfgaze. Haar staartje krulde ze netjes om haar voorpoten en ze bleef stil.
“Sommige apprentices hebben bewezen wat het inhoudt een echte warrior van Riverclan te zijn,” Ze spitste haar oortjes wat en een lichte hoop verscheen in haar groene kijkers. Zou het misschien zo zijn dat ..? “Ik heb graag dat Islandpaw, Drizzlepaw, Flowpaw, Quietpaw, Larkpaw, Sleepingpaw en Riverpaw naar voren komen.” Bij het horen van haar naam kropen haar mondhoeken wat omhoog en ook toen haar dierbare zusje werd genoemd gunde ze die een blik, maar herinnerde zich toen al snel de ruzie die ze kortgeleden hadden gehad en verborg haar blik toen weer in de grond. Quietpaw deed mee in de belofte die gemaakt moest worden en haalde een keer diep adem. Het was zover. Eindelijk warrior.. “Dan zal ik jullie nu met de wil van Starclan jullie nieuwe warrior naam geven. [..] Flowpaw jij zal nu bekend staan als Flowpetal. Quietpaw jouw naam zal Quietpace worden. [..] Starclan eert jullie loyaliteit en we heten jullie welkom als nieuwe warrior van Riverclan.” Oh.. Flowpetal, wat een mooie naam. Dankbaar keek ze richting Wolfgaze en knikte bij het ontvangen van haar nieuwe naam: Quietpace. Het paste haar wel..
Maar dat was nog niet alles. Uit beleefdheid was ze bij de ceremonie gebleven, ook al had ze al wat ongeduldig gekuch achter haar gehoord. Maar die actie beloonde haar, want nogmaals werd haar naam genoemd. Dit keer als een van de mentoren. Ze overvloeide met trots en kwam soepel overeind en trippelde op de jonge apprentice af die de naam Maskpaw droeg. "Ik zal je zo goed mogelijk trainen." Murmelde ze met een kleine glimlach en drukte traditioneel haar neusje tegen die van de apprentice.
Vervolgens liep ze nu echt naar haar patrouille en vertrok uit het kamp. Haar zusje feliciteren kon ze.. nu nog even niet aan.

Een onrustige loop van katten maakte Wretchedpaw wakker uit haar schoonheidsslaapje. De stem van Wolfgaze galmde door het kamp. Bah! Een clanmeeting. Normaal was Wretched wel nieuwsgierig geweest, maar nu kon ze de weg naar de prooistapel niet eens maken. De wond die over haar schouder liep zou het risico lopen weer open te gaan, en dat terwijl het net dicht was. In de Medicine Cats Den was de meeting nog goed te horen. Nieuwe warriors? Sleepingcurse! Haar zusje had de eer al gekregen om haar warriornaam te ontvangen. Wretchedpaw was blij voor haar, maar desondanks voelde ze zich toch ook teleurgesteld. Zelf wou ze ook met haar zusje haar warriornaam ontvangen, maar door die haarbal van een Shadowclan poes was de kans nu van haar afgenomen. Ze legte haar kop op het zachte mos. Met de rug toegekeerd naar de andere katten gleed er een kleine traan over haar snorharen, en op de grond.

De kitten kon het niet helpen om toch wat nerveus te zijn. Vandaag was de grote dag, waarop ze eindelijk apprentice zou worden! Ze wist dat ze er al veel langer klaar voor was, en eindelijk hadden ook Dawnstar en Wolfgaze dat door. Keurig verzorgd, met haar staart rond haar poten gedraaid en haar groene oogjes poelen van rust zat ze naast haar moeder en haar zusje. Ze waren er als één van de eerste bij toen de kreet geklonken had, en ze dacht dat haar moeder misschien wel nerveuzer was dan zijzelf. Eerst kwam er nog een saai deel waarin apprentices tot warriors benoemd werden. Ze was niet erg geïnteresseerd in de nieuwe warriors, maar sloeg in plaats daarvan aan het dagdromen hoe haar ceremonie zou gaan.. Ze zou mooi en slank zijn, en iedereen zou haar stralend aankijken. Ze zou haar moeder trots en haar zusje jaloers maken. Wolfgaze, of misschien al Wolfstar, of misschien wel Dawnstar zelf, zou op haar neerkijken met trotse ogen. Wat zou haar warriornaam zijn? Lilybeauty? Dat zou bij haar passen. Misschien Lilyshine, Lily.. Ze was wat afgedwaald, maar opeens hoorde ze haar naam in de lijst met andere namen. ergens was ze verontwaardigd dat ze gewoon tussen de anderen vernoemd werd. Dat was nu toch geen manier om een lady te behandelen? Maar nog steeds de rust zelve stapte de knappe poes naar voren. en ze wist dat ze knap was, al sinds kleins af aan. Dat hoefde niemand haar te vertellen. Ze luisterde naar de namen. Haar zusje kreeg ene Nightfire als mentor. En dan was het, eindelijk, haar beurt. "..Lilykit jij heet tot je je warriornaam hebt ontvangen Lilypaw en ik wijs je Snowcrystal als mentor toe." Lilypaw, dat was haar naam nu. ze glunderde van trots ook al was dat aan de buitenkant niet te zien. En ze kreeg haar moeder als mentor, niet één of andere zwakke kat! Deze dag kon niet beter! Ze zag de bekende witte gestalte op haar af komen, en ook haar blauwe ogen glunderden van trots. Ze drukten zachtjes hun neusjes tegen elkaar. ''Ik ben trots op je kleine meid, en reken er maar op dat ik je alles zal leren wat je nodig hebt." Daar was ze zeker van, want haar moeder, dat was naast de leader en deputy de enige kat die goed genoeg was om haar te trainen. En misschien haar vader, al had ze er wel haar twijfels over of die wel al te snugger was. Samen liepen de twee witte poezen terug naar hun plaats. Er werden nog wat mentoren uitgedeeld, en één of andere Breakingdawn werd elder, en de ceremonie was afgelopen. ''Ik ga jullie broer feliciteren.'', zei Snowcrystal nog voor ze opstond en wegliep. Broer? Weke broer? Half aarzelend liep ze achter haar aan, naar één van de apprentices die warrior geworden was. ze had niet opgelet en wist dus niet wie het was, maar vol zelfvertrouwen ging ze naast haar moeder staan. Het enige verschil in hun uiterlijk was dat Lilypaw iets kleiner was en groene ogen had. "Ben jij mijn broer?", vroeg ze aan de kater, in haar stem iets van afschuw. Ze wou hem niet accepteren als broer, ze had alleen haar zusje nodig. Hij was niet goed genoeg voor haar. Maar die afschuw was maar heel miniem, en voor de meeste katten zou het gewoon klinken als een apprentice die een gewone vraag stelt.

Opgewonden stond de kleine kitten te wachten,haar zwart-witte vacht was helemaal netjes en haar ogen glinsterde van opwinding. Het lijfje van Jay trilde van opwinding. Ze zat opgewonden naast haar moeder,en ze was zo opgewonden dat ze een grote deel van de ceremonie al niet hoorde,ze keek echter wel op toen ze haar naam hoorde. "Jaykit vanaf nu zal jij Jaypaw heten en Nightfire zal jou trainen..." Hoorde ze ze noemde Jaypaw! Ze stond op en trippelde,opzoek naar haar mentor en drukte haar neusje tegen haar aan. Ze hoorde ergens iets dat Lilyk-paw getraind werd door haar moeder! Haar ogen werden even groot toen ze dat bedacht,maar ze zag een voordeel. Zij kon laten zien hoe goed ze was,en haar moeder hoefde niet te moeien met haar training. ''Kom mee.'' Gromde haar mentor. 'M-mag ik nog even naar mijn mama?', vroeg ze zacht,zonder op antwoord te wachten rende ze naar haar moeder toe en drukte haar neus tegen haar aan. 'Goed trainen hé mama', zei ze en rende terug naar haar mentor. 'Wat gaan we doen?', ze keek de zwarte poes vragend aan,afwachtend op antwoord van haar mentor.

_{Flow was hersteld en had haar training dan toch voltooid. Haar littekens waren overduidelijk, drie op haar linkeroog, drie over haar rug, drie op haar linkerachterpoot en een hele lange over haar rechter flank. Flow slikte even, Tall had haar geholpen toen. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!” galmde de stem van Wolfgaze door het kamp. Flow stond rustig op, redelijk mokkend. Ze ging helemaal achteraan staan, ze hoefde niet naar voren te komen. "Het is weer tijd voor een ceremonie,” Ceremonie? Quiet werd nu warrior toch? “Dawnstar heeft het op dit moment erg druk, daarom zal ik in haar plaats de ceremonie lijden.” Dat was... best ongebruikelijk. “Sommige apprentices hebben bewezen wat het inhoudt een echte warrior van Riverclan te zijn,” Zij niet. Zij was te zwak om te vechten en kon niet eens iets uitpraten met haar eigen zusje. “Ik heb graag dat Islandpaw, Drizzlepaw, Flowpaw, Quietpaw, Larkpaw, Sleepingpaw en Riverpaw naar voren komen.” wacht wat? Rustig liep Flow naar voren, een beetje in elkaar gedoken. Ze ging zitten en keek rustig naar Wolfgaze, in haar ooghoek zag ze Quiet naar haar kijken, maar voordat ze kon glimlachen of iets keek ze weg. Flow keek dus ook weg naar de grond, de andere kant op. “Ik, Wolfgaze, deputy van Riverclan, vraag mijn voorgangers om neer te kijken op deze apprentices. Zij hebben hard getraind om jullie code te leren en zijn klaar om de Clan te dienen als echte warriors. Beloven jullie je te houden aan de warrior code en de Clan te beschermen, ook al is dit ten koste van je leven?” Flow knikte en zei de gelofte op samen met de anderen, waaronder Quiet. “Dan zal ik jullie nu met de wil van Starclan jullie nieuwe warrior naam geven. Islandpaw vanaf nu zal je bekend staan als Islandbird. Drizzlepaw vanaf nu is jouw naam Drizzlestripe. Flowpaw jij zal nu bekend staan als Flowpetal. Quietpaw jouw naam zal Quietpace worden. Larkpaw vanaf vandaag heet je Larksong. Sleepingpaw jij zal voortgaan als Sleepingcurse. En Riverpaw jij zal vanaf nu Rivernight zijn. Starclan eert jullie loyaliteit en we heten jullie welkom als nieuwe warrior van Riverclan.” Flowpetal... Dat klonk best mooi. Maar, Quiet's naam was zo mooi. Ze ging weer ergens achteraan zitten en hoorde op een gegeven moment weer de naam van haar zusje. Ze kreeg een apprentice... Flow glimlachte zachtjes, ze was zo blij voor haar. Toen de ceremonie eindelijk was afgelopen wou ze naar Quiet toe, maar ze zag nog net hoe ze naar haar patrouille ging. Flow sloot even zuchtend haar gele ogen, waarna ze maar naar de warriors den ging, haar nieuwe nest maken.}

Hij stopte met zijn vacht schoon maken toen Wolfgaze op de rots sprong. Nieuwsgierig krabbelde hij overeind, kwam er een nieuwe ceremonie? Eigenlijk ging hij daar van uit. Hij rilde even met zijn huid, zodat zijn crèmekleurige vacht weer recht lag en trippelde naar de rots. Hij wist dat hij nog geen warrior zou worden, daar was hij nog niet klaar voor. Ergens was hij zelfs opgelucht, hij wilde nog zo veel leren van Silvercloud. Eerst wilde hij geen fouten meer maken, zodat Silvercloud zou kunnen zeggen dat hij er klaar voor was. Maar hij wist dat zijn vriend Riverpaw wel een warrior zou worden. Hij wiebelde aandachtig met zijn oren toen Wolfgaze begon te praten. Hij spitste zijn oren helemaal toen hij Riverpaw zijn naam hoorde en er kwam een blije glimlach rond zijn lippen toen Riverpaw zijn warriornaam kreeg, Rivernight. Hij was blij voor zijn vriend en trots op hem. Hij wachtte geduldig tot Wolfgaze klaar was met praten en stond toen op om naar Rivernight te lopen. “Gefeliciteerd.” Hij gaf zijn vriend een bemoedigende stomp tegen zijn schouder. “Het zal wel even wennen zijn om je niet meer te zien in de apprentice den en je Rivernight te noemen, maar echt super dat het je gelukt is.” Hij gaf Rivernight een knipoog en liep toen naar de andere katten om ze te feliciteren.

De gitzwarte poes mocht dan wel niet vriendelijk meer uit de hoek komen zoals zij zelf als apprentice was maar ze konden erop rekenen dat haar apprentices goede warriors zouden worden. Ze hoorde nog een vraag naast zich en knikte half, wetend dat een antwoord geven geen nut had gezien het poesje al weg was naar haar moeder. zodra ze weer zat krulde ze haar staart op om voor zich uit te gaan zitten staren en na te denken over hoe ze dit ging aanpakken zodat zowel Hopepaw als Jaypaw genoeg training zouden krijgen. Ze wist dat ze zelfs nu nog op pad zou kunnen gaan zodat haar nieuwe apprentice de grenzen al kende zodat ze zich desnoods morgen kon gaan richten op een training voor de jacht. Ze draaide haar kop om zodra ze een vraag hoorde en keek het kleine poesje even aan. ''Als je wil kunnen we vandaag al langs de grenzen gaan, dan kan ik morgen met de wat serieuzere taken aan de slag.'' Antwoordde ze lichtelijk bot, iets wat te normaal voor haar was geworden.

Fantasykit likte voor de duizendste keer haar vacht. Alles lag netjes op zijn plaats. Zenuwachtig keek ze om zich heen, nog een paar andere kittens leken er veel netter dan haar uit te zien. 'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!' roep een stem. Voorzichtig trippelde ze de nursery uit. Haar pootjes trilden en er begon zich een wee gevoel in haar maag te nestelen. Ze merkte op dat Wolfgaze de ceremonie leidde en niet Dawnstar. Het deel van nieuwe warriors begon. Fantasykit nam iedereen in zich op. Haar ongemakkelijk gevoel verdween toen ze Riverpaw's naam hoorde. De kat verdiende het dubbel om warrior te worden. Ze probeerde zijn blik te vangen en te glimlachen. Rivernight was een mooie naam, ze besloot hem nog te feliciteren wanneer hij even tijd had. Haar pootjes tintelden opgewonden. De kleine poes deed haar best om niet ineen te krimpen onder de vele blikken. Haar ogen bleven gericht op River...Night. Het was goed om te weten dat er katten waren die wouden dat je apprentice werd. 'Fantasykit, Mallowkit, Missingkit, Jaykit, Dewpaw en Lilykit, stap maar naar voren.' samen met haar nieuwe leeftijdsgenoten zette ze een stap naar voren. Fantasykit kon het niet laten om een blik te werpen op de andere bijna-apprentices. Ze waren zo kalm! Ze werd er bijna bang van. 'Jullie hebben de zes manen bereikt en zijn klaar om tot apprentices benoemd te worden. Ik vertrouw erop dat de mentoren die ik jullie toewijs alles wat ze weten op jullie zullen overbrengen,' ging Wolfgaze verder waarmee hij meteen haar volgend probleem aansneed. Wie zou haar mentor zijn? Er waren zoveel katten die ze niet wou. 'Fantasykit, vanaf deze dag zal je, totdat je je warriornaam ontvangt, bekend staan als Fantasypaw. Ik wijs je Silvergale als mentor toe,' Fantasykit haar oogjes glommen. Met haar hart dat klopte tot in haar keel stapte ze naar voren. Ze voelde de ogen van andere katten op haar vacht schroeien. De grijze poes slikte en tikte de neus van haar mentor aan. Ze kende de poes niet zo goed, natuurlijk had ze er wel van gehoord, maar ze wist niet wat te geloven. Een gevoel van opluchting stroomde door haar heen toen ze Wolfgaze's stem weer hoorde, het beslissende moment was voorbij. Een brede glimlach brak door op haar gezicht. Ze kon niet stoppen met glimlachen. Eindelijk was ze apprentice! Echt apprentice! Ze besloot meteen om meer vrienden te maken. Nog een paar andere katten kregen een nieuwe mentor toegewezen en Breakingdawn werd elder. Haar ogen zochten terug naar haar mentor. Ze durfde haar niet echt te gaan zoeken, wie weet wat ze zou zeggen.

Breakingdawn
I'm falling all over myself
Trying to be someone else

Deze dag.. ze had het zien aankomen in de tijd dat haar oog genezende was. Ze had deze dag proberen uit te stellen door te spreken met Dawnstar en Nightstream ze had zelfs geprobeerd Whisperwind de oud skyclan medicine cat over te halen om te spreken tegen haar clanleider en medicine cat om haar terug te sturen naar de warrior den maar het was duidelijk. Behalve het oog dat compleet blind was geworden door de wonden was haar andere ook beduidend slecht geworden. Daarnaast zat er nog altijd een halve knik in haar staart van de breuk. Het was afgelopen met haar warrior bestaan maar dat betekende niet dat ze ooit op zou geven met optimistisch zijn. Haar leven was pijn genoeg geweest. Ze verdiende positiviteit en ze zou het houden ook.

Toen de ceremonie werd opgeroepen stapte ze naar de leaders den en staarde op goed geluk omhoog naar de vlek die tot haar verbazing Wolfgaze was. Waar was Dawnstar? Dawnstar had het druk.. Ergens wist ze niet zeker of ze dat moest geloven en schudde zuchtend haar hoofd. Een halve glimlach gleed over haar lippen bij het horen van de namen en riep samen met de clan de nieuwe warrior namen mee. Een spin van trots gleed echter over haar lippen toen ze de naam van haar dochter hoorde en riep hard mee. "Sleepingcurse Sleepingcurse!" Riep ze luidkeels mee en sloot haar ogen in geluk. Haar kinderen deden het goed en hoewel ze niet langer meer bij hun vader was was ze alsnog dolgelukkig.

De mentoren werden benoemd en hier en daar schoten haar oren opzij. Flameclaw kreeg een apprentice. Een steekje was voelbaar in haar hart. Hij had het al zo druk.. Ze dacht terug aan de vraag die ze hem had gesteld en zuchtte. Had ze hem wel moeten vragen de hare te worden..

Veel tijd had ze niet. Toen ze haar naam hoorde schoten haar oren omhoog en ze stond op. respectvol legde ze haar neus tegen Wolfgaze's schouderblad en sloot haar ogen een respectvol likje gevend voor ze naar achteren stapte en luisterde naar het einde va nde ceremonie. Op reuk stapte ze naar Flameclaw toe en glimlachte zacht. "Gefeliciteerd met je apprentice." Fluisterde ze zachtjes en likte over zijn wang waarna ze zich omdraaide en haar dochter zocht al snel vond ze haar bekende geur en stapte op de jonge warrior af. "Sleepingcurse lieverd gefeliciteerd."

Missingpaw

Missingkit gaapte. Ze had heel haar kitten tijd niet echt actief bezig geweest. Ze had geen sociaal contact gezocht of dat soort dingen. Maar nu kwam daar verandering in. “Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!” Ze stopte de gaap en kwam glimlachend aanzetten. "Het is weer tijd voor een ceremonie,” kondigde Wolfgaze aan. “Dawnstar heeft het op dit moment erg druk, daarom zal ik in haar plaats de ceremonie lijden.”

Ze drukte de kreten rond haar heen weg, maar ze stopte wel meteen. “Sommige apprentices hebben bewezen wat het inhoudt een echte warrior van Riverclan te zijn,” Wolfgaze zag er tevreden uit. Het was helemaal anders als hij daar stond en niet Dawnstar. “Ik heb graag dat Islandpaw, Drizzlepaw, Flowpaw, Quietpaw, Larkpaw, Sleepingpaw en Riverpaw naar voren komen.” Nieuwsgierig wierp ze een blik op de apprentices. Maar de stemmen begonnen steeds luider te worden. Ongemakkelijk legde ze haar oren plat en schuifelde wat achteruit. Ze drukte de stemmen weg om ze niet te horen. Nu bewogen alle monden wel, maar er kwam geen geluid uit. Of toch niets dat haar oren bereikte.

Het was vermoeiend om geen geluid te horen dus moest ze toegeven aan de harde geluiden. "en Lilykit, stap maar naar voren.” Ze zag allemaal kittens naar voren stappen. En dan keek iedereen naar haar. Missingkit keek eventjes naar de grond en trippelde toen twijfelachtig naar voren. Ze wist niet eens of ze wel naar voren moest komen. “Jullie hebben de zes manen bereikt en zijn klaar om tot apprentices benoemd te worden. Ik vertrouw erop dat de mentoren die ik jullie toewijs alles wat ze weten op jullie zullen overbrengen,” Ze schuifelde heen en weer en keek toen naar haar moeder. Een smekende blik kwam in haar ogen. Kon Petalcloud haar maar helpen hiermee. “Fantasykit, vanaf deze dag zal je, totdat je je warriornaam ontvangt, bekend staan als Fantasypaw. Ik wijs je Silvergale als mentor toe.” Ze keek naar de kitten die nu een apprentice was. De stemmen waren zo hard, konden ze niet zachter praten? “Mallowkit jij zal vanaf nu bekend staan als Mallowpaw en ik wijs je Flameclaw als mentor toe. Missingkit, jij zal vanaf nu als Missingpaw bekend staan en ik heb Lynxfang als mentor voor jouw gekozen. Jaykit vanaf nu zal jij Jaypaw heten en Nightfire zal jou trainen. Lilykit jij heet tot je je warriornaam hebt ontvangen Lilypaw en ik wijs je Snowcrystal als mentor toe.” Haar oren schoten omhoog toen ze haar naam hoorde. Missingpaw... Nieuwsgierig trippelde ze naar Lynxfang. Heel voorzichtig raakte ze zijn neusje aan. Maar meteen schoot ze weg.

Missingpaw ging in een donker hoekje van het camp zitten. Ze was nog te zien, maar ze probeerde stilte in haar kop te vinden. Toen dat niet lukte ging ze liggen met haar poten over haar oren. Best een grappig zicht.

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de rots voor een Clanmeeting!" Larkpaw stond op toen hij de oproep hoorde en liep naar de plek toe waar er al een aantal katten zich hadden verzameld, waarna hij omhoog keek naar Wolftail, wat hem ergens wel een beetje verbaasde, want hij had eerder Dawnstar verwacht, maar dat maakte nu niet veel uit. "Het is weer tijd voor een ceremonie," Begon Wolftail "Dawnstar heeft het op dit moment erg druk, daarom zal ik in haar plaats de ceremonie lijden." Dat was wel te begrijpen. "Sommige apprentices hebben bewezen wat het inhoudt een echte warrior van Riverclan te zijn," Hij wachtte geduldig af op welke namen er gezegd zouden gaan worden, want wie weet zou zijn naam er ook tussen zitten. "Ik heb graag dat Islandpaw, Drizzlepaw, Flowpaw, Quietpaw, Larkpaw, Sleepingpaw en Riverpaw naar voren komen." Zodra hij zijn naam dan ook daadwerkelijk hoorde stapte hij naar voren toe. "Ik, Wolfgaze, deputy van Riverclan, vraag mijn voorgangers om neer te kijken op deze apprentices. Zij hebben hard getraind om jullie code te leren en zijn klaar om de Clan te dienen als echte warriors. Beloven jullie je te houden aan de warrior code en de Clan te beschermen, ook al is dit ten koste van je leven?" Hij knikte als bevestiging en wachtte tot het zijn beurt zou zijn om zijn warriornaam te ontvangen. "Dan zal ik jullie nu met de wil van Starclan jullie nieuwe warrior naam geven. Islandpaw vanaf nu zal je bekend staan als Islandbird. Drizzlepaw vanaf nu is jouw naam Drizzlestripe. Flowpaw jij zal nu bekend staan als Flowpetal. Quietpaw jouw naam zal Quietpace worden. Larkpaw vanaf vandaag heet je Larksong." Larksong, hij zou zeker trots zijn op die naam. Hij ging terug naar de groep met katten om naar de rest van de ceremonie te luisteren. Zodra de ceremonie dan ook afgelopen was zocht hij met zijn ogen naar Snowcrystal, alleen voor hij naar haar toe kon gaan kwam ze al naar hem toe en voelde hij hoe haar snuit zijn wang raakte. ''Gefeliciteerd, ik ben zo trots op je!'' Een warme glimlach vormde zich op zijn gezicht. "Bedankt." Zei hij, waarna hij een lik over zijn kop kreeg van zijn moeder. ''Ik kijk er naar uit om met jou op een patrouille te kunnen.'' Hij gaf Snowcrystal even kort een kopje en keek haar daarna weer aan. "Dat moeten we zeker een keer doen." Zei hij, dat was iets dat hij zeker wel een keer wilde doen met zijn moeder, vooral nu hij een warrior was geworden.

Lynxfang

Can you stay with me?

Standing in the Hall of Fame.
And the world's gonna know your name.

Een koude wind waaide door zijn vacht heen en vertelde de kater dat Leafbare daadwerkelijk aan zat te komen. Gelukkig hadden ze er nu een extra gebied erbij,maar Thunderclan zou vast een poging doen om het weer af te kunnen pakken. Lynxfang keek bedachtzaam rond en inspecteerde met zijn groene ogen het camp. Zijn blik bleef hangen op Wolfgaze die naar de rots liep en erop sprong. Lynxfang stond open en liep onder de welbekende woorden van Wolfgaze naar de rots toe. Meestal was het Dawnstar die de woorden sprak,was er iets mis met haar? Ze was toch hopelijk niet ziek. Gelukkig stelde de Deputy hem gerust. Ze was gewoon druk. Ontspannen ging Lynxfang luisteren naar de Ceremonie. Eerst waren de verse Warriors aan de beurt. Het waren er genoeg,mooi,de clan kon zeker wel meer Warriors gebruiken. Met de rest riep hij hun nieuwe namen. Toen de felicitaties voor dat moment klaar waren,waren de nieuwe Apprentices aan de beurt. Lynxfang keek glimlachend naar de opgewonden kittens die naar voren gingen. Jammer genoeg had hij tijdens zijn Apprentice ceremonie een andere opwinding gevoeld. Wel,deze hadden hopelijk niet de dwang om zichzelf enkel te trainen om de clan te kunnen beschermen en de andere clans te kunnen verslaan wanneer nodig. Hopelijk haalde ze zo af en toe een streek uit en ontdekte ze wat leven was. . "'Missingkit, jij zal vanaf nu als Missingpaw bekend staan en ik heb Lynxfang als mentor voor jouw gekozen." Lynxfang keek op en zag een licht poesje op hem af trippelen. Hij boog zijn kop en raakte haar neusje aan. ''Hoi Missingpaw,gefeliciteerd met je nieuwe naam"toen hij zijn ogen echter open deed was de Apprentice al weer verdwenen. Whut? Lynxfang ging wat verward zitten en luisterde naar de rest van de ceremonie.

Toen de ceremonie was afgelopen ging Lynxfang opzoek naar Missingpaw. Had hij iets verkeerd gedaan soms? Hij vond haar gelukkig weer terug in een donker hoekje van het camp. Ze lag met haar poten over haar oren en Lynxfang moest even glimlachen. ''Hé Missingpaw,alles oké?'' vroeg hij zachtjes aan haar en boog naar haar toe. ''Ik ben niet eng hoor en ik weet zeker dat we samen een goede tijd zullen hebben"hij dacht even na en kwam toen op een plan.''Wanneer wil jij het liefste beginnen met de training?''. Misschien had ze wel even tijd nodig om aan alles te wennen.

@ by AngelOfTheLord from Kickstart

Onderwerp: Re: 彡Riverclan Ceremonie 27 december