Ceremonie 3-5

'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen.' Schalde zijn roep door het hele SkyClan territorium. Tijd om wat extra leven in de Clan te stoppen. Veel van zijn Warriors waren een tijdje afwezig of niet helemaal bij zinnen. Het mocht niet zo door gaan want hij zag zijn Apprentices lijden onder de afwezigheid. Hoe moesten er nou goede Warriors komen die de Clan versterkte als ze schortte aan ervaring en training? De leider had al bepaald, tot zijn spijt, om sommige Apprentices een nieuwe mentor te geven. Duststar werd de laatste tijd vaak op gewezen dat zijn Warriors hun mentortaken niet goed vervulde. Zo jong als hij was wist hij dat het enorme irritatie wekte als je mentor neit zo enthousiast was als jijzelf. Onder hem zag hij al een paar katten verschijnen. Rustig wachtte hij af tot iedereen onder de richel zou staan zodat hij zijn toespraak kon beginnen. Een apprentice zou hij een mentor schenken en twee andere Apprentices kregen een nieuwe mentor. Kort zuchtte hij en staarde naar zijn witte sokjes. De kater had toch echt gedacht dat hij een goede keuze had gemaakt. Mentor en leerling zo bij elkarr gezet dat het wel moest klikken tussen de twee. Maar als een van de twee niet actief was..

'Alle eerst moet ik tot mijn spijt nieuwe mentoren uitdelen. Aangezien sommige van jullie nog niet klaar waren voor deze taak zal ik een Apprentices een nieuwe mentor geven.
Purplepaw, jij wordt getraind door Willowtear. Willowtear ik hoop dat je deze Apprentice alles bijbrengt weet je weet.' Kort keek hij naar zijn Clan. Vurig hoopte hij dat Willowtear wel de juiste mentoreigenschappen bezat. Het was niet fijn voor een Apprentice om steeds van mentor te moeten veranderen. De mentor werd een soort familie van je. Je beste vriend, de strenge leraar maar ook iemand bij wie je altijd terecht kon. Het was een belangrijk iemand en Duststar wou dat zijn mentors deze band behield met zijn leerling.
'En dan nu. Weaselkit. Kom naar voren!' Mauwde hij luid van trots. Een nieuwe Apprentice, en vast een zeker een nieuwe aanwinst.
'Weaselkit, je hebt de juiste leeftijd bereikt. Vanaf vandaag heet je Weaselpaw. Ik heb besloten om je eigenhandig te trainen.'
'Ivypaw, jij zal getraind worden door Blackstripe.' Hij glimlachte vriendelijk naar de Apprentices. Daarna liep hij vanaf de richel naar beneden om zijn leerling persoonlijk te ontmoeten.

Ergens niet mee eens? Gewoon pb'en!

Het vroege ochtendlicht wekte Weaselkit uit zijn slaap, het was vandaag de dag dat hij Apprentice werd. Opgewonden sprong hij op uit zijn nest, hij kon gewoon niet wachten op de ceremonie! Buiten het kamp klonk alleen het geluid van de wind, het was erg stil. Strompelend verliet hij de Nursery, de zon scheen fel en verwarmde zijn vacht. Het was geweldig weer en dat ook nog op de dag van zijn ceremonie. Een geluid trok zijn aandacht, met gespitste oren keek hij naar de richel waar zijn leider, Duststar stond. Zijn vacht straalde in het ochtendlicht, het was een mooi gezicht. Hij sprak de gewone woorden die hij altijd uitsprak wanneer hij een ceremonie uitvoerde, dat had hij al zo vaak gehoord in de Nursery. 'Alle eerst moet ik tot mijn spijt nieuwe mentoren uitdelen. Aangezien sommige van jullie nog niet klaar waren voor deze taak zal ik een Apprentices een nieuwe mentor geven.' Bij die woorden raakte hij opgewonden, maar hij was vast weer een van die laatste, zoals altijd..
Even verdween hij in zijn eigen gedachten, maar toen hij zijn naam hoorde sprong hij op. 'En dan nu. Weaselkit. Kom naar voren!' Een beetje zenuwachtig trippelde hij naar voren en keek naar Duststar. De machtige kater keek hem recht in de ogen aan en sprak: 'Weaselkit, je hebt de juiste leeftijd bereikt. Vanaf vandaag heet je Weaselpaw. Ik heb besloten om je eigenhandig te trainen.' Een warme glimlach verscheen op het gezicht van zijn mentor, hij, de Apprentice van de Clanleider! Hij kon gewoon zijn eigen oren niet geloven! Duststar sprong van de richel af en kwam naar hem toe. Een beetje onhandig raakte hij de neus van zijn nieuwe mentor aan en keek tegen hem op. Duststar was een grote kater, maar misschien kwam dat ook omdat hij klein was, maar hij was niet voor niets leider geworden. "Ik ben blij om uw Apprentice te zijn en ik zal u niet teleurstellen!" Zei hij op een kedive toon, dit was een van de mooiste dagen in zijn leven!

'Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen.' Schalde de roep van Duststar door het hele SkyClan kamp. Purplepaw hief opgewonden haar hoofd , vandaag zou ze een nieuwe mentor krijgen. Flashcoat had haar nooit mee uit trainen genomen , maar nu zou ze een echt goede mentor krijgen ! Snel sprong ze recht en trippelde enthousiast naar de hogesteen om naar duststar te luisteren. 'Aller eerst moet ik tot mijn spijt nieuwe mentoren uitdelen. Aangezien sommige van jullie nog niet klaar waren voor deze taak zal ik een Apprentices een nieuwe mentor geven. Purplepaw, jij wordt getraind door Willowtear. Willowtear ik hoop dat je deze Apprentice alles bijbrengt weet je weet.' mauwde Duststar vanaf de hogesteen. Met een kloppend hart trippelde Purplepaw naar Willowtear en raakte onhandig haar neus aan. Hopelijk zou ze een goede mentor zijn maar purplepaw had alle vertrouwen in haar .