I'm sorry! No, I am not.

Onderwerp: I'm sorry! No, I am not. vr 26 dec 2014 - 19:53

Met Draco een paar passen achter haar liep ze grinnikend tussen alle Rogues door, zoekend naar een geschikte kat. Ze begon alvast te huilen toen ze afliep omhaal doel, een zwart witte kater met groene ogen. Hij zag er ook goed uit, voor zijn leeftijd in ieder geval. De tranen nu hevig over haar wangen rollend ging ze voor hem zitten, hem hulpeloos aankijkend. "Help..." Fluisterde ze, angst duidelijk te horen in haar stem.

Tag: Thor & Draco

"Help..." Een bruine huilende poes kwam naar hem lopen. Hij trok zijn ogen open en keek haar verward aan. Bij de poes zat een witte kater. Thor zat onder een grote boom, de blaadjes waren er al niet meer. En ze lagen rond de katten. Het was zonnig voor deze tijd van het jaar, maar wel zeker koud. Nogmaals keek hij in de ogen van de poes, die echt angst leken uit te stralen. Of hij het moest vertrouwen wist hij nog niet zeker. Zo onopvallend mogelijk snoof hij in de lucht om hun afkomst te herkennen, maar door de dode blaadjes om hem heen kon hij niet herkennen of het rogues of bloodclanners waren. "Ik weet niet of ik u kan helpen mevrouw."besloot hij te zeggen. Hij tilde één van zijn poten op klaar om weg te rennen als het nodig was.

Met een grijs op zijn gezicht volgde hij Raza. Ze had hem niet echt uitgelegd wat haar plan was maar Draco kende haar technieken. Het enige wat hij moest doen was zichzelf in het toneelspel stoppen. Gelukkig had hij met Stone kunnen oefenen. De kater antwoordde en hij zette een gemene grimgras op. Dit was een goed slachtoffer dat ze niet zomaar konden laten lopen. Met een onverwachte sprong viel hij Raza aan, waardoor het leek alsof hij de hele tijd al de bedreiging was geweest. Zodra de kater hem aanviel om de poes te verdedigen kon Raza het afmaken. Tevreden met zijn eigen slimheid zette hij zijn tanden in Raza's nek. Natuurlijk beet hij niet door, maar dat wist de Rogue niet.

Ze bleef de kater aankijken toen Draco op haar sprong, waarbij ze zich makkelijk vallen en schreeuwde uit zogenaamde pijn. "Help alsjeblieft help!" Smeekte ze naar de kater, haar stem zacht om te doen alsof Draco haar stembanden had geraakt, hoewel zijn tanden totaal geen pijn brachten in haar dikke vacht.

Uit het niets sprong de witte kater op de bruine poes. Thor opende zijn ogen geschrokken. En wist kort niet wat hij moest doen. Het was heel apart hoe dit was gegaan."Help alsjeblieft help!"slaakte de poes. Thor besloot zijn nagel in over zijn rug te halen. Snel zette hij zijn tanden in zijn rug en sleurde hem van de poes af. Zijn klauwen leken diep in zijn huid te komen en zijn tanden beten gewoon hard door. Daarna sprong hij achteruit, bang voor de slag van de ander. Bang stonden zijn haren omhoog en hij begon te blazen."Waar is dat in hemelsnaam voor nodig?!"zei hij boos. Daarna stapte hij nog wat naar achteren. Nog had hij een bang gevoel achterin zijn hoofd. Een echt gevecht dat had hij nog nooit gehad.

Zijn perfecte plan ging perfect. De wonden voelde hij nauwelijks maar ondertussen vertrouwde de Rogue Raza nu. Blazend keek hij naar de zwart witte kater. 'Laat ons met rust. Ze heeft me bedrogen en nu gaat ze ervoor boeten.' Gezien het feit dat ze niet heel veel verschilde in grote zou het best kunnen. Draco had geen idee hoe oud de bruine poes eigenlijk was. Met een grom stortte hij zich op de kater. Met een draai zorgde hij ervoor dat de onbescherme e NIK van de kater nu vrij was voor Raza. Ze kon doen wat ze wou terwijl hij deze kater tegenhield.

"DRACO STOP!!" Riep ze, huilend, alsof ze ooit van deze kater had gehouden. "D-doe hem geen pijn. Neem mij dan." Ze wou er actie in houden, dit toneelstukje duurde voor haar nog veel te kort dus zou ze de kater nog even sparen. "H-hij heeft niks gedaan. H-het spijt me, dat ik om uw hulp vroeg. H-hij is g-gewoon te sterk." Sprak ze, eerst tegen Draco maar daarna haar blik op de zwart-witte kater gericht.

"Laat ons met rust. Ze heeft me bedrogen en nu gaat ze ervoor boeten." zei de witte kater. Geschrokken keek Thor naar de ander. En zoals verwacht vloog de kater bovenop hem. Hij vloog achterover met zijn rug op de grond en probeerde met zijn poten de kater van zich af te duwen, tevergeefs. Door al zijn bewegingen wist hij overeind te komen op zijn vier poten. De kater draaide en zorgde ervoor dat Thor niet weg kon. De bruine poes stond achter hem en begon ineens te schreeuwen:"H-hij heeft niks gedaan. H-het spijt me, dat ik om uw hulp vroeg. H-hij is g-gewoon te sterk." Thor keek kort naar de poes achter zich."G..geen probleem." zei hij op een zachte toon. Een wond op zijn rug begon te prikken en te bloeden. Het liep langs zijn zij naar beneden. Zijn dunne ondervoedde lijf rilde er van. Kort sloot hij zijn ogen. 30 seconden liet hij de pijn zijn gang gaan. Het prikte en het voelde akelig. Maar na die 30 seconden sloot hij het buiten. 30 seconden aandacht was meer dan genoeg. Opnieuw kwamen zijn haren omhoog en een hard his-geluid klonk naar de kater.

Niemand kon beweren dat hij niet slim was. Zijn plan werkte perfect. Natuurlijk wist hij niet precies wat Raza's plannen waren maar zijn eigen doel was dood. Zo ver ging het toch niet komen. Dus was hij ook tevreden met halfdood. 'Niks gedaan? Genoeg om jullie beiden te straffen.' Door deze woorden leek hij de grote vijand van de twee. Als de rogue eens wist dat hij het echte gevaar aan het helpen was. De bruine poes leek nog even door te willen gaan. Draco vond het geen probleem. Zijn nagels gingen over de kop van de kater die net zijn ogen had gesloten. Geluk voor hem, want anders hadden Draco's klauwen nu in zijn ogen gezetten. Meteen daarna begon de rogue te hissen en hij gromde ook zacht. Zijn ogen boorde zich in die van de rogue. Als het aan hem lag gingen ze het nu eindigen, maar Raza's wil was wet.

Ze kon het niet helpen maar trots voelen om de kater, hij deed het behoorlijk goed. De andere kater was inmiddels aan het jammeren, iets wat er behoorlijk hilarisch uit zag. Een paar seconden liet ze ze naar elkaar grommen, waarna ze soepel omhoog sprong. Raza begon hysterisch te lachen, eng bijna. Met sierlijke passen liep ze eerst langs Draco, waarna ze kort in zijn oor fluisterde. "Well done." Ze glimlachte naar de Rogue, een sluwe, gemene glimlach. "Oh... poor soul. Falling so badly for an act, so kindly." Ze grinnikte, het was geweldig. Rustig haalde ze één poot omhoog om haar nagels perfect uit te klappen. Toen ze deze neer zette gebruikte ze de andere om de kater omver te duwen, een prachtig gezicht in haar ogen. "Weetje, voor je leeftijd zie je er niet al te slecht uit... Jammer dat wij dat gaan verpesten." Ze legde de nadruk op wij, laten wetend dat Draco zich er mee mocht bemoeien. Team work, één van haar goede punten, uitgewerkt met haar zus.

Onderwerp: Re: I'm sorry! No, I am not.