What are you doing here? (Draco)

De gevlekte poes sloop verder. Haar blik stond strak gericht op de muis enkele voslengten voor zich. Het beeste trippelde zachtjes rond zijn hol heen en weer, maar niet voor lang. Spottedrain wiegde zachtjes heen en weer voor ze het nietsvermoedende diertje besprong. Een moment later hing het dier slapjes tussen de krachtige kaken van de Thunderclanpoes. Ze begroef het dier onder een laag aarde en rottende bladeren om later op te halen. Zachtjes draafde de poes verder, scherp om elk geluidje op te vangen. Toen drong een smerige lucht haar neus in. 'Vos..' De poes krulde haar lippen op en siste van verontwaardiging. Ze zou later wel aan haar Deputy vertellen dat er een vos rondliep op Thunderclan-territory. Voor nu meed ze het beest, wat nog meer walging bij haar opriep dan een pasgeboren kittypet. Nieuwe geuren drongen haar neus binnen. Muis, Eekhoorn, Vos, Maar bovenal kat. Het rook niet als een clankat, maar had ook niet de zoete geur van kittypet. Het was dus een Rogue of Bloodclankat die zich of op Thunderclan-territory bevond, of naar haar zin veel te dichtbij. Terwijl ze een kwade sis onderdrukte, sloop ze dichter richting de kat.

Met een tevreden grijns liet hij zijn tanden in de rug van de muis zinken. Een krak maakte duidelijk dat er geen leven meer in het beest zat. Tevreden liet hij het op de grond vallen. Met zijn tong verwijder hij het bloed van zijn lippen. Nadat hij de muis zorgvuldig had weggeborgen concentreerde hij zich zich weer op andere geuren. Het anders wat hem opviel was een vos, dichtbij. Onmiddellijk was hij waakzaam. Zijn ogen gleden over de omgeving tot hij de rode vacht spotte. Helaas had de vos hem ook al opgemerkt. Beide negeerde ze de derde kattengeur toen ze begonnen met het gevecht. Zijn klauwen boord de zich in de kop van de vos terwijl het beest zich vastbeet in zijn poot. Haastig nam hij een sprong achteruit en draaide zich om. Met snelle bewegingen schoot hij heen en weer. Zijn blik viel op de derde kat, waarschijnlijk een Thunderclanner. Met een sprong landde hij naast haar. De vos die achter hem aankwam richtte zich nu op de poes. Tevreden ging hij zitten en keek toe. De kattin mocht het verder uitzoeken.

Spottedrain volgde de geur tot net voor de grens. De walgelijke vossenlucht die ze zojuist had geroken was nu veel sterker en ze hoorde een eindje verderop gegrauw. Nieuwschierig ging ze erop af, vastberaden een gevecht aan te gaan. Toen ze dichterbij kwam zag ze een witte kater, verwikkeld in een gevecht met de vos. Plots deed de kater iets totaal onverwachts. Hij sprong op en landde naast haar, waardoor de vos haar nu als nieuw doelwit zag. Een jong beest was het, blijkbaar toonde het weinig ervaring met genadeloze krijgers als zij. Met een snelle reactie kon ze de vos ontwijken en ze keek de witte kater sissend aan toen ze hem tevreden langs de zijlijn zag zitten. 'Vossenstront!' Spuugte ze en ze sprong op de vos, om haar klauwen diep in het vlees rond zijn schouders te laten zinken. Met een woeste brul schudde het beest haar af en kwam ze al neerploffend op de grond terrecht. De vos haalde uit met zijn poot waardoor een grote oudere snee op de poes haar kop weer openging. De gevlekte kattin sprong met scherpe uitgestrekte klauwen op de vos en boorde deze diep in zijn nek. Bloed welde op langs haar poten en de vos sloeg een pijnlijke kreet. Met rechtovereindstaande vacht en ontblootte tanden siste ze de vos na, voor deze de struiken invluchtte. Nog geen moment later richtte ze zich op de witte kater. 'En' Begon ze met tot spleetjes geknepen ogen. 'Je mag kiezen. Vechten of vluchten'

Het zag er naar uit dat deze poes best kon vechten. Ze vocht met de vos terwijl hij ontspannen toekeek. Algauw had ze het beest weg gekregen. Sarcastisch begon hij te juigen. De grote thunderclanpoes had het voor elkaar. Natuurlijk was hij haar volgende doel. Angst voelde hij echter niet. Ze was ouder maar dat betekende niet dat ze beter was. Grommende ontblote hij zijn scherpe tanden. 'Persoonlijk ga ik voor vechten.' Langzaam kneep hij zijn ogen tot spleetje en kwam overeind. Zijn lichaamshouding was gespannen. Iedere beweging van de kattin volgde hij met samengeknepen ogen. 'Malfoy is de naam, onthou het maar.' Sissend zette hij een stap dichterbij. 'Kan je in Starclan mooi vertellen wie je heef vermoord.'

'Het ziet ernaar uit dat maar een van ons ooit in de Starclan zal komen.' Miauwde ze terwijl er een speelse grijns over haar mond rolde. 'Of toch niet.' Blijkbaar kende de kater haar duistere aard niet, maar ze was beslist loyaal aan haar clan. Dus misschien toonde de kater toch ergens zijn gelijk. Bij die gedachte wierp ze zich op de witte kater en klampte ze zich vast aan zijn schouders. 'Zeg hallo tegen mijn schatjes' Miauwde ze met een sadistische ondertoon in haar stem terwijl ze haar abnormaal lange nagels uitklapte en deze tot ver in zijn zachte vlees boorde. Misschien kon deze kater ook vechten, maar na alle Rogues en Bloodclankatten waar de lapjespoes tegen gevochten had was ze niet bepaald onder de indruk wat zwerfkatten betrof. Het zou eerder een verassing voor haar zijn als deze kater zijn eigen eer wist te redden tegenover haar manen krijgservaring. 'Owja, en denk voortaan twee keer goed na voor je een gevecht aangaat met een Thunderclanwarrior' Voegde ze er sissend achteraan.

Zuhtend rolde hij zijn ogen, een gewoonte die hij echt moest afleren. 'Die gene zal ik wel zijn.' Sarcasme droop van de woorden toen hij sprak. Starclan was mousedung, waarom snapte deze idioten dat niet? Al gauw had de poes gewonnen. Ze kon ehct beter vechten dan hij had verwacht. Draco ging niet opgegeven en dus miauwde hij een sarcastische 'hallo.' Vervolgens beet hij op zijn tong om niet te kreunen. De klauwen van deze poes waren best scherp. Hier ging ze voor boeten! [b]'Ik heb alle opties overwogen en besloten dat ik best kon winnen van een kittypet.'[/b Met zijn klauwen in de flank van de poes vocht hij terug. Draco ging niet opgeven. Nope, dat zou deze kittypet gaan doen.

De gevlekte kattin begon te grijnzen toen ze de kater lastig zag kijken en voelde al meteen aan dat ze een zwakke plek van hem had ontdekt. Ze besloot net door te gaan met haar klauwen in zijn vlees drukken toen de kater zijn klauwen in haar flank zette en de poes verontwaardigt losliet. De kater kon dus wel vechten. 'Wel' Begon ze terwijl ze de zijn blik zocht. 'Ik kan zo mijn clanmaatjes erbij roepen' Een kille blik verscheen over haar gezicht. 'Maar ik vind het leuker om je wat vechtlesjes te geven' Met een lange haal van haar klauw greep ze de kater zijn schouder weer vast en probeerde ze een grote snee erin te rijten. Een stemmetje in haar achterhoofd zei dat ze moest stoppen, en de kater enkel en alleen moest verdrijven van het terratorium. Maar haar gevoel wou meer, ze wou bloed zien. Ze wou dat elke indringer afschuw zou voelen voor de Thunderclan. De grijns op haar gezicht werd breder en het puntje van haar tong stak tussen haar tanden door naar buiten.

Zijn poging tot aanvallen lukte en hij grijnsde alweer. Deze pooes kon hij best verslaan. Op haar eigen territorium. Dat zou haar pas leren. 'Ik denk dat een hele clan van jullie kittypets nog niet genoeg is om een kitten te verslaan.' Helaas toonde de Warrior na zijn woorden het tegenovergestelde. Een zachte Kreun verliet zijn mond. De klauwen van de poes waren pijnlijk, maar ze waren lang niet pijnlijk genoeg om hem tegen te houden. Door dat hij kleiner was dan de kattin vond hij al gauw een ontnsappings manier. Draco rolde onder haar door en kwam overeind. Doordat hij de poot van de poes had meegenomen tijdens zijn beweging moest ze nu wel haar evenwicht verliezen. Meteen zette hij zijn poten op haar zei. 'Maar wij Blooclanners handelen het wel alleen af.'

Onderwerp: Re: What are you doing here? (Draco)