Frozen liep langzaam langs de rand van het kamp, hij hield de wacht, en hij was erg verveeld. Hij had al niet heel veel gedaan vandaag, maar zo weinig had hij dan ook echt niet verwacht. Zijn ogen waren net gewend aan het duister toen Hij een vage schim opmaakte.
Het kon zo zijn dat het iemand anders was, maar het was niet zo dat dat iemand was die hij kende. Frozen Hield zichzelf op zijn hoede, en liep langzaam naar de schim toe, en net op het einde sprong hij erop af en drukte deze tegen de grond.