{OPEN} It stinks

Een brutaal ding was ze, ze deed voornamelijk ook gewoon wat zij zelf wou. Ze bepaalde ook vaak genoeg wat te doen tijdens de trainingen. Was Ravenheart niet het soort kat waar makkelijk overheen te lopen viel. Dat was maar goed ook, voor de jonge Roughpaw. Anders zou het niet goed komen. Roughpaw was wel het soort poesje die je op haar plek zetten moest.
Het bruin-cypers poesje snoof de lucht op, en begon te lopen. Ze was nieuwsgierig naar de Carrionplace. Ze had deze plek wel al gezien, maar niet grondig, gezien het ook een vrij gevaarlijke plaats was. Ze zette af met haar achterpoten en ging er op af, tot ze er kwam. Ze werd overweldigd door een vieze, stinkende, rottende geur. "Yuck!"

Ook Shadysedge baande zich een weg door de stinkende drassige plek. Met opgetrokken neus keek ze om zich heen. Het zag er kaal, verlaten en mistroostig uit. Desondanks was dit nog best een plek waar je goede prooi kon vangen, en dat was iets wat de Clan altijd kon gebruiken. Helaas was haar gedrevenheid haar al weer in de poten gezakt. Het was haar eigen plan om iets te vangen voor de Clan, tot dat ze weer een taak opgelegd kreeg. Ze mocht niet jagen in de Carrionplace, maar dat interesseerde haar geen donder. Met gespitste oren liep ze verder, haar donkere vacht paste perfect bij de omgeving. Tot haar verbazing viel haar oog op een jonge apprentice, de naam was ze voor een aantal secondes kwijt. Toen ze de poes herkende als Roughpaw sprak ze haar ook aan. "Zeg, Roughpaw. Wat doe jij hier?" Vroeg ze met een kleine grijns. De apprentice was een dondersteen en dat sprak haar altijd wel aan.

Nu ze Carrionplace zo zag, gingen er twee dingen door haar heen. Nieuwsgierigheid om nog verder op onderzoek uit te gaan, of het de rug toe te keren en niet meer om te kijken naar deze smerige plek. Ondanks dat het tot Shadowclan territorium behoorde, vond ze het toch meer smerig dan aangenaam. Tevens was het iets waar je voor nood gevallen naar toe ging, en niet gewoon voor de fun. Toen ze een volwassen stem achter haar hoorde verstijfde ze kort, maar keek al snel om met een brutale grijns. "Voor jou de zelfde vraag," klonk haar jonge stem.