From where this pleasure?

Onderwerp: From where this pleasure? zo 11 jan 2015 - 20:39

De jonge elder lag net voor de elders den. Hoewel de grond koud was was de warme sunhigh zon warm op haar pels en genoot ze van hoe haar bruine vacht langzaam opwarmde. Toen ze geluid naast haar hoorde bracht ze langzaam haar hoofd omhoog en staarde in de richting van het geluid al kon ze niets zien Ze duwde haar neusje in de lucht en dronk de geur op voor er een glimlach rond haar lippen gleed en ze haar blinde ogen snorrend sloot. "Narrowkit ben je op onderzoek?" Vroeg ze liefdevol en warm richting haar neefje.

-Narrowkit eerst

Narrowkit liep de elders den binnen. Hij was opzoek naar zijn tante. Die hij nu voor het eerst zou ontmoetten. De kat keek omhoog van een bekende maar zachte stem. Wat waarschijnlijk zijn tante breakingdawn zou moeten zijn. "Nee hoor Tante, ik was opzoek naar u." Zei de kat opgewonden, maar toch geschrokken. Haar rechter oog was helemaal verbrazeld. Hoewel haar linker oog het nog perfect deed.
De kat ging bij haar zitten. Hij drukte zijn neusje tegen haar vacht als begroeting. "En, hoe is het met u?"

Zijn stem liet haar glimlachen. Ze had zijn stem nog niet vaak gehoord maar wist nog precies hoe het kleine beestje er uit had gezien als kitten en wist ook precies hoe hij rook. Ze duwde haar grote lichaam iets omhoog en knipperde. Ze wist dat haar gelaat er schokkend uit moest zien voor het jonge beestje maar ze hoopte dat hij haar als normaal zou zien. En ze was blij dat voor zover ze begrepen had haar andere oog er nog goed uitzag al zag ze er alleen maar vlekken mee. Zoals nu zag ze de bruine vlek die haar neefje moest zijn. "Nou ik ben blij dat je bij mij op bezoek komt. Het is hier vreselijk saai met al die rare oude katten hier." Grinnikte ze zachtjes en likte over zijn kopje. "Met mij gaat het goed. Ik geniet heerlijk van de rust hier." Grinnikte ze zachtjes.

Narrowkit moest lachen van haar reactie. Had hij tenminste nog zijn tante waarmee hij nog wat kon lachen. "Tja, u heeft het maar goed. Maar ik heb alleen een ander probleem. Zie, blijkbaar heeft
Creamypaw ooit een belofte gedaan aan papa." Hij keek even of zijn tante niet in slaap was gevallen en begon weer. "En dat was dus dat hij op ons zou letten wanneer hij er niet meer zou zijn. Maar" Hij slikte even. "Het probleem is, ik mag die kater niet zo. Het gaat wel weer over hoor, daar niet van. Alleen zint het me nu niet zo. Ik mis papa vreselijk! En ik zou later net zoals hem willen worden. Een loyale sterke warrior."

Breakingdawn glimlachte zacht maar draaide haar hoofd bij toen het jonge katertje begon te spreken. Hij sprak over het neefje van Butterbell en ze trok even met haar oren. "Een belofte?" Mompelde ze vragend en likte even over haar poot voor ze zachtjes zuchtte. "Creamypaw was hele goede vrienden met je papa. En hij mist hem enorm net als jij en iedereen lieverd. Geef hem een kans om te laten zien dat hij voor je wil zorgen?" Fluisterde ze zachtjes en glimlachte warm.

Narrowkit dacht na over wat ze zei. "Ja, dat kan wel maar nu nog niet. dat duurt even."
Hij trok zijn glimlach op en keek omhoog, recht in de ogen van zijn tante. "Maar laten we het over wat anders hebben. Tante, heeft u dapper gevochten? Ontremd het gewonden oog?" Mauwde de kat nieuwsgierig.

Met een zachte glimalch keek ze richting de kitten en duwde zichzelf even tegen het kleine pluizenbolletje. "Natuurlijk lief neefje van me. Iedereen wil jou alle tijd geven die je nodig hebt. Niemand zal je overhaasten dat beloof ik je." Spinde ze liefdevol en gaapte even voor ze over haar poot likte. De vraag van de kit deed haar even slikken en ze sloot haar ogen langzaam. "Mijn oog.." Ze zuchtte. "Ik was op border patrol toen er ineens een Rogue kat kwam. Ik heb hard gevochten en de kat weggejaagd. Maar de kat heeft.. haar markering achtergelaten. Ze had mijn arme staart ook nog eens gebroken." Ze bracht haar pluizige staart omhoog en grinnikte zacht. "Maar ik kan met mijn andere oog ook niet goed meer zien dus ben ik elder geworden zodat ik mooie verhalen aan jou en je siblings kan vertellen lieverd."

Wretchedpaw's wond was bijna genezen. Er zat een grote dikke korst en Wretchedpaw kon eindelijk weer normaal lopen. Ze had zich bedacht dat het leuk zou zijn om even bij haar moeder op bezoek te gaan in de elder den. Trippelend liep ze door de ingang van het muffige hol. Hier en daar lagen katten en daartussen trof ze ook haar moeder aan. Voor haar moeder stond er nog een bekende kat. Het was haar neefje Narrowkit. Ze stonden druk te praten. Het leek Wretched wel gezellig en ging erbij staan. "Hi mam, gaat het al weer beter met je oog?" begroette ze Breakingdawn. De wond op haar oog zag er pijnlijk uit, maar zo te zien was het wel aan aan het genezen.

Narrowkit luisterde met volle aandacht naar wat de poes vertelde. Tot ze onderbroken werden door een andere stem. De kat hief zijn kopje op. Tegenover hem stond een sneeuwwitte poes. Hij herkende haar als zijn nicht. "Hey nichtje!" Zei de kat met een knikje. Alhoewel hij haar ooit maar een keer gezien meende te hebben. Maar nog nooit had hij echt met haar oog tot oog gepraat. Hij vond het gezellig dat zijn nichtje er ook nog bij kwam.

Narrowkit begroette haat terwijl ze dichterbij kwam. "Hi, Narrowchi!" zei ze vrolijk. Voor katten die ze schattig vond of kleiner waren verzon ze bijnamen. Dat maakte haar vrolijker dan ze al was. Ze had nog nooit met Narrowkit gesproken, maar ze wist wel dat het haar neefje was. In Riverclan had ze veel familie, maar ze praatte nooit veel met ze. Wretchedpaw praatte sowieso nooit veel met andere katten, terwijl ze het eigenlijk wel gezellig vond. Precies daarom vond ze het leuk om bij haar moeder op bezoek te gaan. Daarbij trof ze ook nog een neefje aan, wat ze super gezellig vond. Twee vliegen in een klap.

De tabby poes was nog net niet uitgesproken toen ze een andere geur haar kant op kwam. Een spin gleed over haar keel terwijl ze zich omdraaide en haar dochter een warme lik over haar kopje gaf. "Hey lieverd." Fluisterde ze liefdevol en glimlachte warm naar het meisje. "Ja het gaat stukken beter, dankzij Flameclaw begin ik meer en meer op mijn andere zintuigen te werken." Ze glimlachte warm en strekte zich iets uit. "Het word maar gezelliger en gezelliger hier. Ik zou zowaar zeggen daat met jullie ik hier uit vrije wil in dit nest zou bllijven liggen." Ze grinnikte zachtjes en draaide haar hoofd even naar haar dochtertje. "Heb je trouwens al nieuws van Battlepaw? Niemand wil me er over informeren." Mompelde ze zahchtjes.

Haar moeder gaf een warme lik over het bolletje van Wretchedpaw. Het deed haar herinneren aan haar kitten tijd in de nursery, met mam, haar zusjes en broertje. Wretchedpaw keek verbaasd op. "Battlepaw? Is er dan iets met hem?" vroeg ze verbaasd. Terwijl ze in de medicine cat den lag, had ze haar broertje en zusjes niet gezien. Ze wist nergens van. Schijnbaar was ze niet de enige met haar kleine drama's. Zo verbaasd was ze er eigenlijk ook niet over. Ze sprak familie bijna nooit. Misschien was het eens tijd dat ze daar wat aan moest doen. Wretched zou binnen kort warrior worden en mocht zich wel wat volwassener gedragen. Maar jong zijn was zo leuk...

Onderwerp: Re: From where this pleasure?