Slowly fading

Onderwerp: Slowly fading do 11 dec 2014 - 18:22

L I T T L E S T R E A M

'When you leave, my colors turn to g r e y.'

Met een regelmatige pas in haar pootstappen baande de poes zich een weg naar het kleine meer toe. Eens ze hier gearriveerd was liet ze zich neerploffen op haar achterwerk en staarde ze met haar heldere groene ogen naar het wateroppervlak. Zoals gewoonlijk weerkaatste het water haar spiegelbeeld, vreemd genoeg zoals 'ie echt was. Iedere keer dat de wind het water met zich mee droeg, begon haar spiegelbeeld te vervagen. Maar zodra er geen wind meer was, kon ze zichzelf weer perfect zien. Het klopte ergens dan ook wel. Iedere keer als de poes met een probleem in conflict kwam, voelde ze zich zwakker en minder zelfzeker. Maar eens ze haar leven weer op rails kreeg, was hier geen enkele sprake meer van. Het was best vreemd, maar tegelijkertijd ook doodnormaal hoe een simpele weerkaatsing van je spiegelbeeld zoveel over jezelf kon vertellen. Maar goed, daarvoor was ze niet naar hier gekomen. Voorzichtig bukte de poes zich voorover zodat ze het ijskoude water naar binnen kon lepelen met haar tong. Het voelde aan als een stomp in haar maag, echter had ze geen andere keuze. Ze was uitgedroogd, en dit was het enige meertje dat nog niet geheel bevroren was. Echter schoot de poes weer overeind toen ze achter haar beweging hoorde. "Wie is daar?"

{Open~}

Onderwerp: Re: Slowly fading vr 12 dec 2014 - 12:12

Omdat één van de Apprentice's 's ochtends zo'n drama had gemaakt, was hij al redelijk vroeg wakker geworden, en daarna kon hij natuurlijk niet meer in slaap vallen. Hij was dus maar, met veel tegenzin, omgestaan, en had zijn vacht terug mooi proper gemaakt, om daarna het Territory in te trekken. Misschien kon hij proberen prooi te vangen. Of de jacht- en sluiptechnieken oefenen die Slenderstep hem probeerde bij te brengen toen hij een kitten was. Hij zou nog wel zien. Hij trok een beetje door het Territory, en bleef soms even stilstaan om te kijken of hij al beter geuren kon onderscheiden dan dat hij eerst kon, maar zonder weinig succes. Hij dacht niet dat hij ooit aan de geur zou kunnen herkennen welke kat er op hem af zou komen. Alle andere katten leken dat te kunnen. Licht grimmig liep hij verder, en kwam uit bij Little Creek, waar hij een poes zag zitten. Ze was aan het drinken, en hij huiverde in haar plaats. Hij durfde te wedden dat het ijskoud was. Ze draaide zich om naar hem, toen ze hem hoorde. "Wie is daar?" Hij herkende haar als Littlestream. "Dawnpaw," zei hij, en keek even naar de grond.

+Als ik mag :')

Onderwerp: Re: Slowly fading vr 12 dec 2014 - 14:43

L I T T L E S T R E A M

'When you leave, my colors turn to g r e y.'

Zodra de poes het gestalte van een jonge grijze kater zag verschijnen moest ze even opgelucht zuchten. 'Dawnpaw,' Stelde hij zichzelf voor, waarna ook Littlestream hem herkende. Was hij niet een zoon van Snowynight en Thrushdive? Dat betekende dus eigenlijk dat zij hun pleegtante was. Een kleine glimlach sierde haar gelaat toen ze enkele stappen naar voren nam, haar groene blik op het kopje van de apprentice richtende. "Goedendag Dawnpaw. Wat brengt jou naar hier?" Vroeg ze dus maar waarna ze terug rustig ging zitten. Nu ze hier toch waren konden ze beter gelijk eens een gesprek houden. Ze had niet zo'n goede connecties met de kittens waar zij tante van was, en dus wou ze hier verandering in brengen.

Onderwerp: Re: Slowly fading zo 14 dec 2014 - 17:29

Hij hoorde de poes opgelucht zuchten, en daarna stelde hij zich voor toen de poes vroeg wie hij was. Littlestream deed een paar passen naar hem toe, en glimlachte. "Goedendag Dawnpaw. Wat brengt jou naar hier?" vroeg ze, en ze ging zitten. Zelf ging hij ook zitten, en keek naar de poes. "Ik weet het niet echt, om eerlijk te zijn," antwoorde hij eerlijk. "Ik vind Little Creek denk ik gewoon het leukste plekje om te zijn." De Apprentice keek Littlestream aan, en glimlachte even. "En u?"

+Sorry, kort (A')

Onderwerp: Re: Slowly fading