The A Doc 3682 Afwezig "Whatever"
| |
| Onderwerp: Re: Drained zo 8 feb 2015 - 13:50 | |
| "Denk je dat dat fijn is voor mij?", Hij keek haar even aan met zijn kalme, lege blik. "Dat jullie elkaar constant in de haren zitten?" Hij snoof even zachtjes en kwam ook overeind, net als zijn broer een tijdje later ook. "Ik hou van jullie allebei, ik wil geen kant kiezen.." Hij schudde enkel het hoofd, waarbij hij luid zuchtte. "je hoeft geen kant te kiezen. Want als puntje bij paaltje komt, zal je toch aan Lurk zijn kant staan, want hij is er tenminste altijd zodat je geen pas kan zetten zonder vermoord te worden door een vlieg." Hij vernauwde zijn ogen lichtjes. "Ik hoef niemand aan mijn kant," zei hij ietwat nors en bot. "Je houdt van de schim van de kitten die ik was, Windpaw, ik ben niet meer Dawnkit, ik ben Dawnpaw, en die is niet meer hetzelfde." Hij keek even schuin naar zijn broer. "Ik ben hier enkel en alleen om te doen wat ik moet doen, niemand heeft me voor iets anders nodig. Ik ben neutraal, ik ben geen kant, kies dan ook niet voor mij," En met die woorden draaide hij zich om en wandelde hij weg.
{Lurkie is topic uit~}
|
|
Bunny 2607 Actief "They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"
| |
| Onderwerp: Re: Drained wo 11 feb 2015 - 15:05 | |
| De woorden van Dawnpaw kwetsten haar echt. Ze kon het niet beschrijven, ze wist niet goed waarom, maar het was duidelijk te lezen in haar ogen. Ze keek naar haar tabby pootjes. Lurk zei nog dat niemand zijn kant hoefde te kiezen, maar snapte hij het dan niet? Snapte iemand het? Ze keek de grijze tabby, die wegliep, aan. Ze zuchtte even en rende toen achter hem aan. Met een ferme blik in haar ogen stond ze voor hem. "Is dat hoe je mij ziet?", vroeg ze, teleurgesteld. "Als een zwakke poes, die bij iedere stap vermoord zou kunnen worden door een vlieg?" De blik in haar ogen werd kwaad. "Want dan moet jij eens goed luisteren!" Ze zette nog een stap naar voren, zodat ze neus aan neus stonden. De grote tabby was bijna even groot, als het niet groter was, als haar broertje. De spieren rimpelden onder haar vacht, want om energiek te zijn heb je kracht nodig. Ze was veel gegroeid sinds ze kleine kittens waren. "NIEMAND zal mij zwak noemen!", gilde ze, woedend nu.
|
|