About what you said... [Spottedwish]

Ze was zelf niet naar de deputyceremonie gegaan. Ze had het een beetje half gehoord, vanuit de apprentices den, maar ze had weinig verstaan. Whitelion was blijkbaar deputy geworden. Ze kende hem niet echt en ze wist niet goed wat ze ervan moest denken. Ze wist dat hij en Lionroar niet bepaald beste vrienden waren geweest, maar wat betekende dat? Ach, veel maakte het niet uit. Er zou niet veel veranderen, toch? Er moest nog steeds getraind, gejaagd, gepatrouilleerd worden. En gevochten.
Toch zat Crowpaws kop vol twijfels. Niet door Everstars keus, maar door Spottedwish' reactie daarop. Crowpaw had er later katten over horen praten. De poes leek werkelijk te geloven dat haar vader onschuldig was. Kon dat waar zijn? Crowpaw had gewoon aangenomen dat hij de moordenaar was, anders zou hij niet verbannen zijn, maar nu begon een lichte twijfel zich te vormen. Ze moest met Spottedwish praten.
Ze zocht een tijdje en wonder boven wonder vond ze haar vrij snel. Haastig liep ze naar haar toe. "Spottedwish", vroeg ze voorzichtig. "Mag ik iets vragen?"

Of men haar nu anders bekeek? Ja, maar aangezien ze dat al deden vanaf Lionroar's zogezegde verraad deerde het haar niet echt meer. In plaats daarvan negeerde de poes de katten die haar vreemde blikken toewierpen, en focuste ze zich volop op haar taken. Daarbij ha ze haar mond open getrokken tegenover Everstar, dus was het misschien maar beter dat ze zich nu even gereisd hield en aantoonde dat ze zowel loyaal was aan de clan als aan haar leider. Enkel niet aan Whitelion. Ze had daar geen reden voor. Spottedwish had juist meer redenen om niet naar hem te luisteren dan wel. Ze was rondgegaan bij de grenzen en had hier en daar enkele geruchten over hem opgevangen. Echter wist de poes dat Everstar zich waarschijnlijk niets van diens vorige zonden aantrok, denkende dat de witte kater echt veranderd was. Maar Spottedwish wist dat ze slechts moest wachten tot de huidige deputy weer een fout maakte. Iemand die zijn eigen clanlid verraad om zelf hoger in rang te komen staan is niet goed snik. En met deze gedachten in haar hoofd wist ze degene die wel aan Whitelions kant stonden te negeren. Ze zouden er hoe dan ook toch achter komen. Dat haar vader die onschuldige kattin niet vermoord had, maar wel hun valse, huidige deputy.

Toen de poes plots een stem hoorde opdoemen keek ze wat verbaasd op, om nadien haar oortjes te spitsen en diens vraag in haar op te nemen. Een simpele, vriendelijke glimlach sierde haar gelaat terwijl ze de jongere poes aankeek. "Ja, wat is er?" Sprak ze rustig terug, haar goudkleurige blik op de andere kattin richtende.

"Ja, wat is er?" vroeg Spottedwish. Ze glimlachte vriendelijk, wat Crowpaw anmoedigde om verder te praten. "Ehm, over wat je bij Whitelions ceremonie had gezegd... Geloof je dat echt? Dat Lionroar onschuldig is?" Ze hoopte dat het niet overkwam alsof zij het raar vond dat Spottedwish dat geloofde, want dat was niet zo. Integendeel. Crowpaw wilde niet dat haar mentor een moordenaar was. Ze zou er alles aan doen om die waarheid te veranderen en nu was er een kans dat het helemaal geen waarheid was. Er gloeide een sprankje hoop. Ze wist niet hoe veel ze eraan zou hebben om erachter te komen dat hij onschuldig was. Aan de situatie zou het niets veranderen. Maar goed, zo ver was het nog niet eens. Ze wist niet of er iets van Spottedwish' beweringen klopte. Everstar leek zeker van het tegendeel, samen met een groot deel van de clan. Misschien was het wel de naïviteit van een dochter die ervoor zorgde dat ze haar vader niet als verrader kon zien.

De poes wist dat op dit moment haar gedachtengang lichtelijk beïnvloed werd door haar gevoelens. Ze geloofde namelijk nog steeds dat het Whitelion was die haar ouders uit elkaar had gehaald. Maar haar gevoelend beïnvloedde starclan zijdank haar daden niet. Ze wist nog steeds haar hoofd koel te houden, wetende dat gehaaste beslissingen voor ernstige gevolgen konden zorgen. Plus, ze kende haar vader. De band die ze met hem had was buitengewoon. Ze kende hem niet alleen, maar wist ook dat als hij zich slecht voelde zij dat ook ging doen. Een zucht verlaatte haar bekje terwijl ze zich probeerde te focussen op Crowpaw's vraag. Een kort knikje werd gemaakt met haar kopje, haar nog steeds aankijkende met haar goudkleurige ogen. "Ja ik geloof echt in zijn onschuld." Sprak ze rustig, bijna te kalm in vergelijking met wat voor vraag ze gekregen had. "Ik weet dat hij het niet gedaan heeft. Niet omdat hij m'n vader is, maar als je erover na denkt heeft Lionroar nooit iets gedaan wat slecht was voor de Clan." Vervolgde ze rustig. Haar staart zwiepte van links naar rechts terwijl ze na dacht over de woorden die ze vervolgens ging zeggen. "Waarom zou een deputy plots een clangenoot vermoorden? Een trouwe deputy die al z'n hele leven zijn clan gedient heeft?" Nog steeds klonk ze vastberaden. "En als je dan over Whitelion na denkt.. Hij heeft al vaker zijn poten vuil gemaakt. Daarbij was hij op dezelfde plek waar het gebeurde, op hetzelfde tijdstip. Wat lijkt je dan logischer? Dat een trouwe kater zonder enige reden een clangenoot vermoord? Of dat iemand met een nogal.. gewelddadige reputatie dat doet? Whitelion heeft de schuld gewoon op m'n vader gestoken zodat hij zelf diens rang kon krijgen." miauwde ze, haar ogen licht vernauwende. Nogmaals verliet een zucht haar bekje en haalde ze haar schouders op. "Zo simpel is het. Ik snap niet waarom Everstar het niet inziet.. Nu zitten we namelijk opgescheept met een verrader als deputy." Een lichte grom verliet haar keel, echter bleef haar houding diezelfde kalme uitstraling aanhouden.

Crowpaw luisterde naar Spottedwish' woorden. Tegelijk met haar hoop groeide haar onrust. Misschien was Lionroar inderdaad onschuldig. Zoals Spottedwish het zei klonk dat waarschijnlijk. Maar dat zou dus, zoals de gevlekte poes zelf ook al opmerkte, betekenen dat hun huidige deputy een verrader was. Een moordenaar. "Maar", begon Crowpaw, die nog niet helemaal durfde te geloven dat Spottedwish gelijk had, "waarom gelooft Everstar Whitelion dan? Zij mocht hem eerst niet eens en met Lionroar was ze wel bevriend, geloof ik. Ze zal het toch wel uitgebreid onderzocht hebben?" Crowpaw kon niet zeggen dat ze haar leidster goed kende, maar ze nam toch aan dat Hollystar haar had gekozen met een reden, niet omdat ze impulsieve en ondoordachte beslissingen nam. "En ik heb gehoord dat Lionroar haar heeft aangevallen." Katten hadden de krabwond op haar borst wel opgemerkt en waren natuurlijk druk gaan speculeren. Het moest Lionroar wel geweest zijn die dat had gedaan. Waarom zou hij Everstar aanvallen als hij onschuldig was?

Opnieuw spitste de calico poes haar oortjes toen de zwarte kattin tegenover haar enkele vragen stelde. Een kleine glimlach, welke aan het gevoel droevigheid grensde, spreidde zich op haar gelaat. Ook een simpele schouderophaal kwam er nog vanaf, waarna ze even wegkeek en zacht zuchtte. "Er zal waarschijnlijk iets gebeurd zijn waardoor Everstar hem niet meer zo goed vertrouwde als voorheen," Klonk haar stem. "Misschien werd ze wel geleid door haar eigen gevoelens, waardoor ze de feiten niet onder ogen kon zien." Ergens klonk haar stem een beetje bitter. Crowpaw mocht haar echter niet verkeerd opvatten, ze geloofde namelijk echt wel in hun leider. Enkel haar keuzes vielen niet bepaald goed bij Spottedwish neer. Als het zo gezegde verraad van Lionroar nog niet genoeg was, had ze ook nog eens besloten Whitelion tot deputy te benoemen. Had ze niet beter op veilig kunnen spelen? Maar het was niet aan de poes om hier lang over na te denken. Dit deed ze echter wel, en ergens zat ze met dit gevoel in een tweestrijd. Aangezien ze wel loyaal wou zijn aan Everstar, maar dit betekende dat ze haar vader moest verraden. En dat was iets wat ze simpelweg niet kon doen. Daarbij geloofde ze werkelijk in diens onschuld.

Het leek mogelijk. Het wilde er bij Crowpaw eerst nog niet helemaal in dat een onschuldige deputy verbannen zou worden en vervangen door de echte moordenaar, maar zoals Spottedwish het vertelde was het misschien niet eens zo heel onwaarschijnlijk. Crowpaw had genoeg meegemaakt om cynisch te zijn. Geen situatie was te slecht om in deze wereld voor te komen. Het zou net iets voor dat stomme lot zijn, of StarClan, of wie de touwtjes ook in handen had, om iets als dit te verzinnen. Ze keek Spottedwish aan. Ze wist nog steeds niet zeker of het waar was. De redenering was logisch, maar kon net zo goed voortkomen uit loyaliteit aan haar vader. Maar tegelijkertijd: wie kende een kat beter dan zijn eigen kinderen? Als iemand Crowpaw zou vertellen dat haar vader een moordenaar was, zou ze hem ook niet geloven. En eigenlijk kon ze het ook niet goed rijmen met de Lionroar die zij kende. Goed, hij was de laatste tijd wel een beetje prikkelbaar, en hij kon soms stomme opmerkingen maken, maar hij had haar wel altijd een loyale kat geleken. Je kon iemand natuurlijk nooit voor honderd procent kennen. Een kat kon liegen en bedriegen en aan de buitenwereld enkel een zachtaardig masker laten zien. Maar Crowpaw was toch geneigd om de calico poes te geloven. Als ze haar woorden als waarheid kon aanvaarden, was dat een hele opluchting: haar mentor was geen moordenaar. Crowpaw knikte langzaam. Ik geloof je. Ze was even stil. "En nu?" Als Lionroar onschuldig was, zou hun toekomstige leider een moordenaar zijn. Dat konden ze toch niet zomaar laten gebeuren? Maar tegelijkertijd, wat konden ze eraan doen?

Onderwerp: Re: About what you said... [Spottedwish]