Try Something New {{Ivypaw}}

De kleine, witte kattin liep door het ShadowClan territorium heen. Met kleine pasjes dribbelde ze tussen de dennenbomen door. Op de grond lagen bladeren die vanuit het ThunderClan gebied op die van hun waren gewaaid, anders zouden er alleen maar dennennaalden liggen. Haar ijsblauwe ogen schoten even heen en weer, maar er was niemand te zien hier. "I walked across, an empty land." Haar zuivere, maar zachte, stem klonk door het lege bos heen. "I knew the pathway like the back of my hand," zong ze toen zachtjes verder. "I felt the earth beneath my feet," klonk haar stem weer en met haar witte pootje tilde ze wat aarde op. "Sat by the river and it made me complete." Hierna begon ze weer verder te lopen tussen de dennenbomen, niet echt een doel voor ogen hebbend. "Oh simple thing, where have you gone?" klonk haar stem terwijl ze omhoog keek naar de boomtoppen. "I'm getting tired and I need someone to rely on.." Ze vertraagde haar pas en begon langzamer te lopen, het liedje nog altijd neuriënd.

{Voor het liedje met haar stem, zie de signature}

De witte kattin liep langzaam verder tussen de dennenbomen door en neuriede het liedje zachtjes verder, waarna ze weer begon te zingen. Vlak naast haar lag een jonge dennenboom die door de herfststormen omgewaaid was. "I came across, a fallen tree," begon ze toen weer met zingen. "I felt the branches of it looking at me." De kattin liep langs de boom, het was best een treurig gezicht hoe die daar zo maar een beetje lag. Hierna keek ze weer omhoog, naar de lucht, naar de wolken, naar de zon en naar de trekvogels. "Is this the place we used to love? Is this the place that I've been dreaming of?" Het was best pijnlijk, zeker omdat ze terug moest denken aan de periode als kitten, of een aantal dagen geleden toen ze weer eens werd getreiterd door een van haar dengenoten. "Oh simple thing, where have you gone? I'm getting old and I need something to rely on.." Een kleine glimlach sierde haar lippen en ze zakte neer naast de boom, nog altijd met het liedje in haar hoofd zittende. "And if you have a minute why don't we go. Talk about it somewhere only we know? This could be the end of everything, so why don't we go. Somewhere only we know.. Somewhere only we know.." Bij die laatste zin had ze een geluid achter zich gehoord, en bij de laatste twee woorden had ze zich half omgedraaid en zag een gevlekte kater staan. Ze herkende hem niet, maar hij was wel van haar leeftijd. Een vleugje rogue geur kwam haar kant op en ze keek hem wat verbaasd aan. Had hij haar soms af staan luisteren? "H-hallo?" mauwde ze toen voorzichtig, op een afstandje blijvend. "S-sorry van net.. denk ik.." zei ze toen, doelend op haar gezang.

"Wat nou sorry?" mauwde de gevlekte kater vervolgens waarna hij haar richting op kwam. Dit was fout. Ze moest buitenstaanders wegjagen, niet vriendelijk verwelkomen. Als iemand dit zou zien zou ze haar hele familie een schande doen. "Je hebt een prachtige stem." De kater was rustig en ging zitten, waarop ze wat ongemakkelijk met haar oortjes wiebelde. "Fijn kennis te maken ..." De kater verwachtte blijkbaar dat ze haar naam zou invullen. "Ivypaw," mauwde ze toen zacht. "Mijn naam is Thor. Aangenaam." De kattin knikte eventjes en keek naar de gevlekte kater met groene ogen. "Aangenaam.. M-maar je weet dat je hier niet hoort te zijn, right? Als iemand ons zo ziet dan.." mauwde ze en keek hem toen aan, ze zou dan namelijk zeker wel gestraft worden door haar oma, Shrewstar.

De kater leek wel teleurgesteld, en bij het zien daarvan gingen haar oortjes wat meer naar achteren. Ze wilde niet nog meer katten pijn doen, maar nu was ze er mee bezig om weer iemands z'n dag te.. verpesten. "Dan viel ik je lastig..." Hun blikken kruisten weer en ze voelde zich zwaar ongemakkelijk. "En dan ben ik zo weer weg." De stem van de kater was zacht en ze had medelijden met hem. Waarom accepteerde de clan nu geen katten van buitenaf? Deze kater had met haar mee kunnen komen en dan waren er geen verdere problemen geweest. "J-je bent niet tot last hoor.. Het is gewoon.. Je weet wel.." murmelde ze toen zacht en keek naar haar pootjes. "Ik wil niet dat oma boos op mij wordt, of een van mijn broertjes, of mijn ouders.. Snap je?"

"J-je bent niet tot last hoor.. Het is gewoon.. Je weet wel.." murmelde ze."Ik wil niet dat oma boos op mij wordt, of een van mijn broertjes, of mijn ouders.. Snap je?" Thor keek haar aan terwijl ze aan het praten was en knikte op het einde."Uw oma?"besloot hij te vragen. Zijn hoofd had hij schuin op haar gericht. Zelf was Thor vroeg weg van zijn familie gegaan, maar oma's waren meestal toch niet zo eng? Hij werd veel te vroeg uit zijn nest gezet.Even keek hij naar zichzelf, de regen had hem kletsnet gemaakt en zijn haren plakten aan zijn lijf. Hierdoor zag je zijn ribben heel goed uitsteken, maar zijn gespierde poten en voorlijf kon je ook beter zien. Hoewel eten vinden niet wou lukken, moest Thor wel veel andere dingen doen om zichzelf in leven te houden. Daarom die spiermassa, maar door het voedseltekort begon dat beetje bij beetje te verdwijnen. Thor stond op om beter te gaan zitten. En hij draaide zijn oren mee met de geluiden die hij hoorde. De clanpoes zag er gezond uit, mooie vacht, heldere ogen. Een clankat had het makkelijk met hun prooistapel. De zwart-witte kater wist weinig over de clans en wat er zvh afspeelde in die clans. Hij vond het ook moeilijk te beseffen dat hij nooit een clankat zou kunnen zijn. Een leraar krijg je hier om te leren wat je moet weten. Thor was zijn eigen leraar.

Terwijl ze praatte bekeek ze de jonge kater. Hij zag er best wel.. goed uit als ze eerlijk moest zijn. Behalve dan de botten die uitstaken en de wat vieze vacht. Zelf was de kattin best wel goed bezig met het onderhouden van haar stralend witte pels, het was namelijk iets wat haar enige trots was. "Uw oma?" vroeg de gevlekte kater vervolgens aan haar. Ivypaw trok weer wat met haar oortjes toen hij haar zo aansprak. "Ja.. Maar noem me alsjeblieft geen u.." murmelde ze toen en keek met haar ijsblauwe oogjes in de groene van de kater. "Mijn oma is Shrewstar, de leader van ShadowClan," besloot ze toen maar te zeggen. "En mijn vader, Thrushdive, is dus haar zoon.." murmelde ze er toen nog achteraan, mocht hij zich dat nog afvragen.