This isn't me!

Een paar kleine zonnestralen schenen door het bladerdak van de Nursery. Het was net Groenblad, dus het zou ook niet veel gaan regenen, dat hoopte Foxfur dan maar. Een lekker koel briesje waaide door haar vacht en gaf wat afkoeling. Buiten kon ze de zon duidelijk zien branden, de felle vuurbal gaf al zijn warmte af aan hen. Opeens zag ze Falconheart uit de Warriors Den komen, eerst dacht ze dat hij de kittens zou komen halen, maar hij pakte een muis voor zichzelf en liep naar de ingang van het kamp. Vol woede gingen haar haren overeind staan, de kater dacht vast dat hij alles kon. Haar poten duwde haar van de geond en ze deed een paar stapjes dichterbij, maar ze kon de kittens niet alleen laten. Straks was het een list! Foxfur wierp nog een keer een kwade blik naar hem toe en trippelde terug naar de kittens. Met uitgestoken klauwen schraapte ze over de grond, ze was gewoon zo kwaad! Het liefste viel ze hem aan en zou ze voor de nek happen. Dan was hij voor altijd weg en had ze geen problemen meer met de kittens. Opeens voelde ze iets nats aan haar poot en keek ze in die richting. Een klein plasje lag er, ze keek erin en zag iets.. iets vreselijks! Dit was niet haar, dat kon niet! Het enige wat Foxfur zag was een kwade kat, vuur van woede blaasde in de groene ogen, de klauwen waren geslepen en klaar voor de aanval en de vacht zat vol klitten en stond recht overeind. Geschrokken viel ze terug in haar nest en sloot haat ogen. Met een snelle beweging sloeg ze haar poten over haar kop en snikte zacht. Niemand mocht haar zo zien, zelfs Blacktail niet! Door eerst om te kijken en haar kittens een lik te geven rende ze weg, de open plek was leeg en verlaten. Met verdriet in haar ogen sprong ze door de kamp ingang en verstopte zich in de dichtsbijzijnde struiken. Tranen folden over haar wangen en maakten een plasje rond haar poten. Dit was toch niet de echte Foxfur, dat kon niet! Kwaad sloeg ze een takje van de struik voor haar en beet erop. Het knapte en viel in stukjes op de grond. Niemand kon zo zijn, zelfs de ShadowClan niet! Dit kwam gewoon allemaal door Falconheart, als ze hem niet had ontmoet was ze nu gewoon Warrior! Bij de naam Falconheart schraapte haar klauwen over de grond. Stof steeg op van de aarde en kwam voor haar ogen. Met een nies blies ze het weg en ging rechtop zitten. "Ik moet me accepteren zoals ik ben, maar me moeten kunnen inhouden. Maar hoe?" Gromde ze, als ze woedend was moesr ze iets verzinnen om te doen. Ze zou het de andere kunnen vragen, maar die zouden haar gewoon uitlachen. Misschien wist Blacktail iets, hoopvol liep ze weer terug en ging weer liggen in haar nest. "Blacktail, ik moet je iets vragen." Fluisterde ze, haar vacht zat vol met takjes, maar dat zou Blacktail toch niet uimaaken. Toch?

(Voor dat jullie denken dat het Powerplay is, het is de topic 'Een patrouille met Butterbell' uit Foxfurs zicht.)

(Dit is wel voor de bevalling van Blacktails kittens)

Blacktail rekte zich loom uit op haar mosnest in de nursery, en even gaf ze zichzelf een kort ochtendwasje.Daarna ging ze rustig terug in haar nestje liggen en legde haar kop op haar pootjes. Zacht liet ze haar blik door de nursery glijden , de meeste queens lagen nog rustig te slapen maar Foxfur niet.Ze zag er de laatste tijd niet echt gelukkig uit , dat kwam natuurlijk door haar ruzie met Falconheart. Blacktail wist niet goed waar het precies fout was gegaan met hen. Opeens sprong Foxfur op en ze verdween door de uitgang van de nursery . Blacktail haalde haar kop terug omhoog, mischien moest ze maar even gaan kijken of alles oke was met Foxfur ze zag er nog al van slag uit. Dus Blacktail stond recht en liep de nursery uit, schichtig keek ze het kamp door maar ze zag Foxfur nergens. "Foxfur waar ben je" riep ze , en ze zag dat haar clangenoten haar een beetje raar bekeken. Maar dat maakte blacktail niet uit, waar was Foxfur naartoe ? Uiteindelijk kwam Blacktail tot het besluit dat Foxfur wel zou terugkeren naar de nursery , want ze kon haar kits hier toch niet achterlaten. Dus blacktail ging de nursery terug binnen en ze ging op haar vertrouwde plekje kiggen. En Blacktail had gelijk want even later kwam Foxfur de nursery terug binnengestapt , alleen zaten er wel een paar takjes in haar vacht. "Blacktail, ik moet je iets vragen." Fluisterde Foxfur naar haar. "Vraag maar hoor" mauwde Blacktail vriendelijk , ze was al blij dat Foxfur tegen haar praatte dat zou mischien haar mischien een beetje afleiden.

Toen de zon haar stralen over het kamp uit straalde werdt Moonstream wakker. Ze wilde vandaag gaan kijken hoe het met de kittens van haar vorige mentor was? Ze rekte zich uit en besloot wat van de hoop verse prooi mee te nemen. Ze wurmde zich door de ingang toen een andere warrior naar binnen kwam en ze trippelde naar de hoop en koos een dikke duif voor Foxfur uit. Daarna draaide zij zich om naar de nursery en nam de duif mee in haar bek. Bij de ingang zag ze dat Foxfur net weer was gaan liggen en dat haar vacht er vol klitten zat, misschien zou ze haar kunnen helpen die klitten te verwijderen? Een groeting's miauw kwam uit haar bek vol duif voor ze naar binnen liep en de duif voor Foxfur neer legde en meteen naar de kittens keek ze waren goed gegroeit? 'Ze groeien goed niet? Forfur zou ik je vacht schoon mogen maken je ziet er niet uit?' vroeg Moonstream half verlegen en ze knikte even naar blacktail die ook in de nusery lag.

Beschamend leit Foxfur haar kop hangen, het was wel moeilijk om iets te vragen, misschien zou Blacktail haar geheim verraden aan haar partner Oakheart. Bah! Ze had hem nooit echt gemogen, maar nee! Nu deed ze het weer! "Um, Black.." Ze werd onderbroken door Moonstream die de Nursery in kwam lopen met een dikke duif. Ze vroeg iets over de kittens en Foxfur knite een beetje, nu was het nog moeilijker om het over haar probleem te hebben. Met uitgestoken klauwen kneedde ze de grond fijn, misschien kon ze wel elk moment iemand aanvallen. "Ik... Ik kan dit niet," Zei ze, haar kop viel op haar poten en ze gromde, alle woede kwam met golven naar buiten. Ze wilde niemand pijn doen, maar als iemand haar nu zou lastig vallen zou ze echt kwaad worden. Met zorgvuldige likjes maakte ze de kittens schoon en warm, met haar klauw pakte ze de duif aan. Geen woord kwam uit haar mond als bedankje, wat ze normaal wel had gedaan. Het liefste zou ze alles vergeten, alles van Falconheart, haar hele mislukte leven! Haar klauwen waren nog steeds uitgestoken en de duif smaakte haar ook niet echt. Dit was gewoon ook echt een rotdag! Misschien zou ze ook voor altijd zo blijven ! Dat wilde ze dus ook echt niet! Door niet op te letten beet ze opeen bot, pijn schoot door haar tand, maar dat ging weer weg. Ze wilde gewoon geen gezelschap vandaag, helemaal niet, zelfs niet van haar vrienden.

Niet echt veel inspi, maar moest even posten.

Foxfur leek zichzelf niet vandaag en Moonstream wilde haar niet storen, maar ze was ongerust oer haar vroegere mentor en ging zitten. Haar oren wiebelde heen en weer, maar ze wlde de stilte nog niet verbreken en keek daarom naar Blacktail. 'Jij hebt niet lang mee he tot jouw jongen geboren worden?' vroeg Moonstream en knikte naar de gewolle buik van Blacktail en ze hielt Foxfur zo nu en dan even in de gaten vanuit haar ooghoek. Het ging echt niet goed met haar en Moonstream wilde graag helpen. Ook zag ze dat er iets van woede door Foxfur heen schoot en ze dacht te begrijpen wat er loos was dus draaide ze haar kop in de richting van de kauwende moederkat en haalde diep adem voor ze zich klaar makente om weg te srpingen naar buiten mocht Foxfur haar aanvallen? 'Als je kwaad bent kan ik je misshien wel helpen, maar dan moet je me wel volgen?' zei Moonstream iets wat meer brutaal dan ze bedoelt had en wachten dapper af wat er gebeuren zou. Mocht Foxfur haar iets aan willen doen zou de poes mis springen doordat Moonstream weg zou schieten en de boze poes het kamp uit zou leiden. Rennen deed haar altijd goed wanneer ze boos was.