Here i am.

Onderwerp: Here i am. vr 15 apr 2011 - 21:27

Nadat Poisonheart uit de Rogue gebied werd weg gejaagd, had ze niet eens goed afscheid kunnen nemen van Bones. En ze vond het best wel gezellig, totdat die jaloerse spelbrekers er tussen kwamen. Poisonheart had trots en sierlijk het gebied verlaten, maar binnenin was ze er niet tevreden mee. Nu had ze een relatie met blackfur, en ze hield echt wel van de zwarte kater. En hij was zeker geen jaloerse kater, hij zat er zelfs niks mee in dat Poisonheart een vriendschapsband had met een eenling. Zonder angst trad ze het Rogue gebied weer binnen. Deze keer zou er geen kat haar uit het gebied kunnen zetten. Ze wist dat haar zus ook een Rogue was, maar ze had een hekel aan haar zus. Ze hadden hetzelfde karakter enzo, maar toch klikte het niet tussen hen. Maar aan de andere kant zei geen 1 van de 2 iets slechts over elkaar. Waarom wist de prachtige kattin zelf niet, het was en bleef familie. En familie leden hoorde geen verkeert woord over elkaar te zeggen, dan zou het geen echte familie zijn. Ze ging zitten op de plek waar ze Bones als eerst had leren kennen, zelfzeker stelde ze haar op en liet een luide grauw horen dat duidelijk voor Bones was. En het was een waarschuwing dat andere katten zich niet hoorde te bemoeien met dit gesprek !

~Only Bones~

Onderwerp: Re: Here i am. za 16 apr 2011 - 22:06

De grijze kater begaf zich zoals altijd weer op een willekeurige plek in het Roguegebied. Nadat hij weg was gegaan bij Madiebo en de donkere poes - waarvan hij de naam nog niet wist - had hij veel over het gesprek nagedacht. Misschien had de poes wel gelijk gehad. Poisonheart was nou eenmaal een Clankat, en zou dat waarschijnlijk ook altijd blijven. Clankatten waren hier niet welkom, en ook Bones wist dat dondersgoed. Maar, Rogues waren Rogues omdat ze vrij wilden zijn. Ze wilden niet onder een Clanleader, Deputy, Medicine Cat en al helemaal niet onder de Warrior Code staan. Vrijheid was zeker van groot belang bij Bones, en wat had je aan vrijheid als je niet met de katten mocht praten waarmee je wílde praten? Uiteindelijk had hij Poisonheart toch wel weggejaagd, maar een gesprek kon toch helemaal geen kwaad? Hij was er ergens nog steeds chagrijnig om, al liet hij het hele gedoe niet teveel bezit van hem nemen. Het was maar een poes, een beeldschone poes. Bones kwam overeind, dezelfde norse blik op zijn gezicht als altijd. Iedereen kon zien dat hij not-amused was, en dat was maar goed ook. Zo bleef de irritante helft van de Rogues tenminste uit zijn buurt. Hij begon maar een stuk te lopen, om de verveling weer eens tegen te gaan. Opeens drong een bekende geur zijn neus binnen, waar zijn kop meteen een beeld bij kon vormen. Het beeld van een prachtige, grijsgekleurde poes. Daarna hoorde hij een luide grauw, afkomstig van Poisonheart. Met een langzame pas liep hij erheen, het was dezelfde plek als waar ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet. Toen hij de poes in het oog kreeg, vormde zich een grijns op zijn gezicht. "Wel, wel, schoonheid, wat brengt jou hier? Alweer." Bones ging rustig voor de poes zitten, de grijns bleef gewoon op zijn gezicht staan.

Onderwerp: Re: Here i am. za 16 apr 2011 - 23:06

Poisonheart snorde geamuseerd toen ze de geur van Bones rook. Al snel kwam hij in het oog en sprak tegen Poisonheart. “Ik kom een vriend opzoeken. Ondanks toen ik de vorige keer werd weg gejaagd, probeer ik het nu nog eens.” Miauwde ze spottend. “Ah ja, ik heb eens met mijn vriend gebabbeld om het feit dat een clankat met een Rogue mag omgaan, ja of neen. Hij zei dat de clan je er normaal niet kan voor verbannen. Dus een clankat en een Rogue mogen ongestoord bevriend geraken met elkaar.” Snorde ze rustig. “Nu moet je alleen mij zeggen dat je ermee akkoord bent?” Zei ze half zeggend, half vragend. Ze week even haar blik onzelfzeker over het Rogue gebied. Ze rook een te veel bekende geur. Sylvie ! Maar tot haar opluchting was de geur oud, en Poisonheart ontspande haar weer. Ze wachte met een glimlach af op enige reactie van Bones, is zien of hij er nog iets kon op zeggen.

“Sorry begin inspiloos te worden.”

Onderwerp: Re: Here i am. wo 20 apr 2011 - 20:34

De grijze kattin snorde geamuseerd toen hij eraan kwam, dat was al iets. Bones grijnsde eventjes terug. Hij had blijkbaar hetzelfde gedaan als de kattin, de andere Rogue's negeren en elkaar weer proberen te zien. En als Poisonheart hem wilde opzoeken, ondanks de risico's die daaraan vast zaten, was dat haar probleem. Hij was een Rogue, hij was vrij, hij kon toch zelf wel uitmaken of hij met Poisonheart praatte? Wat was een Rogue zijn waard als je niet eens met katten kon praten waarmee je wilde praten, Clankat of niet? Bones liet binnensmonds een zucht ontsnappen, die Clankatten met hun Warriorcode. Dat ding zat altijd in de weg, àltijd. Één van de vele redenen waarom hij niet in een Clan zat, en ook nooit in een Clan wilde gaan. Ze moesten zich aan die vreselijke, onzinnige Code houden, en daar zat Bones nou niet echt op te wachten. Laat staan dat hij eten moest halen voor irritante kittens en oudere katten die dood beter af waren. Poisonheart vertelde iets over een vriend die ze iets had gevraagd, ze zei dat ze hier mocht komen, met hem mocht praten, dus toch... Poisonheart leek nogal zeker van haar zaken, en Bones was van plan daar lichte verandering in te gaan brengen. Gewoon voor de lol. "Nu moet je alleen mij zeggen dat je ermee akkoord bent?" zei de prachtige, grijsachtige kattin. Bones liet haar een grijnsje zien, waarbij hij zijn vlijmscherpe tanden ontblootte. "Lieverd," begon hij met lichte spot in zijn stem. "Je kunt mijn vriendschap niet verdienen door één gesprek. Je zult er toch wat meer moeite voor moeten doen." Hij keek diep in haar felgroene ogen. Ze zag er niet slecht uit, in tegendeel. Ze was één van de mooiste katten die Bones ooit had gezien. Toch was Bones voorbereid op alles, en zou hij haar behandelen zoals hij bij elke Clankat deed die ook maar het kleinste foutje maakte...

~ Sorry voor de late post! D=

Onderwerp: Re: Here i am. wo 20 apr 2011 - 21:21

Poisonheart hoorde de woorden van Bones. Bij het woord lieverd, draaide ze geïrriteerd en duidelijk met haar ogen. Ze luisterde voor de rest naar de kater. Wat had die kat? "Je kunt mijn vriendschap niet verdienen door één gesprek. Je zult er toch wat meer moeite voor moeten doen."Zei hij toen. Poisonheart verschoot er niet van, en ze stond er zelfs niet van versteld. Dat waren Rogue’s onbetrouwbaar. Ze grijnsde alleen maar, bij valse gedachten. Ze kon even goed die kater mee naar haar gebied lijden en daarna hem vermoorden, of ten minste hard verwonden. “Goed, dat is duidelijk.” Zei ze even rustig als daarvoor. Maar nu zou ze niet zo snel het gebied verlaten. “Ach, schoonheid.” Zei ze toen, even verleidelijk als hij ‘lieverd’ zei. “Ik had wel kunnen denken dat jij gewoon hetzelfde was als die andere beesten. Even dacht ik: Hij is anders dan de andere. Maar blijkbaar ben je nog erger. Of heb ik het mis, Bones? ” Zei ze toen ze haar pootje ophief en het nonchalant begon te likken. Als hij een spelletje wou spelen, deed ze gewoon ongestoord mee, ze was niet zo een makkelijk type wat iedereen dacht. En het raarste was dat ze gewoon tijdens een ruzie kon doen alsof ze er niks mee inzat en niet eens haar stem verhief. Zelfs na een gevecht leek het dat er niks aan de hand was. Ze keek niet weg toen Bones in haar ogen keek, Ze keek in de beeldmooie maar blijkbaar ook in onbetrouwbare ogen van de best wel mooie kater.

Onderwerp: Confessions do 21 apr 2011 - 12:16

Bones merkte dat Poisonheart niet blij was met zijn woorden, niet zijn probleem. Ze moest weten dat hij zijn vriendschap niet aan iedereen gunde die één gezellig gesprek met hem had gehad, dat was toch alleen maar logisch? Achja, hij had alleen nog maar zijn eerste indruk van Poisonheart gehad; Een prachtige Clankat met een scherpe tong. Die eerste indruk kon waar zijn, maar ook niet. Hij kende deze poes amper, en als hij haar beter leerde kennen kon ze misschien nog wel eens sterk tegenvallen. Dat hoefde natuurlijk niet, het was maar een optie. "Ach, schoonheid," begon Poisonheart. Bones grijnsde zijn tanden even bloot, niemand had hem ooit 'schoonheid' genoemd, en hij zat er nou ook niet bepaald op te wachten. Voor deze keer liet hij het maar zo. "Ik had wel kunnen denken dat jij gewoon hetzelfde was als die andere beesten. Even dacht ik: Hij is anders dan de andere. Maar blijkbaar ben je nog erger. Of heb ik het mis, Bones?" zoiets had hij eigenlijk wel verwacht van deze poes. Hij had haar overduidelijk ontstemd, ook al had hij haar verzoek om vrienden te worden, niet letterlijk afgewezen. Blijkbaar nam ze het wel zo aan, weer haar probleem. Bones grinnikte even zachtjes, dit kon nog best leuk worden. De poes had pit, zeker voor een Clankat. Hij mocht het wel, zolang ze maar niet dezelfde fouten zou maken die talloze Clankatten hadden gemaakt; Bones boos maken. Als hij boos was, was hij ook echt woedend. Hij had het gevoel dat het bij deze poes niet ging gebeuren maar je wist maar nooit. "Wáárom ben ik anders?" begon hij met zijn lage stem. Deze keer was er stukken meer argwaan in te horen dan de andere keren dat hij met haar praatte. "Omdat ik geen vrienden word met de eerste beste kat die tegen me praat? In mijn ogen is dat namelijk doodnormaal," concludeerde hij. Hij keek de poes strak aan, ineens een stuk minder geamuseerd. Hij wilde nu laten zien dat hij serieus was. Zijn vriendschap was niet verkocht aan de eerste kat die een leuk gesprek met hem kon hebben, dat kon ze toch wel begrijpen? Anders was ze een stuk minder intelligent dan Bones in eerste instantie had gedacht...

Onderwerp: Re: Here i am. do 21 apr 2011 - 14:31

Poisonheart bleef zitten, emotieloos, maar ergens zag je wel dat ze er gewoon fun in had, maar de meeste waren te blind om dat te zien en te begrijpen. Ze dacht: Als dit in een gevecht gaat uitlopen, gaat het nog echt leuk worden ook….Dat was ook zo. Een Rogue kat kon best wel goed vechten, maar Poisonheart was een ware warriorcat. En had zelden gevechten verloren, al hoewel…Toen ze klein was had ze veel deel genomen met gevechten en verloor ze wel redelijk vaak. Maar ze was er sterker uitgekomen dan ze was, en dus kon ze wel redelijk goed vechten. Ze had de lichaamstaal wel van de kater opgemerkt, maar ze bleef arrogant doen, maar nog niet zo arrogant dat het in een gevecht kon uitlopen. Nee, ze wou nog even zo praten, en feitelijk had ze geen zin om te vechten. En het moest niet in een gevecht uitlopen, toch? Ze zette haar voorpoot weer neer en richte haar oren neutraal opzij. “Hmm, misschien heb je wel gelijk. Misschien was ik wel te blind. Ik had nooit moeten denken dat ik je meteen kon vertrouwen. Ach ja, katten kunnen altijd bijleren. Niet, Bones? Zelf jij, kan nog bijleren.” Zei ze rustig, nog steeds op dezelfde toon als daarvoor. Ze zou niet zo snel haar toon verhogen. Maar zorgde je er voor dat ze haar toon wel ophief? Dan was je duidelijk te ver gegaan. “Ik weet niet, ik dacht dat je anders waart, maar wat je zegt: Katten kunnen onmogelijk meteen vrienden worden. Ach ja, misschien heb ik me te veel op je charmante gedrag gefocust.” Zei ze. Het maakte haar weinig uit wat de kater dacht over Poisonheart. “Ow ja, even iets anders. Daarna kunnen we weer verder praten. Als je Poisonlight ,of ook wel eens Sylvie genoemd, tegen komt, geef haar de groetjes. Mijn zusje zal dan wel eens naar mij komen zoeken, we zijn niet zo gehecht aan elkaar, snap je. En eigenlijk heb ik haar nog het 1 of het ander te vertellen.” Zei ze schijnheilig. “Maar bon, waar hadden we het over? Aja over dat vriendschap gedoe. Heb je er nog iets bij toe te voegen.” Zei ze terwijl ze hem doordringend aan keek. Wat de toekomst ook zal meebrengen, deze dag zou nooit vergeten worden.

Onderwerp: Re: Here i am. ma 25 apr 2011 - 18:53

Bones kon lichtelijk aan de kattin zien dat ze er ergens wel lol in had. Toch was hij een deel van het vertrouwen, dat de poes in hem had opgebouwd, verloren gegaan. Zonde, maar niet zijn schuld. Haar uitval van net was nou niet... terecht. Bones boorde zijn groenbruine ogen diep in die felgroene van haar, hij verdronk er zowat in. De poes was prachtig, echt beeldschoon. Bones schudde even met zijn kop, dat was nu absoluut niet waaraan hij moest gaan denken. Deze poes zou hem zo kunnen aanvallen, en dan zat hij haar maar in de ogen te staren. Nee, hij moest zijn kop erbij houden. Als het al op vechten uitdraaide, moest hij er bij zijn met zijn kop. Hij geloofde wel dat een Clankat als Poisonheart niet zo heel makkelijk te verslaan was. Hij gokte dat haar specialiteit meer bij de snel,- en lenigheid lag dan dat ze echt sterk was. Bones was daarbij weer een stuk sterker, maar een stuk minder wendbaar. Maar hij had genoeg gevochten en genoeg ervaring opgedaan om alles weer te compenseren. De kater had weinig gevechten verloren, en van diegene die hij had verloren, had hij niet meer dan een litteken overgehouden. "Hmm, misschien heb je wel gelijk. Misschien was ik wel te blind. Ik had nooit moeten denken dat ik je meteen kon vertrouwen. Ach ja, katten kunnen altijd bijleren. Niet, Bones? Zelf jij, kan nog bijleren," sprak Poisonheart. Bones keek de poes ietwat verbaasd aan, ze was wel erg snel van stemming veranderd. Maar goed, zulke katten waren er. "Zelfs ik kan nog wat bijleren," mompelde hij zachtjes. De spanning tussen hem en Poisonheart leek alweer wat afgezakt te zijn. Maar als Bones iets had geleerd, was het dat schijn altijd kon bedriegen. Dat bleek maar weer... "Ik weet niet, ik dacht dat je anders waart, maar wat je zegt: Katten kunnen onmogelijk meteen vrienden worden. Ach ja, misschien heb ik me te veel op je charmante gedrag gefocust," ging de poes verder. Bones rolde met zijn ogen, hij en charmant, ja hoor. "Jij hebt vast een hele bijzondere definitie van charmant, nietwaar?" zei hij ietwat spottend. Het grijnsje op zijn gezicht kwam weer terug. Poisonheart begon over haar zus, Poisonlight oftewel Sylvie. Blijkbaar was de band tussen de zussen niet heel goed, tenminste dat leidde Bones af van wat hij van deze poes hoorde. "Ik zal het onthouden," zei hij grijnzend. Poisonheart probeerde het onderwerp weer terug te leiden naar het vorige, maar Bones schudde met zijn kop. Hij begon nu nieuwsgierig te worden naar die zus: Sylvie. "Jij en je zus hebben niet zo'n goede band? Zonde..." zei Bones toen. "Waarom werd jij geen Rogue en je zusje wel?" vroeg hij toen. Hij wilde wel eens weten waarom Poisonheart zo nodig voor een Clan had gekozen.

Onderwerp: Re: Here i am.