The end of a Regime

Onderwerp: Re: The end of a Regime vr 19 dec 2014 - 14:17

De kattin snuffelde aan de rand van het Thunderpath, maar rook niks vreemds behalve de sterke geur van ThunderClan, wat logisch was omdat hun territorium aan de andere kant was. Totdat de geur van vos deze duidelijk overtrof. De poes stond aan de grond genageld toen ze zag hoe het allemaal gebeurde, in een fractie van een paar seconden. Innerghost rende het Thunderpath op, gevolgd door de vos, waarna een monster naderde en Littlestream hun moeder wegduwde, om daarna zelf geraakt te worden. Haar poten brachten haar naar de plek des onheils, ze wilde bij haar zus gaan staan, maar Tallshadow schoof zich tussen hen in en begon dingen tegen haar de mauwen. De zwarte kattin schuifelde naar achteren en bleef stilletjes staan, ogen zwart en nagels uitgeslagen, niet goed meer wetend wat ze moest doen. Misschien hoorde ze hier niet te zijn nu, misschien moest ze weggaan en.. Ze wist niet meer wat ze moest doen, wat hulpeloos bleef ze staan, zichzelf buitensluitend van de rest van de groep.

Onderwerp: Re: The end of a Regime vr 19 dec 2014 - 16:23

Acepaw snuffelde gewoon wat verder. Er was weinig anders om te doen. Tussen de struiken door van Thunderclan door. Het rook er nog sterk naar Thunderpath al kon je er de Thubderclan geur onder vinden. Er was zelfs wat Shadowclan verstopt tussen alle geuren. Ineens stak er een wildgeur in zijn snuit. Hij herkende het meteen. Waar prooi dezelfde Muscus geur droeg als basis had het rode roofdier ook een territoriale stank om zich heen hangen. Ace hief zijn kop star op en wierp een bezorgde blik naar zijn vriend. Meteen zette de kater het op een rennen. Ze moesten terug. Op dat moment kwam Innerghost met de vos op de verharde weg. Alles ging zo snel dat de kater het niet meer bij kon houden. Hij rende alleen. Op dat moment raasde een monster naar de deputy toe. Zijn groene ogen verwijdde even. Na hij aangereden was had hij het niet meer op die dingen.. En hij liep wel heel dicht bij. Even voelde hij een steek in zijn zij, op de plaats van het litteken. Hij begreep wel dat dit alleen was omdat hij eraan dacht. Dus schudde hij zijn kop en zette pas bij. Littlestream sprong voor het ijzeren beest en nam de klap op. Hij zag Talls teken en rende naar de zwarte kattin. "Innerghost, gaat het?" vroeg hij snel. Zijn blik gleed naar de grijze med cat. Hij wist nog hoe zij hém had behandelt na de aanrijding. Hij kon helpen.. Vast wel.. Zijn groene ogen zagen hoe Fawnstep er maar stond te kijken. En hij mocht wel een apprentice zijn, zonder aarzelen antwoorde hij; "Fawnstep, ga van het pad af" Ook hij ondersteund Innerghost en bracht haar naar de berm. Eenmaal de twee zwartlokjes veilig keek hij naar Tall en Little. Vastberaden liep hij naar het tweetal toe. "Tall, kijk of je grote wonden ziet, en of er wat gebroken is." Met zijn subtiliteit had hij vaak en soms lang in de med den gelegen. Hij wist wel wat Little allemaal deed als er zo iets was maar het kwam nogal spontaan op. Zoals dat ze bij hem de grote wonden eerst had proberen te stoppen voor ze hem naar het kamp bracht. Hij mocht dan niet weten waarom maar wel dat het gebeurde.