I hate feeling like this{Jeff}

Ze kreeg gauw respond op haar vraag en keek benieuwd op toen hij begon te spreken. 'Nope. But I don't really care. I didn't kill her boyfriend so she has no reason to do anything about it.' Silver knikte en lachte vaag waarna ze weer naar de hemel keek. "At least, if she likes him, I shouldn't see no problem. Even if we both don't like those stupid little rats." Ze draaide haar kop weer naar hem. 'But hey, at least I have you.' Ze glimlachte lief en gaf hem een lik over zijn snuit. "Yes you have." Grapte ze terug. Haar poot over de zijne heen leggend. "So, what are we gonna do now." Duidend op het gerommel in de verte die hun kant leek op te komen.

"At least, if she likes him, I shouldn't see no problem. Even if we both don't like those stupid little rats." De poes draaide haar hoofd, en Jeff haalde een schouder op. "I dont even know if she likes him. Guess what, I don't care," Ze glimlachte naar hem, nadat hij zei dat hij tenminste haar nog had, en ze gaf hem een lik over zijn snuit. "Yes you have." Een grijns vormde zich op zijn gezicht, zeker toen ze haar poot over de zijne legde. "So, what are we gonna do now." Jeff keek op bij het gerommel, en beet op zijn lip. "We are going to hide for that, I guess," zei de kater, toen het gerommel opnieuw klonk. "Get up, Ms. Lazyness," Zei hij plagend, en gaf haar een lik.

De poes verzuchte toen hij weer sprak over de zwarte poes en haar 'vriendinnetje'. Zelfs al had ze hem nog nooit ontmoet. "I hate those filthy rats." Ze keek de kater emotieloos aan en drukte toen haar kop in zijn hals. "Luckily you're not like them." Plaagde ze. Ze had werkelijk een hekel aan alle katten die in clans zaten. Zelfs haar eigen zus en moeder moest ze niet hebben. Gelukkig was die laatste gestorven nadat ze de clan verlaten had. 'We are going to hide for that, I guess,' Silver schrok op uit haar gedachten en keek de kater toen weer aan. Knikkend. 'Get up, Ms. Lazyness,' Zodra hij het zei wierp ze hem een beledigende blik toe. "Im not lazy!" Acteerde ze beledigd. Ze sprong lenig overeind waarna ze naast hem ging lopen. "So what keeps you busy on moments like these?" Afgaand dat het zo zou gaan regenen en ze vast zouden gaan schuilen. Hoewel het haar weinig uitmaakte. Op zijn tijd hield ze wel eens van een storm aan regen. Alleen wilde ze nu liever bij hem blijven. Niet wetend als hij ook zo dol was op de regen zoals haar.

"Im not lazy!" zei ze beledigd, en hij grijnsde breed. "'Course you're not." Hij lachte, en ze stonden op. Same nliepen ze wat doelloos verder. "So what keeps you busy on moments like these?" Hij liep even door, en haalde zijn schouder een beetje op. "I don't really know." antwoorde hij, en hij liep door. "Im thinking, most of the time, so eh."

De regen overviel hem, en al gauw was hij doorweekt. Hij had een hekel aan regen. Het deed hem denken aan het vuur waarin hij naar een moordenaar transformeerde. Vroeger had hij een bruinige vacht gehad, dat idioot vuur had het zwart/grijs gemaakt. Niet aan denken, niet aan denken, niet. aan. denken. "Hell, damn it."

'Course you're not.' Silver keek de kater aan en gaf hem een kopje tussen het wandelen door. "You're cute, did you know?" Plaagde ze hem. Natuurlijk was hij schattig, en ze zou er maar pas mee ophouden door het te zeggen wanneer hij er zelf om vroeg. 'I'm thinking, most the time, so eh.' Reageerde hij. Silver lachte lief. "Thinking on me?" Pochte ze wat. Ze trok haar wenkbrauw wat op en glimlachte.

De regen kwam gauw hun kant op. Het duurde dan ook niet lang vooraleer de bui vlak boven hun kop hing en ze beide natgeregend werden. De zilveren poes zuchte tevreden waarbij ze haar kop de lucht in stak, haar ogen sloot en het water over haar gezicht liet sijpelen. 'Hell, damn it.' Ze keek weer op toen de stem tot haar doordrong. Haar kop schuinhoudend en hem aankijkend. "What's up?" Ze bleef hem een moment lang aankijken waarna ze voor hem ging staan en het water van zijn gezicht likte.

Nadat hij weer teruggedacht had aan zijn verleden, hoorde hij Silvergale vragen wat er was. Een flikkering woede kwam op in hem, maar hij drukte het weg. "Nothing." De gedachte aan bloed. Zijn nagels in Liu's hals. Zijn gillende moeder toen hij haar vermoorde. De geur van het vuur dat zijn leven veranderde. De stank van verbrand vel, opgebrande vacht. Hij huiverde even. "Nothing at all." Nagels. Gehuil. Tranen. Zijn zussen, zijn broer. Mary's kittens. Die Demon. Hij ging even zitten, en staarde voor zich uit. Silvergale. Ze hield van hem. Toch? Of was het om over Silhouette heen te komen? Hield hij van haar? Zeker. Maar ook van .. Nee. Meer van haar. De ander kat kon niet. Mocht niet. Hij had h'm in geen moons meer gesproken. "I'm totally fine!" riep hij uit.

De bezorgde blik in haar ogen was duidelijk zichtbaar. Met een schuin kopje keek ze de kater aan toen die in nare gedachten verzonken leek te zijn. De poes gaf hem een zachte tik op zijn borst. 'Nothing.' Silver schudde haar kop. "Oh dear, I see there's something. You can tell it me." 'Nothing at all.' Ze schudde haar kop maar legde toen voorzichtig haar kop in zijn nek. 'I'm totally fine!' De poes keek bezorgd toen hij sprak. Het was nou de derde keer dat hij hetzelfde zei. "I know you're not Jeff. Whatever it may be, try to forget it. I see it's killing you." Ze zuchte en liet toen haar kop wat zakken.