[Zira]

De zwarte poes slaakte een diepe zucht en opende haar zilveren ogen. Ze lag tegen een grote haarbal aan, oja Royal. Ze gaf hem een por, waarna ze opstond en de den uit glipte. Een felle zonnestraal scheen recht in haar ogen en ze kneep ze dicht, terwijl ze verblindt door het licht zich een weg baande tussen alle katten. Een greep haar staart, waardoor hij heel hard moest lachen, maar het was net de verkeerde plek, waar een brandwond zat. Boos siste ze terug, en gaf een harde klap tegen het gezicht van de kater en schoot vervolgens weg. O wat haatte ze katers! Boos keek ze achterom, en zag dat hij haar niet achtervolgde. Achteromkijkend knalde ze tegen een poes aan, met haar flank waar een enorme brandwond op zat. "Kijk eens uit!" Blies ze, ze kromp in elkaar van de pijn. Snel deed ze een paar stapjes achteruit, en keek de poes beschaamd aan. "Sorry!"

Flutje ._.

"Sunset," Antwoordde ze snel, en bij de houding van de poes, maakte ze zichzelf ook groot, waardoor je de sterke spieren in haar achterpoten goed kon zien. "Het spijt me, er was een Elite die aan m'n staart ging zitten en toen ik hem een klap terug gaf werd hij boos en rende achter mij aan." Legde ze uit, laat dit in scourgenaam een aardige kat zijn. "En sorry dat ik tegen je schreeuwde maar ik knalde tegen je aan met mijn brandwond dus dat deed aardig wat pijn," Zo, nu had de poes niets meer om tegen haar te gebruiken. "Dus, en jouw naam?" Ze leek misschien een wat minder sterke bloodclanner onder de schrammen en amper spieren, - behalve in haar achterhand - maar haar trucjes waren goed uitgedacht waarmee ze zelfs katten die twee keer zo groot als zij waren onderuit kon halen. Nu was ze alleen gewond dus kon even geen member worden.

Opeens schoot er een klauw naar haar gezicht, maar door de goede reflexen van de zwarte poes sloeg ze die gemakkelijk weg. "Ook niet aangenaam," Sprak ze nonchalant, en vertrok geen spier van haar gezicht terwijl ze de oudere poes voor haar strak aanstaarde. Ze keek even omhoog toen er een druppel op haar neus kletterde. Nice, regen. Met een geïrriteerde blik keek ze de poes aan, haar gezicht was nog heel, of die Zira dat nou wilde of niet. Ze sloeg met haar staart door de lucht, waardoor een aantal druppels alle kanten op vlogen, en een heel zacht sisje kwam uit de bek van de poes, waarna ze nonchalant weg begon te lopen, naar de uitgang van het kamp. Als die poes het zo zou spelen liep ze gewoon weg.

Ze wist zelf dondersgoed dat ze de rug naar Zira had gedraaid, en dat ze dat niet moest doen. Maar dat was haar list, want de zon scheen zo, dat ze de schaduw van de poes zag verschijnen. Toen ze op haar af sprong, was ze te laat om weg te springen, en voelde klauwen en tanden in haar lichaam. Maar sprong gelijk weer onder haar uit zodat ze geen schade kon toebrengen. "Don't forget the shadows," Lachte de poes, waarna ze dankzij haar Skyclan afkomst met gemak een boom in zweefde. Kijk, dat was een voorbeeld van haar listige trucjes. Ze begon haar poot te likken, maar keek heel stiekem met een van haar zilveren ogen naar de poes. Pff, ze had het zelf uitgelokt hoor.

Lachend keek de poes naar Zira die zich de tak op probeerde te hijsen, maar werd vervolgens naar de grond gesleurd. De rosse poes kwam met een smak ertegenaan, maar Sunset had zichzelf al losgeschud van haar en kwam behendig op vier poten terecht. "O ja?" Er waren al een aantal Bloodclanners om hen heen verzameld, die met grote ogen naar hen keken en dat gaf de zwarte poes moed, dus duwde ze snel Zira's hoofd hard in het zand. "Oké," Ze trapte met haar sterke en gespierde achterpoten tegen het hoofd van de poes aan, en nam afstand waarna ze in een jachthouding zakte. "We'll see," De menigte zat gespannen naar ze te kijken, en bijna het hele kamp stond om hen heen, dus er was geen weg om te vluchten. Gelukkig was de poes al net zo sterk als een member van 15 moons, door haar training die ze al van tevoren had gehad, dus was ze niet heel erg bang.

"Dit is anders wel de Bloodclan," Verbeterde de zwarte poes, worstelend uit de greep van de poes. Uit het niets greep ze haar nek -of keel- vast, en woede flitste in de ogen van de kattin. Hoe durfde ze? Woest schoten haar enorm sterke achterpoten naar de buik van de poes, en deed een vreemde beweging, waardoor ze met haar krachtige achterhand zo haar tegenstander van zich af katapulteerde. "Het gaat om wie we nu zijn, niet om het verleden." Siste ze, haar volgende aanval voorbereidend. Haar zilveren ogen flitsten fel toen ze de beste aanval ooit zag, en ze begon naar de goede plek te lopen, waar ze expres struikelde, zodat Zira haar kant op zou komen. Ze hoorde gegrinnik, maar dat ging over in schik toen de zwarte poes naar een boom toe vloog, en zich daar weer afzette. Met een enorme vaart vloog ze op de rosse poes af, maar deed alsof ze haar miste door over haar heen te vliegen, maar voordat al haar poten op de grond kwamen, was ze alweer in de lucht, en landde op de rug van de poes. Grommend sloeg ze haar uitgeslagen klauw op het voorhoofd, en trok haar met een snelle beweging ondersteboven. Een move waar de meeste katten enorm duizelig van werden, en wel een paar tellen in de war op de grond lagen. Voordat de poes ook maar iets zou kunnen doen, sprong ze bovenop haar, en greep nu haar nek vast. Om zich heen hoorde ze Bloodclanners schreeuwen, naar haar. Ze beloonden haar! Misschien kon ze na deze verwondingen wel member worden! Ze was eigenlijk al net zo sterk als een member, maar heeft nooit haar halsband kunnen halen door haar eindeloze ongeluk.

Irritant geroezemoes had haar uit d'r toch al lichte slaap gewekt en haar blauwe ogen stonden geïrriteerd. Ze gromde zachtjes terwijl de witte kattin overeind kwam en geeuwde uitgebreid. Wat was er nou weer aan de hand? "(...)Dit is een clankat! Onze grootste vijand!" hoorde ze vaag en nu gingen haar oortjes overeind staan. Wat nou clancat? Ze kwam uit haar zelf gemaakt hol en keek naar een rossige poes die een bekende kattin onder controle hielt. Wat had Sunset hiermee te maken? Met een blik alsof er een of andere bom kon ontploffen slenterde de witte kattin naar de jongere katten. "Wat moet dat met al die herrie?" bromde ze geïrriteerd, terwijl ze een vragende blik naar Sunset stuurde. "Jij, Zira toch? Wat brabbel je over clancats?" gromde ze daarna in de richting van de rossige kattin. "Niet alle Bloodclan katten zijn opgegroeide kittypets of rogues hoor." Ze snoof eventjes. Ondanks dat Lostvoice nu al een tijdje bij Bloodclan zat, was ze haar roots als Riverclan kat nog niet verloren. "Ben ik een gevaar voor jou, omdat ik uit Riverclan kom soms?" bromde ze daarna. Nee, niemand zou in twijfel trekken dat zij geen waardige Bloodclan kat was. Niet na alles wat ze had gedaan tenminste.

Uit het niets kwam haar mentor het spel binnen, waardoor ze werd afgeleid en onder Zira belandde. Boos katapulteerde ze de poes met haar krachtige van zich af, en ging snel naast Lostvoice staan. "Een bonk irritatie? Jij sloeg me uit het niets, had je je maar moeten bedenken dat ik terug zou vechten!" Blies de zwarte poes boos, haar oortjes lagen plat in haar nek en haar staart was dik en hoog opgestoken, terwijl haar nagels zich een weg baanden in de lossige aarde onder haar poten. Bloed sijpelde nog uit de poot waar Zira haar klauwen in had gezet, maar daar voelde ze niks in dus deed het niet echt veel pijn. "Het spijt me voor de herrie, Lostvoice." Ze wierp een vriendelijke blik naar haar mentor. Tegen medebloodclankatten mocht je toch gewoon aardig zijn? Haar zilveren blik gleed weer naar de rosse poes, en boos zwiepte ze haar staart. Wat dacht die kat wel niet?