The ending of the 'happy' chapter {Open}

Raising slikte even voor hij het kamp uit liep. Hier was hij op getraind, maar toch voelde het niet helemaal goed. Hiermee zou hij zijn moeder trots maken. Niet zoals die stomme Peach. Bij haar naam gromde hij even, hij zou haar vermoorden, verraadster. Haar eigen moeder verraadden, hoe durfde ze. Zíjn moeder. Met een kille blik in zijn ogen vervolgde hij zijn weg. Waar zijn siblings waren? Geen idee, hij hoefde het eigenlijk ook niet te weten. Ze waren allemaal te zwak. Die lieve kleine Raisingkit was veranderd door dit. Door de harde trainingen van Owyn was hij dit geworden.

Eenmaal aangekomen bij de tweebeen huizen keek hij goed om zich heen. Hij had hier "Afgesproken" met een poes, ongeveer 11 moons. Hij had haar helemaal ingepalmd, niet wetend wat haar te wachten stond. Hij was niet op haar uit, hij was uit op haar halsband. Het was een prachtige witte poes, lange haren waarvan iedere kater zou kwijlen en een moord zou doen om haar te krijgen. De eerste ontmoetingen wist hij nog wel, ze was arrogant, maar door zijn nóg arrogantere houding voelde ze een aantrekking naar hem. "Hey sexy~" miauwde ze met een charmante stem. Raising glimlachte naar haar, "Hey babe" miauwde hij tegen haar, best wel heel koeltjes. "Voor vandaag heb ik iets leuks geregeld." miauwde hij heel charmant. "Oeh~" miauwde ze terug waarna ze hem volgde. Tot nu ging alles volgens plan. Hij zou haar diep naar het bos meenemen en daar zou het gebeuren.

"Waar zijn we Raising?" miauwde ze ietwat angstig toen ze in een best wel donker stuk kwamen. Raising stopte met lopen en draaide zich langzaam om. "We zijn bij mijn plekje." miauwde hij met een verleidende stem. "Het plekje waar ik graag kom om dingen te doen." miauwde hij terwijl hij met zijn staart even langs de rug van de poes ging, waarop ze ging spinnen. "Toch wel jammer." miauwde hij rustig. "Hm?" beantwoordde ze. "Dat zo'n mooie poes moet sterven." Daar schrok ze even van, "Hoe... Hoe bedoel je Raising?" miauwde ze wat nerveus. Raising lachte even. "Dit word je laatste plekje waar je ooit komt." zei hij waarna hij de poes aanviel.

Het duurde niet lang voordat het poesje niet meer bewoog. "You're too weak. This was no challenge." gromde hij met een lachje. Hij wurmde de halsband van haar nek af, waarna hij zijn poten gebruikte om het om de halsband om zijn nek te wurmen. Ja hoor, hij paste perfect. Zo rood, dat het bijna in zijn vacht hoorde. "Let's move you." murmelde hij vervolgens. Hij pakte het lichaam op, en legde haar op zijn rug. Al snel was hij weer bij de tweebenen plek en legde hij het lichaam neer bij het thunderpath. Niemand die iets zou merken.

{O P E N, feel free to join! (:}

Dicht tegen de dikke tak aan gedrukt staarde de zwarte poes vanuit een hoge boom naar een Bloodclanner die een kittypet aan het verleiden was. Een kittypet!? Toen de kater en de poes begonnen met lopen, sprong Sunset via de bomen geluidloos achter ze aan, en tot haar schrik zak ze hoe de kater de arme kittypet vermoordde. Haar zilveren ogen staarden ongelovig naar de rode kater die de halsband van haar aftrok en om zijn eigen nek wurmde. Met een behendige sprong vloog Sunset door de lucht en belandde vlak voor zijn neus. "Hi." Haar prachtige ogen glommen als twee zilveren poeltjes, en haar mooie zwarte vacht glansde onder het warme zonlicht. "Nieuw vriendinnetje?"

Met vrolijke oogjes keek Fall om zich heen. Ze had voor het eerste haar thuis verlaten, en was maar al te trots at ze dat dúrfde! Ze trippelde een eindje verder, en snoof toen wat lucht in. Ze was benieuwd wat voor rare lucht het was, en volgde het. Al snel kwam ze erachter dat het twee katten waren. Wat waren ze groot en gespierd! Fall keek haar oogjes uit, en deed geen moeite om dat te verbergen. "Halloooo!" Riep ze vrolijk en ze zwaaide met haar kleine staartje. Ze keek eerst naar de rode kater en toen naar de zwarte poes. Ze had eigenlijk geen idee waar ze was, dus strekte ze haar nek uit en keek goed om zich heen. Het was fall, en ze keek trots naar de mooie herfstkleuren. Daar was ze naar vernoemd, vast omdat ze zo mooi was! Ze richtte haar aandacht weer op de katten, die nog niks gezegd hadden. "Ik ben Fall," drong ze aan, hopend op een leuk gesprek en misschien wel een spelletje.

"Hi." Raisingsun keek op toen hij een mede-elite kat zag. "Hey." antwoordde hij ietwat kil. "Nieuw vriendinnetje?" Lekkere opmerking. "Nee, ik heb een nieuwe nodig, intresse?" miauwde hij droogjes. "Halloooo!" oh nee. Alsof dit nog beter kon. "Ik ben Fall," drong het poesje aan. "Ik ben Summer." sprak hij droogjes. Dat stak hem wel even, zijn moeder heette Summernight. Maar zag die kitten het bebloedde lijk niet ofzo?

"Nou ja, eigenlijk wel." Antwoordde ze, behoorlijk goed geacteerd. Toen een kittypet kitten eraan kwam waggelen werd het al helemaal gezellig. "Ik ben Winter," Stelde ze zichzelf voor, vervolgens wees ze met haar staart naar de dode kittypet die op de grond lag. "Dat was Spring." Een grote grijns vormde zich op haar gezicht en ze liep richting Raisingsun die zichzelf Summer had genoemd. Haar zilveren ogen glommen fel, en haar zacht vacht streelde langs zijn rode toen ze langs hem liep, richting het kittentje. "En wat doe jij hier, opgegeten worden?"

De ogen van Fall werden groot toen de kater antwoorde dat hij Summer heette. Was dat niet... Ja! Dat was ook een seizoen! "Oh, wat leuk! Ik ben natuurlijk de herfst want dat is zo mooi dat dat wel bij mij past, maar de zomer is ook heel leuk natuurlijk omdat dat zo lekker warm-" De ratelende kitten werd afgebroken door de zwarte poes. "Ik ben Winter," Fall's ogen werden nog groter. Dat was ook een seizoen! Toen wees de zwarte poes naar iets op de grond. "Dat was Spring." Nog een sei- Een piepje klonk uit de mond van de kitten. Die poes... Die leek wel... "Wat is er met spring gebeurd?" Haar stemmetje klonk zacht en bang, en het antwoord van Winter was niet erg geruststellend. "En wat doe jij hier, opgegeten worden?" Fall schudde snel haar kop. Nee! "Nee, ik ben hélemaal van huis hiernaar toe gelopen om dingen te verkennen want verkennen is echt leuk, zeker als het weer zo práchtig is!" De angst was al weer helemaal weg toen ze over de herfst sprak.

"Nou ja, eigenlijk wel." sprak Sunset tegen hem. "Ha-ha." miauwde hij rustig. "Sinds wanneer vallen elite-katten op ex-clanners?" sprak hij op een lievelijke toon. "Oh, wat leuk! Ik ben natuurlijk de herfst want dat is zo mooi dat dat wel bij mij past, maar de zomer is ook heel leuk natuurlijk omdat dat zo lekker warm-" Oh goddddd. Kon die kitten haar mondje niet houden? "Ik ben Winter," speelde Sunset mee. "Dat was Spring." Raising kon het niet laten om een beetje te glimlachen. "Wat is er met spring gebeurd?" vroeg de kitten zacht en bang. "Ik had een halsbandje nodig." antwoorde hij droog. "Deze is van haar" Wát leuk dit. Kitten traumatiseren, super leuk. "En wat doe jij hier, opgegeten worden?" Ehm Sunset, geen logische vraag. "Nee, ik ben hélemaal van huis hiernaar toe gelopen om dingen te verkennen want verkennen is echt leuk, zeker als het weer zo práchtig is!" Raising rolde met zijn ogen. "Het is hier heel gevaarlijk." begon hij rustig. "Je weet maar nooit wanneer er iemand weer op e grond licht als Spring, misschien ben jij wel de volgende." sprak hij kil, waarna hij een bebloedde nagel likte.

"Sinds ik 100% rogue ben," Ze ging heel erg dichtbij Raisingsun staan, en keek recht in zijn ogen. "Hm, dan kan ik jouw halsband wel nemen." Siste Sunset naar de kitten achter haar, aangezien zijzelf nogal klein was voor haar leeftijd en die halsband haar perfect zou passen. Ze draaide zich om naar de kitten, en liet haar staart langs Raising glijden. Toen ze gevaarlijk dichtbij de kitten stond, schoof ze haar nagel onder de halsband en tilde haar een stukje omhoog. Ze keek even van alle kanten naar de halsband, en gooide haar vervolgens weer neer. "Past perféct." Gokte ze, een bloederige grijns vormde zich om haar lippen. Natuurlijk zou ze de kitten niets doen, sinds dat pas echt zwak is.

"Het is hier heel gevaarlijk." Fall kreeg een rilling door de rustige toon van de kater. "Je weet maar nooit wanneer er iemand weer op fe grond ligt als Spring, misschien ben jij wel de volgende." Hier was de poes het vast niet mee eens, toch? "Hm, dan kan ik jouw halsband wel nemen." W-wat? Fall verzamelde al haar moed bij elkaar, tot ze opgetild werd door de zwarte poes. De nagel van de zwarte kat drukte op haar keel en ze kon geen adem halen. Fall begon verwoed met haar poten te slaan en haar ogen keken bang de wereld in. Ze zou nóóit meer gaan verkennen. Toen werd ze, pijnlijk maar gelukkig, weer neergegooid. "Past perféct." De Siberische kitten schudde haar kop en haalde hijgend en piepend adem. "W-waarom geeft je baasje je.. Je dan geen halsband?" Vroeg ze, nog steeds piepend ademhalend.

"Baasje!?" Spuugde de zwarte poes spottend, en ze lachte de kleine kittypet uit. "Ik ben niet zo'n zwakke kittypet als jij." Wacht wat? Was Sunset nu een kitten aan het pesten? Ze keek geschrokken naar de kitten die hijgend en piepend ademhaalde, en sloeg haarzelf in haar gedachte voor haar kop. Ze was zelf getraumatiseerd als kitten, hoe kon ze dit bij een andere doen? Misschien was het maar goed dat ze dit deed, anders zou het kleintje later onwetend hetzelfde eindigen als de kittypet die Raisingsun had vermoord. "Wij zijn van de elite, een kattenmoordende groep." Ze duwde de kitten omver en duwde een plukje vacht in haar neus. "Als je ooit deze geur ruikt, ren weg." Sissend kwam de zwarte poes dichterbij, en liet de kitten los. De poes begreep wel dat de kitten nu niet zou begrijpen waarom ze dit deed, maar later zou het kleine poesje dankbaar zijn.

Fronsend keek Raising naar Sunset, wat in Scourge's naam deed ze? Nadat ze klaar was met de kitten duwde hij haar omver. "Waar denk jij mee bezig te zijn?" gromde hij naar haar, maar zo zacht dat de kitten het niet kon horen. "Je moet geen kittypets waarschuwen, wat denk jij nou. Ze leven zodat wij onze halsbanden kunnen krijgen." vervolgde hij grommend waarna hij van haar afstapte. "Ze maakt een grapje," sprak hij liefjes. "Ze houd zo erg van grapjes maken, je moet haar nooit geloven, Toch Winter?" zei hij waarna hij streng naar haar keek. Hij was sowieso sterker dan haar en hij was sowieso beter in bomen omdat hij eerst in de SkyClan had gezeten.

"Het is een kitten!" Siste ze boos terug, en ze richtte zich weer naar de kitten toe. "Ja inderdaad, ik ben echt een grapjas." Sprak ze sarcastisch, ze wist dat Raisingsun van de Skyclan kwam en waarschijnlijk een held was in bomen, waardoor haar talent niet echt een uitblinkend talent meer was. Hoewel ze eigenlijk net zo goed was als een Skyclankat aangezien ze al sinds ze een kitten was in de bomen klautert. "En je hebt gelijk! Het was dom, maar die kitten zal zich er toch niets van aantrekken." Gaf ze met tegenzin toe, en haar staart tikte op zijn rug, waarna ze weer naar de kitten liep. "Nee, we zijn Best Friends forever toch?" Waarna ze haar staart om het kleine poesje heen wikkelde. Achter haar grote grijns zat wel een beetje pijn verborgen dat ze zo was voor dit arme kleine katje.

Verbaasd keek de kitten van de één naar de ander. Ze waren iets aan het overleggen, misschien wel over de waarschuwing die de kattin haar net gegeven had. Waarom was die ene nou zo gemeen? "Ze maakt een grapje," Een grapje? Maar Fall vond het helemaal geen leuk grapje! "Ze houd zo erg van grapjes maken, je moet haar nooit geloven, Toch Winter?" Ze keek eventjes naar de grote kater en traantjes verschenen in haar ogen. Wat gebeurde er toch? "Ja inderdaad, ik ben echt een grapjas." Huh? Dus het was een grapje? "Nee, we zijn Best Friends forever toch?" De staart van de zwarte kattin wikkelde over haar rugje. "M-misschien.." begon ze aarzelend en ze wist niet wat ze nou moest zeggen. Ze vond Winter helemaal niet aardig! Fall wurmde zich los uit de staart en stapte een paar kleine stapjes achteruit. Als ze ging rennen waren de andere katten vast sneller, dus dat kon ze niet doen... Misschien kon ze wel tegen ze vechten! Ze had al hele grote klauwtjes! Haar rugharen rezen en ze trilde van angst. "Kan i-ik misschien naar... Naar mijn baasje t-toe?"

- Ze is echt scared for life xD

Iets brak in Sunset toen er traantjes verschenen in de ogen van het kleine poesje, en bijna wilde ze naar haar toe gaan toen ze zich los wurmde uit haar staart. Het was voor haar eigen bestwil, als SUnset het niet deed was de kitten vast in de klauwen van een andere bloodclanner gekomen. "Natuurlijk." Sprak ze lief, haar ogen werden een beetje waterig van spijt over hoe ze tegen het kleintje had gedaan, en vriendelijk glimlachte ze. "Sorry, ik moet ook geen grotekattengrapjes maken met zo'n kleintje als jij, maar je was al zo groot en je zag er zo sterk uit dat ik dacht dat je een grote kat was!" Murmelde ze vriendelijk en vol spijt tegen het kleine poesje, en ze trok zich niks aan van Raisingsun. "Sorry kleintje."

Raising hief zijn bovenlip een beetje vijandig op toen ze die poes maar hoorde slijmen bij die kittypet. Het duurde dan ook niet lang voordat hij begon te grommen. "You're out of your mind, you're not a real BloodClan cat." siste hij. "You're noting more than a kittypet yourself." zei hij kortaf. Hij richtte een enkele blik op de kitten. "And you my dear, just watch out. The next time you see me, you better run." miauwde hij op een kille toon. Oh dit was leuk.

"En dat zeg jij?" Geïrriteerd sloeg ze haar staart tegen de kater aan. "Je zegt net dat ik haar niet moet waarschuwen en nu doe je het zelf," Siste ze naar hem, waarna ze een blik wierp op de kitten, en toen weer terug naar Raisingsun, die ze een boze blik toewierp. "Je bent zelf een kittypet," Ze dacht weer terug aan dat hij zei dat hij uit een clan kwam, welke? Qua bouw leek hij best op Skyclan, well just ask. "Je zei dat je uit een clan kwam, welke?" Ze glimlachte, en wendde zich weer naar de kitten.

Fijn, nu vroeg ze naar zijn clan, Raising rolde met zijn ogen. "SkyClan it is, but my mom wasn't a kittypet. My mom was a mix from a ThunderClanner, BloodClanner ánd a RiverClanner. So, who's the kittypet now~?" siste hij fel terug. "Well, whatever. That kit is traumatised, I don't really care about that. And you know, I'm already a member, you're just a lil' young one. You still got much to learn, unlike me~" vervolgde hij schijnheilig.

"Yeah who's the kittypet? I'm Also from Skyclan you dumbass. And im not a little young-one, i nearly killed a kittypet but then a stupid twoleg came dancing trough the party," Blies de poes kwaad, ze zette haar klauwen diep in de grond en keek hem recht aan met haar prachtige zilveren ogen. "I bit his ear off, then he kicked the kittypet to death," Grinnikte ze, waarna ze zich naar Fall draaide, en haar met een schuin kopje aankeek. Hopelijk had zij niets van dit gesprek gehoord, dan was ze nu scared to death.

"Natuurlijk." Oh! Was die poes dan toch aardig? Fall keek met grote, waterige ogen omhoog. "Sorry, ik moet ook geen grotekattengrapjes maken met zo'n kleintje als jij, maar je was al zo groot en je zag er zo sterk uit dat ik dacht dat je een grote kat was!" Was het echt een grapje geweest? Maar Fall wás een grote kat! Dat wilde ze net gaan zeggen, maar de rode kat was haar voor. Hij was wel gemeen! "You're out of your mind, you're not a real BloodClan cat." siste hij. "You're noting more than a kittypet yourself." zei hij kortaf. Hij richtte een enkele blik op de kitten. "And you my dear, just watch out. The next time you see me, you better run." Met angstige ogen knikte Fall en ze keek naar de twee. Er was een heel gesprek aan de gang, maar eigenlijk was ze iets geïnteresseerd in de blaadjes die met een harde windvlaag naar beneden kwamen dwarrelen. Opeens keek ze op en zag dat de zwarte poes naar haar keek. Ze wilde iets vragen, al de hele tijd, en besloot het nu te doen. "Als jullie geen baasjes hebben, wat dan?" Ze vond het heel dapper van haarzelf dat ze het durfde te vragen en keek, eigenlijk meer naar de zwarte poes, nieuwsgierig omhoog.

+ Whooooo Raisingsun is back C:

"Wij hebben onszelf," Antwoordde de poes vriendelijk, en ging naast de kleine kitten zitten. "We zorgen voor ons eigen eten, hebben ons eigen territorium en zijn vrij." Legde ze uit, en glimlachte. "Katten zoals jij, die een 'baasje' hebben, noemen we kittypets." Als ze echt alles uit zou moeten leggen aan dit kleine katje dan was ze nog wel lang bezig, dus hield ze het maar eventjes simpel. Ze trok zich even totaal niks aan van Raisingsun, en wierp een vriendelijke blik naar Fall.