Early in the morning

Langzaam opende de jonge kitten haar ogen en knipperde een paar keer voor ze ze open hield. Winterkit richtte haar blik even op haar moeder en haar zusjes die er nog waren. Ze zou een van hun wakker kunnen maken, maar ze zou er ook voor kunnen kiezen om zelf wat te gaan doen. Alleen dat was ook weer niet leuk. In ieder geval kon ze wel proberen om alleen het nest uit te gaan en aangezien het nog vroeg was, liet ze de rest maar liggen. Voorzichtig trippelde ze dan ook in de richting van de uitgang van de nursery en besloot toen om daar te gaan zitten en te kijken wat er allemaal gebeurde in het kamp. Ze wist dat als ze nu naar buiten zou gaan ze alleen maar in de weg zou lopen en zo erg vond ze het nou ook weer niet om hier te zitten en te kijken.

[Eerste post Firekit]

Winterkit volgde met haar ogen de activiteiten in het kamp. Ergens wilde ze wel heel graag naar buiten gaan, maar ze wilde ook weer niet in de weg lopen. Plots hoorde ze een geluid achter haar en ze draaide zich al half om toen haar zusje naast haar landde. "Zullen we naar buiten gaan?" Even glimlachte ze naar Firekit, ze wilde het namelijk wel doen, maar of het verstandig was was wel de vraag. Ze waren namelijk nog niet echt zo oud en of ze later op hun kop zouden krijgen wist ze niet. Ze knikte kort als antwoord en richtte haar blik naar buiten. "Waar wil je als eerste naartoe gaan?" Besloot ze te vragen. Er waren namelijk best wel veel opties. Ze konden gewoon op de open plek blijven of naar één van de dens gaan, maar ze had geen idee waar Firekit naartoe zou willen gaan.

Haar zusje was ondertussen al wat naar voren gegaan, maar was toch stil blijven staan bij haar vraag. "We kunnen kijken of er nog bladeren liggen in het kamp om mee te spelen?" Dat was inderdaad wel iets leuks om te doen. Het zou vast ook wel leuker zijn dan het spelen met een blad in de nursery. "Laten we dat gaan doen!" Zei ze enthousiast en zette af met haar pootjes tegen de grond om alvast een voorsprong te nemen op Firekit. Ze had geen idee waar de meeste bladeren zouden liggen, maar er zou vast wel iets te vinden zijn in de richting waarin ze rende.

Ze ging in een rechte streep vooruit en stond er eigenlijk niet helemaal bij stil dat ze op zoek waren naar een stapel bladeren tot Firekit haar riep. "Winterkit kijk en hele grote stapel!" Ze remde haar pas wat af en veranderde van koers en daar zag ze Firekit die recht op een grote stapel bladeren afging. Zelf versnelde ze haar pas weer wat om te proberen eerder bij de stapel te zijn dan haar zusje, maar of dat zou lukken was nog de vraag, aangezien Firekit al een aardige voorsprong op haar had. Ze rende dus zo hard als ze kon en kwam vlak voor de stapel bladeren tot stilstand. Ze had geen idee of ze er eerder was dan Firekit of dat haar zusje eerder was, doordat ze alleen maar oog had gehad voor de stapel met bladeren.

Het warme naast haar verdween, maar dat gebeurde vaker, ze groef zich simpel meer in haar moeders vacht. Ze hield haar oogjes gesloten en probeerde opnieuw slaap te krijgen maar ze was niet moe meer. Echt niet moe meer. Kort opende ze haar oogjes en keek het nest rond, twee van haar zusjezs waren weg, Winterkit en Firekit. De kitten die duidelijk haar grootte had gestolen. Zij was het grootst en Little was het kleinst, sterker nog ze was de clanste van de clan, Fire had gewoon haar grootte gestolen. Kort tikte ze haar moecder aan maar die sliep nog. Dan maar kijken wat haar zusjes aan het doen waren. Wat onhandig klom ze uit het nest en liet zich op de grond vallen waarna ze naar de uitgang van de nursery toe. De blauw/groene oogjes keken even rond, net toen ze haar zusjes wou roepen zag ze ze al rennen. Richting... een berg gekleurde bladern, geweldig. Snel rende Littlekit naar haar zusjes toe. Haar familie was de enige waar ze zichzelf was, op hun vader na dan. 'Wow, dit is zo cool' zei ze met grote ogen. Hier zou ze zich helemaal in kunnen verstoppen. En dan was precies wat ze ging doen.

Winterkit zag de bladeren rondvliegen nadat Firekit erin was gesprongen en richtte even haar blik op Littlekit welke er ook net bij was gekomen. "De bladeren zijn mooi niet?" Zei ze half tegen haarzelf en half tegen haar zusjes. Ze draaide haar blik van Littlekit naar wat er nog over was van de stapel met bladeren en zette zich af tegen de grond en dook zo ook de bladeren in. Ze wist dat zij meer op zou vallen dan Firekit tussen de bladeren, maar dat drukte de pret niet. Ze zag hoe er ook een paar bladeren omhoog waren gegaan door haar sprong en ze probeerde er eentje te pakken met een uitgestrekt pootje, maar het blad raakte de grond voor het was gelukt. Even keek ze dan ook met een sip gezicht naar het blad, maar besloot toen dat er ook nog andere bladeren waren die ze kon proberen te pakken.

Littlekit stapte even opzij om Firekit door te laten die volop in de bladferen sprong. Vrolijk keek ze langs de bladeren die weer naar beneden kwam. Ze zette zich af en probeerde er een uit de lucht te vangen. Ze had hem, maar omdat ze haar voorpootjes op haar 'prooi' had gezet kon ze zich niet opvangen. Met een zachte plof viel ze op de grond. Maar ze genoot er enkel van dat ze het blaadje had. Trots keek ze op naar haar zusjes. Sinds waarneer zat Winterkit er ook in, ze had dat helemaal gemist. Ze rende naar de twee toe en, in tegenstelling tot hun twee, kroop onder de bladeren om een deken van bladeren te creeren. Ze stak haar kop tussen de bladeren vandaan. 'Jullie kits, ga van m'n den af' mopperde ze als een geïrriteerde elder.

Winterkit zag dat Littlekit ondertussen ook de bladeren in was gekomen, waarna haar zusje zei dat ze van haar den af moesten gaan. Ze wist dat het gespeeld was, maar toen ze Firekit hoorde besloot ze om ook naar Littlekit toe te gaan. Ze volgde dan ook Firekit toen deze de bladeren in dook en probeerde zo bij haar zusje te komen. Ze was blij dat Firekit met het idee was gekomen om met de bladeren te gaan spelen, want het was een stuk leuker hier dan dat het waarschijnlijk ooit in de nursery was geweest en er waren er ook zoveel. Het zou dus misschien nog wel lastig worden om bij Littlekit te komen.

Littlekit's oogjes vergootte even toen ze haar zusjes op zich af zag komen. 'O nee' schoot er door haar kop. 'Nee' riep ze uit. Snel trok ze haar kop terug in de bladeren, dat was een voordeel aan klein zijn, ze kon zich makkelijk verstoppen en een fort van bladeren om zich heen bouwen. Ze probeerde zacht door de bladeren heen de sluipen maar het kraakte en ritselde te veel. Toen de kitten iets dichtbij hoorde sprong ze op uit de bladern die daardoor weer alle kanten op gingen en sprong naar de kitten. Het was een van haar zusjes, dat zeker. Kort rolde ze verder door de bladeren die onder haar kraakte en sprong op, naar haar zusjes kijkend. Kort bleef ze stil, enkel kijkend. 'Dit is blaadjesoorlog' riep ze uit. Enkele warriors keken om, maar nou en.

Ze worstelde zich een weg door de bladeren, waardoor ze alleen maar erger door de lucht vlogen, maar dat maakte haar niks uit. Plots zag ze Firekit voor haar neus aangevallen worden door Littlekit, waarna de kitten door rolde. Even richtte ze haar blik op Firekit, maar toen die weer naar Littlekit toesprong ging ze er zelf enthousiast achteraan. De hoop blaadjes was ondertussen ver uit elkaar gevallen door het spelen, maar het kon ook niet anders, want het was tenslotte een blaadjesoorlog! Ze zette af van de grond, waardoor ze een sprong maakte en probeerde daarmee bovenop een van haar zusjes terecht te komen.