Lizards creep upon the wall

Zoals meestal als hij in de nursery kwam, sliep Icyrose al. ergens vond hij het leuk om haar te zien slapen, hoe onschuldig ze er dan uitzag. maar hij kon eigenlijk nooit lang naar haar kijken, omdat er bijna altijd een kitten wakker was. Ook nu weer. Hij glimlachte naar de zwart-witte kit en kwam wat dichterbij. De zon kwam net op en het oranje licht scheen over zijn vacht en die van de jonge kit, zodat ze een oranje gloed kregen. "Goeiemorgen, Lizard", fluisterde hij met zijn zware stem tegen het jonge poesje..

~Eerste post Lizard

Net zoals de meeste dagen was Lizard weer als eerste wakker. Ze snapte gewoon niet dat de anderen zoveel nood hadden aan slaap. Waarom hadden we zelfs slaap nodig? De kitten liet haar ene oortje even bedenkelijk zakken. Haar aandacht was echter al snel weg toen er een schaduw de Nursery inviel. Lizard draaide zich met een snelle beweging om en keek op naar de witte warrior die haar richting uitliep. Haar blauw/grijze oogjes lichtte iets op bij het licht dat op haar snoetje viel. "Goeiemorgen, Lizard," Het poesje werkte zich een weg uit het mosnest en piepte even enthousiast. "Papa," mauwde ze zachtjes, zijn voorbeeld volgend om niet te luid te praten. "Morgen." Sinds enkele dagen geleden opende ze vaker haar mondje. Het waren niet veel woorden, maar haar bedoelingen waren duidelijk. Watt moest het ook meer zijn voor een kitten van een moon. De kitten begroette de kater door zijn poot een vluchtig kopje te geven en ging vervolgens voor hem zitten.

"Papa", mauwde het poesje zachtjes. De grote kater knikte bevestigend, een geamuseerde glimlach om zijn lippen. Kittens waren schattig, en grappig. Vooral als ze iets probeerden te zeggen. "Morgen" Opnieuw knikte hij. Ze gaf hem zachtjes een kopje en ging toen voor hem zitten. "Het is inderdaad ochtend", zei hij, nog steeds fluisterend. Hij wou Icyrose liever niet wakker maken, want je wist nooit zeker hoe ze zou reageren als ze hem hier zag zitten naast de zwart-witte kitten. Niet dat hij Lizardkit ooit iets aan zou doen. "Hoe gaat het nu met je?", vroeg hij aan de kit, proberend om elk woord duidelijk uit te spreken zodat ze hem goed zou verstaan.

Lizard's ogen waren stevig op haar vader gericht. Ze snapte niet dat haar moeder Whitelion liefst bij hen weg hield. Hij was één van de beste warriors die ze kende. Het was dan ook niet dat ze er veel kende, maar in haar ogen was haar vader de beste. Zo dacht elke kitten toch over zijn of haar papa. Of niet? Hoe dan ook, Lizard wilde later net zo'n sterke warrior worden als hem. "Hoe gaat het nu met je?" Ze werd uit haar gedachten wereld getrokken en keek de kater enthousiast aan. "Gaat goed nu." beantwoorde ze zijn vraag. Ze probeerde meer dan één woord tegelijkertijd te zeggen. Zo kon ze de warrior al laten zien wat ze kon?

"Gaat goed nu", antwoordde de jonge poes. De grote kater glimlachte trots, zijn ogen glunderden. Ze was pas één maan oud en ze kon al zinnetjes zeggen. Het was duidelijk dat het zijn kit was. "Mooi zo", zei hij. De grote kater boog voorover en gaf haar een lik over haar koppie. "Papa is trots op je", vervolgde hij glimlachend.

Lizard's ene oortje wenkte even zachtjes toen haar vader zijn tong over haar kopje haalde. "Papa is trots op je", Haar oogjes fonkelden bijna direct van plezier toen de witte kater dat zei. Op één of andere manier vond ze het leuk als hij zoiets zei. Ze zou nu zeker haar best doen om hem niet teleur te stellen. Ze sprong recht en liep speels een half rondje rond de warrior. Bij zijn staart aangekomen leek ze over haar eigen pootjes te vallen, of over zijn staart. Het leek wel zo, maar beide waren niet de reden dat ze uit haar evenwicht geraakte. Lizardkit sprong echter al snel terug recht en trippelde direct speels verder, alsof er niets gebeurd was.

Hij keek geamuseerd toe hij zijn kitten speels rondtrippelde. Opeens leek ze te vallen over zijn staart, ofzo, maar alsof er niets aan de hand was sprong ze weer recht en trippelde verder. Whitelion schudde zijn hoofdje even, nog steeds glimlachend, en negeerde het. "Mijn kleine meisje", zei hij zachtjes, waarna hij haar zachtjes een kopje gaf.

De kitten snorde zachtjes bij de woorden van de warrior. "Wat gedaan?" miauwde ze vervolgens nieuwsgierig.Ze kon het niet laten om steeds meer vragen te stellen. Alle kits stonden dan wel bekend om het aantal vragen dat ze stelden, maar dat was dan ook wel logisch. Ze was nieuwsgierig, wilde zoveel mogelijk dingen te weten komen over haar clan en over iedereen die ze kende. Ze zette zich terug neer voor de witte kater en keek hem bijna speels aan.

Onderwerp: Re: Lizards creep upon the wall